Απόψε (Δευτέρα 17 Μάρτη 2014) το βράδυ στις 7 μ.μ. οι εν Ελλάδι Εβραίοι παρουσιάζουν μέσα στο άντρο τους το βιβλίο του διώκτη της Χρυσής Α...
Το βιβλίο του Ψαρρά θα παρουσιάσει ο ίδιος ο Πρόεδρος του "Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου" Βενιαμίν Αλμπάλας και αμέσως μετά θα μιλήσουν: Ο λάτρης των μουσουλμάνων της Θράκης, Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Γιωργάκης Καλαντζής, ο συνιδρυτής της ΔΗΜΑΡ του κύρ-Φώτη, πρόεδρος του "Αρτου Ζωής" και του εφορευτικού συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης, Σταύρος Ζουμπουλάκης (έχει γράψει κι αυτός βιβλίο κατά της Χρυσής Αυγής, κατ' εντολήν των Εβραίων) και ο διώκτης της Χρυσής Αυγής, Δημητράκης Ψαρράς. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Εβραίος δημοσιογράφος Βίκτωρ Ελιέζερ, που είναι και Γενικός Γραμματέας του "Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου".
ΟΛΟΣΕΛΙΔΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ "ΑΥΓΗ" ΓΙΑ ΤΑ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΕΔΩΣΕ Ο Δ. ΨΑΡΡΑΣ
Στο μεταξύ, η χθεσινή "Κυριακάτικη Αυγή" φιλοξένησε ολοσέλιδη συνέντευξη του Δημητράκη Ψαρρά με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου του από τους Εβραίους.
Η συνεντευξη έχει τίτλο "Η αποκαθήλωση των «Πρωτοκόλλων», μέρος του αντιφασιστικού αγώνα" και σάς την παρουσιάζουμε ευθύς αμέσως, διότι είναι χαρακτηριστική της Σταλινικής νοοτροπίας του κυριώτερου διώκτη της Χρυσής Αυγής...
Συνέντευξη του Δημήτρη Ψαρρά
* Ποιες είναι οι ερευνητικές και πολιτικές διαδρομές, τα νήματα που σε οδήγησαν να γράψεις το βιβλίο;
Έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που πρωτοασχολήθηκα με την ελληνική διαδρομή των Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών. Το 1995 δημοσιεύσαμε στις σελίδες του «Ιού», στο Έψιλον της παλιάς Ελευθεροτυπίας, ένα σχετικό ρεπορτάζ, στο οποίο διαπιστώναμε με έκπληξη ότι αυτό το αντισημιτικό πλαστογράφημα των αρχών του περασμένου αιώνα εξακολουθούσε να επανεκδίδεται στη χώρα μας με ρυθμούς πολύ ταχύτερους από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα («Το όνομα της τσουκνίδας», 17.9.1995). Αυτό που μας έκανε εντύπωση στην αρχή ήταν ότι οι ποικίλες αυτές ανατυπώσεις των Πρωτοκόλλων δεν περιορίζονταν στο χώρο της Ακροδεξιάς ή του παραεκκλησιαστικού φονταμενταλισμού, αλλά ξεφύτρωναν και ανάμεσα σε εκδόσεις των κλασικών του μαρξισμού ή των μεγάλων φιλοσόφων. Ασφαλώς, η Ακροδεξιά παραμένει η μήτρα των Πρωτοκόλλων. Αλλά η γοητεία μιας εύκολης ερμηνείας των ιστορικών και πολιτικών εξελίξεων, μέσω της θεωρίας ότι υπάρχει μια πανίσχυρη ομάδα που κινεί τα νήματα από τα παρασκήνια, ξεπερνά τα παραδοσιακά πολιτικά φράγματα. Η απόδοση της «παγκοσμιοποίησης» στη συνωμοτική δράση μιας φούχτας «τραπεζιτών» (πολιτικά ορθή μετωνυμία των «Εβραίων τοκογλύφων» της ναζιστικής προπαγάνδας) είναι εξαιρετικά ευπρόσδεκτη για το ευρύ κοινό που αναζητά μέσα στην κρίση μια προσιτή απάντηση σε ένα πολύπλοκο ερώτημα.
