ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΜΑΣ ... Καλημέρα Ελλάδα... με μιά φωτογραφία... απάντηση και πρόκληση σε κάθε τυρρανία Καλημέρα Ελλάδα... σε τ...
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΗΝ ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΜΑΣ
...
Καλημέρα Ελλάδα... με μιά φωτογραφία...
απάντηση και πρόκληση σε κάθε τυρρανία
Καλημέρα Ελλάδα... σε τοίχους να γραφτεί
είναι σκλάβα ακόμη, μα είναι Ελληνική
Καλημέρα αδέρφια... και πάντα στο μυαλό μας
να πετάξουμε λεύτερα στην Βόρειο Ήπειρο μας...
...
ΞΑΓΡΥΠΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΝΗΣΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΚΟΝΙΤΣΗΣ!!!ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ,ΟΙ ΕΠΙΖΟΝΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΩΝ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΓΡΑΜΜΟ ΓΙΑ ΤΟΝ Π.ΚΟΚΚΑΛΗ. ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΙΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ..ΤΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΕΥΡΥΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΤΟΥ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΙΔΗΡΟΥ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ, ΕΜΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ,ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ.ΝΑΙ! ΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΛΙΚΑΡΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑΝ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ. Στο Βίτσι και στο Γράμμο ΝΙΚΗΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ.
Ο όρος «Βόρειος Ήπειρος» είναι μεταγενέστερος. Επιβλήθηκε βίαια και αυθαίρετα το 1913, όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία, Ιταλία και Αυστροουγγαρία) διέπραξαν το μεγάλο έγκλημα του διαμελισμού της Ηπείρου και της αποσπάσεως απ’ αυτήν της Βορείου Ηπείρου. Μέχρι τότε και πριν χιλιάδες χρόνια, η Ήπειρος ήταν ενιαία, μία και αδιαίρετη, που άρχιζε από τον Αμβρακικό Κόλπο (Πρέβεζα) και τελείωνε στον Γενούσο (Σκούμπι) ποταμό, παράλληλα της Εγνατίας οδού, με πρωτεύουσα την Νικόπολη, αρχαία πόλη κοντά στην σημερινή Πρέβεζα. Πέρα από το Γενούσο ήταν κυρίως τα Ιλλυρικά φύλα, χωρίς να λείπει και στην περιοχή αυτή ο Ελληνισμός, με Ελληνικές πόλεις, κυρίως στα παράλια της Αδριατικής και με πρωτεύουσα την Επίδαμνο, δηλαδή το σημερινό Δυρράχιο. Στην ενιαία Ήπειρο γεννήθηκε ο Ελληνικός πολιτισμός και σ΄ αυτήν ανδρώθηκε η Ελλάς. Αυτής της ενιαίας και αδιαιρέτου Ηπείρου αποτελούσε, ανέκαθεν, αναπόσπαστο τμήμα η καλουμένη, σήμερα, Βόρειος Ήπειρος. Όπως, λοιπόν, σ΄ όλη την Ήπειρο, έτσι και στην περιοχή αυτή της Βορείου Ηπείρου, από αρχαιοτάτων χρόνων και πολύ προ Χριστού, υπήρχε ακραιφνής Ελληνισμός. Πόλεις αρχαίες και ονομαστές άκμαζαν εκεί και οι εκδηλώσεις των κατοίκων, θρησκευτικές, οικογενειακές, εθνικές κ.