Όσοι παρακολουθούνε τα όσα διαδραματίζονται στο λεγόμενο «αντιρατσιστικό μέτωπο», θα έχουν ουκ ολίγες φορές παρατηρήσει πολλούς από τους «έγ...
Όσοι παρακολουθούνε τα όσα διαδραματίζονται στο λεγόμενο «αντιρατσιστικό μέτωπο», θα έχουν ουκ ολίγες φορές παρατηρήσει πολλούς από τους «έγχρωμους νέους συμπολίτες μας» (κοινώς «μαύρους») να διαμαρτύρονται για τη «ρατσιστική συμπεριφορά των Ελλήνων». Και όταν δε διαμαρτύρονται μόνοι τους, διοργανώνουν εκδηλώσεις με τους εγχώριους «αντιρατσιστές», ψευτο-προοδευτικούς και θολοκουλτουριάρηδες, ώστε να κατηγορήσουν όλοι μαζί τους «κακούς Έλληνες που δεν επιδεικνύουν τη δέουσα ανοχή στη διαφορετικότητα».
Περισσότερο ενδιαφέρον θα είχε, αντί να σχολιάσουμε τη στάση τους αυτή, να δούμε οι ίδιοι οι μαύροι, πόσο «πονάνε τους μετανάστες», πόσο «σέβονται την προσφυγιά» και πόσο «προσφέρουν ίσες ευκαιρίες σε όλους όσους αναζητούν μια θέση στον ήλιο». Και ποιος καλύτερος τρόπος, από το να παρακολουθήσουμε τα πρόσφατα συμβάντα στη Νότιο Αφρική.
Η Νότιος Αφρική, βιώνει μια κατάσταση σχεδόν όμοια με αυτή της Ελλάδας. Είναι η πλουσιότερη χώρα της περιοχής της, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να είναι πόλος έλξης λαθρομεταναστών. Οι λαθρομετανάστες αποτελούν τουλάχιστον το 10% του πληθυσμού (άνω των 5 εκατομμυρίων, σε σύνολο 50 εκατομμυρίων). Επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία τους (3 εκατομμύρια) προέρχεται από μια γειτονική χώρα (Ζιμπάμπουε) όπως ακριβώς συμβαίνει εδώ με τους Αλβανούς.
Από την Αφρική, που πλημμύρισε το δυτικό κόσμο με λαθρομετανάστες, θα περιμέναμε μια δόση «στοργής προς τους έγχρωμους και κατατρεγμένους μαύρους αδελφούς». Ιδίως από μια χώρα όπως η Νότιος Αφρική, που έζησε την «φυλετική καταπίεση των λευκών» θα περιμέναμε μεγάλη ευαισθητοποίηση στο θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων των προσφύγων. Εξάλλου οι παράνομοι Αφρικανοί μετανάστες στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, το διατυμπανίζουν και το απαιτούν καθημερινά : «Δώστε δικαιώματα στους μετανάστες»!
Έλα όμως που η πραγματικότητα δεν έχει σχέση με τις ανοησίες που μας σερβίρουν. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι «έγχρωμοι» Νοτιοαφρικάνοι έχουν επιδοθεί σε ένα μαζικό κύμα ξενοφοβίας κατά των (επίσης «έγχρωμων») λαθρομεταναστών που εισέβαλαν στη χώρα τους. Και όταν λέμε «ξενοφοβία» μη σκεφτείτε καμιά δημόσια ομιλία με θέμα «Έξω οι ξένοι». Ούτε καμιά «επερώτηση» στη Βουλή ή κάποιο άρθρο στον ημερήσιο τύπο. Οι Αφρικανοί δεν «παίζουν»: οργανωμένες και εξοπλισμένες ομάδες κρούσης, αποτελούμενες από «αγανακτισμένους πολίτες» χτυπούνε συγκροτημένα και μαζικά τους καταυλισμούς των μεταναστών. Το ημερήσιο πρόγραμμα περιλαμβάνει πυρπολήσεις μεταναστών (αφού πρώτα τους λούσουν με βενζίνη), καταστροφές σπιτιών μεταναστών, μπόλικο ξύλο και μαχαιρώματα, λεηλασίες, κλοπές και ολίγον από βιασμό για να «δέσει» το κλίμα. Ήδη έχουν χάσει τη ζωή τους πάνω από 50 μαύροι μετανάστες, ενώ σχεδόν 40.000 άλλοι μετανάστες, κατέφυγαν σε ειδικούς καταυλισμούς, φρουρούμενοι από δυνάμεις ασφαλείας, σε μια ανέλπιδα προσπάθεια να τους σώσουν από το ξενοφοβικό κύμα των μαύρων Νοτιοαφρικανών.
Βεβαίως, η αφαίρεση ζωών είναι κάτι το καταδικαστέο, αλλά κοιτάζοντας το όλο θέμα ρεαλιστικά, θα ήταν ανόητο να περιμέναμε από τους (Νοτιο)Αφρικάνους να παρέδιδαν τη χώρα τους, βορά στους «εισβολείς» ομοεθνείς τους. Σε αντίθεση με τα όσα λένε οι εδώ ευρισκόμενοι Αφρικανοί λαθρομετανάστες που θέλουν να τους παραχωρήσουμε «γη και ύδωρ» και να τους κάνουμε ισότιμους με τους «ιθαγενείς» Έλληνες, οι Αφρικανοί δε δέχονται πολλές «φιλοξενίες» στη δική τους χώρα.
Το γεγονός αυτό, πρέπει καταρχάς να μας προβληματίζει. Πως είναι δυνατόν να μας κατηγορούν ως «ρατσιστές», άνθρωποι των οποίων οι ομοεθνείς, λύνουν το μεταναστευτικό με «ένα λοστάρι στο ένα χέρι και ένα μπιτόνι βενζίνη στο άλλο»; Επίσης, που είναι οι «ανθρωπιστικές», «φιλομεταναστευτικές», «αντιρατσιστικές» οργανώσεις, φράξιες, συσπειρώσεις, πρωτοβουλίες κλπ, να καταδικάσουν τη ρατσιστική και απάνθρωπη συμπεριφορά των Νοτιοαφρικανών; Οι ίδιες γκρούπες που σε κάθε ευκαιρία επιπλήττουν και καταδικάζουν την «Ευρώπη φρούριο», γιατί άραγε σωπαίνουν;
Τέλος, μοιραία καταλήγουμε και στον εξής προβληματισμό: σύμφωνα με την επίσημη άποψη της κυβέρνησης (όπως εκφράστηκε από τον αρμόδιο υπουργό Προκόπη «Πάκη»Παυλόπουλο), «ως χώρα επιθυμούμε να μπολιαστούμε με όλες τις πτυχές των λαών που συνθέτουν την πολυπολιτισμική πλέον Ελλάδα». Και ερωτούμε λοιπόν τον υπουργό: έχει ποτέ φανταστεί το ενδεχόμενο, ανάμεσα στους άλλους τομείς στους οποίους αναμένεται να «μπολιαστούμε» να είναι και το θέμα αντιμετώπισης των λαθρομεταναστών; Άραγε μήπως σπάσει ο έξω-από-δω το ποδάρι του και ασπαστούμε και εμείς τις αφρικανικές μεθόδους επίλυσης του μεταναστευτικού;
Παραφράζοντας τη γνωστή διαφήμιση του τζόκερ, με το γνωστό σύνθημα «Και αν σου κάτσει;», δε μένει παρά να αναρωτηθούμε: «Και αν μας μπολιάσουν;»
K.K.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.