Μέσα, λοιπόν, από τη μελέτη της σύγχρονης ελληνικής Ακροδεξιάς, την οποία επιχείρησα να εκθέσω στα δύο προηγούμενα βιβλία μου για το ΛΑΟΣ και τη Χρυσή Αυγή, έπεφτα συνεχώς πάνω στα Πρωτόκολλα. Όχι μόνο επειδή οι ηγέτες της ελληνικής Ακροδεξιάς εξακολουθούν να τα επικαλούνται, να τα εκδίδουν και να πολιτεύονται μ' αυτά ως οδηγό, αλλά και επειδή κανέναν δεν φαινόταν να τον ξενίζει το γεγονός. Κανείς δεν αντέδρασε όταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης διακήρυξε από το βήμα της Βουλής το 2008 ότι η συνθήκη της Λισαβώνας ισοδυναμεί με επιβεβαίωση των Πρωτοκόλλων… Έπρεπε να τον μιμηθεί ο Ηλίας Κασιδιάρης το 2012 για να καταλάβουμε ότι κάτι στραβό συμβαίνει μ' αυτές τις «καταγγελίες». Και, δίπλα σ' αυτούς, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος όχι μόνο διαφήμιζε και πουλούσε τα Πρωτόκολλα ως μέρος του βιβλίου του Πλεύρη Οι Εβραίοι, όλη η αλήθεια, αλλά, μετά την απαλλαγή του Πλεύρη από το δικαστήριο, επικαλέστηκε τα Πρωτόκολλα για να σχολιάσει τις διεθνείς αντιδράσεις που είχε προκαλέσει το φιλοχιτλερικό και αντισημιτικό αυτό συμπίλημα.
* Υπάρχει, σήμερα, επιστημονικό ενδιαφέρον για τη μελέτη των Πρωτοκόλλων;
Τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί τρία διεθνή επιστημονικά συνέδρια για ταΠρωτόκολλα, τη δημιουργία τους, τη διάδοσή τους και τις επιδράσεις τους. Αφορμή ήταν βέβαια η συμπλήρωση ενός αιώνα από την πρώτη έκδοση των Πρωτοκόλλων στην τσαρική Ρωσία, αλλά η ευρύτητα των επιστημονικών ανακοινώσεων σ' αυτά τα συνέδρια υπέδειξε και κάτι άλλο: ότι, παρά το γεγονός ότι από το 1921 έχει αποδειχτεί ότι πρόκειται για ένα πλαστογράφημα, προϊόν λογοκλοπής και μυθοπλασία βασισμένη σε ποικίλα αντισημιτικά στερεότυπα, υπάρχουν ακόμα και σήμερα ανοιχτά ερωτηματικά που συνοδεύουν τη γένεση και την αναπαραγωγή του μύθου αυτού. Κατά κάποιοn τρόπο, τα Πρωτόκολλα είναι ένα κατεξοχήν «μεταμοντέρνο» δημιούργημα. Μέχρι σήμερα δεν γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα ούτε ποιος τα έγραψε, ούτε πότε, πού και γιατί ακριβώς γράφτηκαν. Υπάρχουν βέβαια αρκετές βάσιμες υποθέσεις, οι οποίες οδηγούν σε ονόματα και τόπους, αλλά οι πιο πρόσφατες μελέτες (όπως του Τσέζαρε ντε Μικέλις και του Μίκαελ Χαγκεμάιστερ) έχουν αμφισβητήσει με πειστικό τρόπο ορισμένες από τις βεβαιότητες προγενέστερων μελετητών.
* Η σημασία όμως της μελέτης τους, όμως, δεν είναι μόνο επιστημονική, αλλά και ευρύτερη, πολιτική…
Ασφαλώς. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι όσο περισσότερο διαδίδονται τα Πρωτόκολλα, τόσο λιγότερο γίνεται γνωστό το περιεχόμενό τους. Εννοώ ότι στην πραγματικότητα ελάχιστοι διαβάζουν τα Πρωτόκολλα. Οι περισσότεροι αρκούνται σε κάποιο χωρίο ή στις εισαγωγές των ποικίλων εκδοτών. Από την άλλη μεριά, τα Πρωτόκολλα, ενώ υπήρξαν προϊόν λογοκλοπής και ανασύνθεσης προγενέστερων κειμένων, με τη σειρά τους αποτελούν σήμερα μοντέλο για τη σύνταξη νέων θεωριών συνωμοσίας, και εμπνέουν ακόμα και τους πιο πολυδιαβασμένους σύγχρονους συγγραφείς, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Νταν Μπράουν.
Η μελέτη, λοιπόν, των Πρωτοκόλλων έχει ιδιαίτερη επιστημονική και πολιτική αξία σήμερα. Ο λόγος είναι ότι μέσα από την παρατήρηση της διαδρομής των Πρωτοκόλλων μαθαίνουμε τον τρόπο που δημιουργούνται και διαδίδονται οι σύγχρονοι πολιτικοί (και αστικοί) μύθοι, κατανοούμε τους μηχανισμούς αναπαραγωγής των στερεότυπων του «εσωτερικού» και του «διεθνούς» εχθρού, της προσωποποίησης αυτού του εχθρού και της εξομοίωσής του με τον επί Γης Σατανά.