λ.π., δεν διέφεραν καθόλου από τις εκδηλώσεις των υπολοίπων Ελλήνων. Το αποδεικνύουν, άλλωστε, τα πολυάριθμα αρχαία μνημεία, και το επιβεβαιώνουν με θαυμασμό πολλοί ξένοι και σπουδαίοι επιστήμονες, αρχαιολόγοι, θρησκειολόγοι, γλωσσολόγοι, ιστορικοί, καθώς και αρχαίοι ιστορικοί, γεωγράφοι και φιλόσοφοι (Προκόπιος 6ος π.Χ., Σκύλαξ 6ος π.Χ., Εκαταίος 6ος π.Χ., Θουκυδίδης 5ος π.Χ., Αριστοτέλης 4ος π.Χ., Διονύσιος περιηγητής 1ος π.Χ., Στράβων 1ος π.Χ. αιώνας). Αναφορά στη Βόρειο Ήπειρο σημαίνει συνεπώς λόγος για έναν αρχέγονα, ελληνοκατοικημένο χώρο της άλλοτε ενιαίας Ηπείρου, ο οποίος, ναι μεν ελευθερώθηκε επανειλημμένα από ξένους ζυγούς, «δωρήθηκε» όμως από τις Μεγάλες Δυνάμεις στο ιδρυθέν από αυτές αλβανικό κράτος το 1913. Οι Βορειοηπειρώτες αντέδρασαν στην ενσωμάτωσή τους στο αλβανικό κράτος με νικηφόρο κατά των Αλβανών πόλεμο. Κέρδισαν την Αυτονομία τους με το συνυπογραφέν από την αλβανική κυβέρνηση Πρωτόκολλο της Κερκύρας το 1914. Δυστυχώς όμως αυτό το δικαίωμα μετά τη λήξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου και ιδιαίτερα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή καταπατήθηκε και έκτοτε δεν εφαρμόζεται. Μετά τη λήξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η ελληνική κυβέρνηση έθεσε επίσημα το ζήτημα της Ένωσης της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων. Το θέμα παραπέμφθηκε στους Υπουργούς Εξωτερικών των τεσσάρων νικητριών Μεγάλων Δυνάμεων και καταγράφηκε (στις 03.08.1946) στην προς συζήτηση ημερήσια διάταξη. Σύμφωνα με τη σύσκεψη του Συμβουλίου των τεσσάρων υπουργών στη Νέα Υόρκη (από 04.11.46 έως 12.12.46) η απόφαση για το Βορειοηπειρωτικό παρέμεινε εκκρεμής για να εξετασθεί μετά τη λύση του Αυστριακού και του Γερμανικού ζητήματος. Το Αυστριακό λύθηκε το 1955 και το Γερμανικό το 1990. Απομένει στο ελληνικό κράτος να επανέλθει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεντακόσια χρόνια σκλάβοι,
κάτω απ’ άγριο ζυγό,
ζούσαμε με μιαν ελπίδα,
η Ήπειρός μας πως θα γίνει
μιαν ημέρα Ελληνική.
******
Και μιαν αυγινή του Μάρτη,
σπάνε ξάφνου τα δεσμά
και με περισσή λαχτάρα
χαιρετάμε δακρυσμένα
την πανώρια Ελευθεριά.
******
Τη χαρήκαμε ένα χρόνο
μ’ όλη της την ομορφιά...
Τώρα φεύγουν, μας αφήνουν
σε μιαν άκρη απελπισιά...
******
Μ’ από κάτω απ’ τη σκιά της
όποιος έμαθε να ζει
ξέρει πως και να πεθάνει
πριν την αποχωρισθεί.
******
- Στάσου αντρίκεια Ηπειρώτη
και δεν είσαι μοναχός.
Τον ιερό σου τον αγώνα
παραστέκει ο Ελληνισμός !
Σύγχρονες δηλώσεις Ελλήνων πολιτικών για την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Βορειοηπειρωτικό θέμα είναι πάντοτε ανοιχτό διεθνώς ενώπιον των τεσσάρων υπουργών Εξωτερικών των τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων. Εάν προωθηθεί ζήτημα ΑΥΤΟΝΟΜΗΣΗΣ Κοσσυφοπεδίου , θα αντιμετωπιστεί η θέση αναλόγου αιτήματος για τη Βόρειο Ήπειρο
Ο Ευρωβουλευτής της ΠΟΛ. ΑΝΟΙΞΗΣ Νικήτας Κακλαμάνης (νυν Δήμαρχος Αθηναίων) με καταθέσεις ερωτήσεων προς την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο Υπουργών Ε.Ε. ζητά τη θέση τους για την ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΕΥΘΕΩΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ, για να λάβει την απάντηση του Βρετανού Προεδρεύοντας του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κ. Χέντερσον, ο οποίος ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου τόνισε: «Η Αλβανική Κυβέρνηση θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι μέσα στα σύνορά της υπάρχουν ειδικές καταστάσεις, που πρέπει να κατοχυρωθούν για την Ελληνική Μειονότητα που διαβιεί στο νότιο τμήμα της Αλβανίας»
Στέλιος Παπαθεμελής, Εφημ. Βήμα, 18- 04 -93
Τέλ«Αν οι Αλβανοί του Κοσσόβου επιμένουν στο αίτημα της ανεξαρτησίας, τότε θα πρέπει να είναι έτοιμοι να δώσουν το ίδιο καθεστώς στους Έλληνες που ζουν στην Αλβανία»
Άκης Τσοχατζόπουλος, Βιέννη 18-6-1998
ος, ενδεικτικά αναφέρεται ότι στις 12.6.1960, ο Γ. Παπανδρέου δήλωνε από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων ότι «Η διεκδίκηση μας δια την Β. Ήπειρο είναι ιερά και απαράγραπτος». Την ίδια χρονιά, ο Νικήτα Χρουτσόφ, ηγέτης της ισχυρής τότε Σοβιετικής Ενώσεως ζήτησε από το σταλινικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα να παραχωρήσει Αυτονομία στους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, αίτημα το οποίο, ο Αλβανός στυγνός Δικτάτορας δεν έκανε δεκτό.
Οι τρεις απελευθερώσεις της Βορείου Ηπείρου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων (21 Φεβρουαρίου 1913) από τον τουρκικό ζυγό, ο Ελληνικός στρατός συνεχίζει ελευθερώνοντας μία μία και τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου μέχρι έξω από τον Αυλώνα. Μερικές μάλιστα πόλεις της Βορείου Ηπείρου ανέκτησαν νωρίτερα την ελευθερία τους (π.χ. Χειμάρρα με τον Σπ. Σπυρομήλιο 5/10/1912 , Κορυτσά με τον Παν. Δαγκλή 7/12/1912).
Στις 17 Δεκεμβρίου 1913 η Ιταλία και η Αυστροουγκαρία, δυστυχώς, εξυπηρετώντας δικά τους συμφέροντα, με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας δημιουργούν για πρώτη φορά το Αλβανικό κράτος, περιέχοντας στα όριά του προς ενίσχυση της νεοϊδρυθείσης Αλβανίας και τη Βόρειο Ήπειρο. Από τότε το βόρειο τμήμα της Ηπείρου πέρασε στην ιστορία ως «Βόρειος Ήπειρος». Μάλιστα εκβιάζουν την Ελληνική κυβέρνηση να διαλέξει μεταξύ νησιών ανατολικού Αιγαίου και Βορείου Ηπείρου
Το γεγονός αυτό ανάγκασε τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό να ξεσηκωθεί προχωρώντας σε ένοπλη εξέγερση με αποκορύφωμα την ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ της Βορείου Ηπείρου στις 17 Φεβρουαρίου 1914. Σχηματίσθηκε Κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Χρηστάκη Ζωγράφο και μέλη τους ηρωικούς Μητροπολίτες Δρυϊνουπόλεως Βασίλειο, Βελλάς & Κονίτσης Σπυρίδωνα και Κορυτσάς Γερμανό. Υψώνεται η σημαία της Αυτονόμου Ηπείρου και ενταγμένος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός σε εθελοντικά αυτονομιακά σώματα & «ιερούς λόχους» ελευθερώνει τη Βόρειο Ήπειρο υποχρεώνοντας τους Αλβανούς να υπογράψουν στις 17 Μαΐου 1914 ( δηλαδή σε 3 μήνες) το Πρωτόκολλο της Κερκύρας. Σύμφωνα με αυτό αναγνωρίζονταν αυτονομία και αυτοδιοίκητο της Βορείου Ηπείρου, ελευθερία σχολείων, γλώσσας, θρησκείας, επί πλέον δε το δικαίωμα να έχουν οι Βορειοηπειρώτες δικό τους Στρατό και δική τους Χωροφυλακή. Ονομάζεται η περιοχή «Ήπειρος» περιλαμβανομένων και της Χειμάρρας, Αργυροκάστρου, Αγ. Σαράντα, Κολώνιας, Λεσκοβικίου, Πρεμετής, Κορυτσάς κ.α. και οι κάτοικοι της ονομάζονται «Ηπειρώτες» και όχι «Αλβανοί».