* Ποιες ιδιαιτερότητες παρουσιάζει η διαδρομή και η υποδοχή των Πρωτόκολλων στην Ελλάδα;
Το ζήτημα της διάδοσης του αντισημιτισμού παραμένει ένα θέμα-ταμπού στην Ελλάδα. Και, ασφαλώς, η μελέτη της διαδρομής των Πρωτοκόλλων εισφέρει πολλά στοιχεία που ανατρέπουν τις καθησυχαστικές βεβαιότητες για την «ανεκτικότητα» της ελληνικής κοινωνίας. Η αρχική εισαγωγή των Πρωτοκόλλων στην Ελλάδα, τη δεκαετία του 1920, δεν διαφέρει σε σχέση με ό,τι συνέβη σε χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία ή και οι ΗΠΑ. Υπήρξε δηλαδή αρχικά ένα όχημα δυσφήμησης της Ρωσικής Επανάστασης και του μπολσεβικισμού, ο οποίος παρουσιάστηκε μέσω των Πρωτοκόλλων ως ενεργούμενο της διεθνούς «εβραϊκής συνωμοσίας». Συνέπεσε τότε η περίοδος των μαζικών διώξεων των κομμουνιστών, με την ειδική νομοθεσία του ιδιώνυμου, οπότε τα Πρωτόκολλα διέτρεξαν μεγάλο φάσμα της πολιτικής ζωής, από την Ακροδεξιά μέχρι το βενιζελικό στρατόπεδο. Το πογκρόμ του Κάμπελ το 1931 συνδέθηκε κι αυτό με τη διάδοση τωνΠρωτοκόλλων στη Θεσσαλονίκη. Μετά από μια ανάπαυλα κατά τη μεταξική δικτατορία, ταΠρωτόκολλα θα επανέλθουν την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου ως προπαγανδιστικό όπλο εναντίον των εξεγερμένων κομμουνιστών. Η αναπαραγωγή του από ακροδεξιούς και παραεκκλησιαστικούς κύκλους θα συνεχιστεί μέχρι σήμερα, μόνο που από τη δεκαετία του 1970 θα αποκτήσει κοινό και σε ευρύτερα «αντισιωνιστικά» μορφώματα, ακόμα και της Αριστεράς, ενώ θα εισβάλλει και στην τηλεόραση, ως ερμηνευτικό κλειδί για κάθε παραξενιά της ιστορίας σε εκπομπές δήθεν ερευνητικές (περιπτώσεις Χαρδαβέλλα και Τριανταφυλλόπουλου).
Μ' άλλα λόγια, το ειδικό ενδιαφέρον των Πρωτοκόλλων στην Ελλάδα είναι ότι αυτό το ταπεινό και κακογραμμένο βιβλιαράκι κατόρθωσε μέσα από δεκάδες μεταλλάξεις να διατηρηθεί στην επικαιρότητα της ιδεολογικής διαμάχης στη χώρα μας ως όπλο των πιο αντιδραστικών και ρατσιστικών δυνάμεων, οι οποίες δεν περιορίζονται στις κομματικές εκφράσεις της Δεξιάς. Το γνωρίζουμε όλοι, από πολύ πρόσφατα κρούσματα ακραίου αντισημιτισμού, τα οποία επιχείρησαν να βρουν στέγη στην Αριστερά.
Ο απλοϊκός και μανιχαϊκός ερμηνευτικός μηχανισμός που προσφέρουν τα Πρωτόκολλαβρίσκεται στη βάση και της κοινωνικής αποδοχής που έχει στην ελληνική κοινωνία μια τόσο ακραία οργάνωση όσο η Χρυσή Αυγή, καθώς και άλλα πολιτικά σχήματα που καλλιεργούν με το δικό τους τρόπο κάθε λογής θεωρίες συνωμοσίας. Χωρίς τη δαιμονοποίηση κάποιου σκοτεινού αντιπάλου και την υπόδειξη μιας εγκληματικής έξωθεν επιβουλής , δύσκολα θα αποδεχόταν κανείς ένα ναζιστικό μόρφωμα ως πολιτική «λύση». Από αυτή την άποψη, η αποκαθήλωση τωνΠρωτοκόλλων είναι μέρος του σύγχρονου αντιφασιστικού αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.