Η έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και η έκρυθμη κατάσταση στην Αλβανία αναγκάζει τους Ευρωπαίους να επιτρέψουν την είσοδο του Ελληνικού στρατού για την αποκατάσταση της τάξης στη Βόρειο Ήπειρο. Έτσι στις 14 Οκτωβρίου 1914 ο Ελληνικός Στρατός ελευθερώνει για 2η φορά τη Βόρειο Ήπειρο. Η αυτονομιακή κυβέρνηση παραδίδει ευχαρίστως την εξουσία της στον ελευθερωτή στρατό. Η ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα ακολουθήθηκε από τη συμμετοχή 16 αντιπροσώπων της στη βουλή των Ελλήνων στις Ελληνικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν 1 χρόνο αργότερα.
Ο διχασμός όμως, και η έλλειψη ομοψυχίας στην Ελλάδα (Βενιζέλου - βασ. Κωνσταντίνου), που είχε ως συνέπεια και την Μικρασιατική καταστροφή (1922), έδωσαν την ευκαιρία στους Ευρωπαίους προστάτες των Αλβανών να αποσπάσουν και πάλι τη Βόρειο Ήπειρο από τον εθνικό κορμό.
Στη δεκαετία του 1920 ο αλβανικός εθνικισμός απέκοψε πραξικοπηματικά την Αλβανική Εκκλησία από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Προσπάθησε μάλιστα να επιβάλει ως λειτουργική γλώσσα παντού την Αλβανική. (Κύριος εκπρόσωπος ο Αλβανός ψευδεπίσκοπος από την Αμερική Φαν Νόλι).
Στη δεκαετία του 1930 ο βασιλιάς Ζιώγου επιτέθηκε εναντίον της Ελληνικής παιδείας. Οι Βορειοηπειρώτες προσφεύγουν στο δικαστήριο της Χάγης και δικαιώνονται (1935).
Στις 28 Οκτωβρίου 1940 στο πλευρό των Ιταλικών μεραρχιών εισέβαλαν και δύο Αλβανικές εναντίον της Ελλάδος. Ο γενναίος, όμως, Ελληνικός στρατός προήλασε και πάλι νικηφόρα στη Βόρειο Ήπειρο και έγινε δεκτός από τους Βορειοηπειρώτες ως ελευθερωτής. Για 3η φορά ελευθερώθηκε η Βόρειος Ήπειρος.
Η ελευθερία αυτή κράτησε μέχρι τον Απρίλιο του 1941, οπότε με την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα, ο Ελληνικός στρατός εγκατέλειψε και τη Βόρειο Ήπειρο.
Μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα του Άξονα, η Ελληνική Κυβέρνηση ζήτησε στη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των 21 Εθνών στο Παρίσι (30/08/1946) την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα. Το ζήτημα παραπέμφθηκε - ύστερα από αντιδράσεις του Σοβιετικού Υπουργού Εξωτερικών Μολότωφ και άλλων κομμουνιστικών κρατών - στο Συμβούλιο Υπουργών των Εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων (Γαλλία, ΗΠΑ, Μεγ.Βρετανία, Ρωσία) που έγινε στη Νέα Υόρκη (4 Νοεμβρίου έως 12 Δεκεμβρίου 1946),. Το Συμβούλιο ανέβαλε τη λήψη αποφάσεων ως προς το Βορειοηπειρωτικό για μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης με την Αυστρία και τη Γερμανία. Η συνθήκη ειρήνης με την Αυστρία υπογράφηκε στις 15 Μαΐου 1955 στην Βιέννη. Με την Γερμανία στις 12 Σεπτεμβρίου 1990 στην Μόσχα.Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα εκκρεμεί και περιμένει τή λύση του.
Τήν ἀναγνώριση τῆς ἑλλη-
ΑπάντησηΔιαγραφήνικῆς γλώσσας, ὡς δεύτε-
ρης ἐπίσημης στήν Ἀλβα-
νία, ζήτησε ἐπίσημα ἡ «Ὁμό-
νοια» ὁ πολιτικός φορέας πού
ἐκπροσωπεῖ τήν ἑλληνική μει-
ονότητα στή γειτονική χώρα.
Ἡ ἀπόφαση ἐλήφθη στήν τε-
λευταία συνεδρίαση τοῦ Γενι-
κοῦ Συμβουλίου τῆς Ὁμόνοιας,
στούς Ἅγιους Σαράντα.
Ὅπως ἀναφέρουν ΜΜΕ τῆς
Ἀλβανίας, οἱ Ἕλληνες μειο-
νοτικοί ζήτησαν ἀπό τά Τί-
ρανα, νά ἀκολουθήσουν τό
παράδειγμα τῶν Σκοπίων,
πού θέσπισε νομοθετικά τήν
ἀλβανική, ὡς δεύτερη ἐπίση-
μη γλώσσα στήν ΠΓΔΜ. Ἡ
ἀλβανική κυβέρνηση, ὑποστη-
ρίζει πώς δέν μπορεῖ νά ὑπάρ-
ξει σύγκριση ἀνάμεσα στίς δύο
μειονότητες, ἀφοῦ στήν ΠΓΔΜ
τό 25% τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι
Ἀλβανοί, ἐνῶ οἱ Ἕλληνες στήν
Ἀλβανία δέν ξεπερνοῦν τό 4%.
Τό ποσοστό αὐτό, ἀμφι-
σβητεῖται εὐθέως ἀπό τήν
«Ὁμόνοια», πού ζητάει τή δι-
εξαγωγή ἔγκυρης πληθυσμι-
ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΩΣ ΕΠΙΣΗΜΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ἈΛΒΑΝΙΑ
Αἴτημα τῆς «Ὁμόνοιας» πρός τήν Κυβέρνηση Μπερίσα
Θέτει καί θέμα ἔγκυρης πληθυσμιακῆς ἀπογραφῆς.
ακῆς ἀπογραφῆς, ὥστε νά
ἀποτυπωθεῖ τό πραγματικό
μέγεθος τῆς ἑλληνικῆς μει-
ονότητας, ὄχι μόνο στήν πε-
ριοχή τῆς Βορείου Ἠπείρου,
ἀλλά σέ ὁλόκληρη τή χώρα.
Ἡ ἀλβανική κυβέρνηση συ-
νεχίζει τήν πολιτική τοῦ κα-
θεστῶτος Χότζα, πού περιόρι-
σε τή «μειονοτική ζώνη» σέ 99
χωριά τῆς ἐπαρχίας Ἀργυροκά-
στρου, ἀφήνοντας ἐκτός περιο-
χές μέ συμπαγῆ ἑλληνικό πλη-
θυσμό. Εἶναι χαρακτηριστι-
κό πώς τό ἀλβανικό κράτος
ἀρνεῖται τήν ἑλληνικότητα
τοῦ σημερινοῦ προέδρου τῆς
«Ὁμόνοιας», Βασίλη Μπολά-
νου, πού διανύει τή δεύτερη
τετραετία του ὡς δήμαρχος
Χειμάρρας. Μίας περιοχῆς πού
οἱ ἀλβανικές ἀρχές ἀρνοῦνται
νά ἀποδεχτοῦν πώς ἡ πλειοψη-
φία τοῦ πληθυσμοῦ εἶναι ἑλλη-
νικῆς καταγωγῆς.
Ἀντιδράσεις στό αἴτημα τῆς
«Ὁμόνοιας», γιά τό «γλωσσι-
κό», ὑπάρχουν ἀπό τά ἀντιπο-
λιτευόμενα κόμματα, ἀλλά καί
ἀπό τά ΜΜΕ τῆς χώρας. «Ἡ
ὀργάνωση «ΟΜΟΝΟΙΑ» πέ-
φτει ὅλο καί περισσότερο στίς
θέσεις ἑνός ἐπαρχιωτισμοῦ
πού δέ δικαιολογεῖ τούς στό-
χους, τό ρόλο καί τήν ἱστορία
της. Δυστυχῶς, ἀπό τή στιγμή
πού στήν ἡγεσία τῆς ΟΜΟΝΟΙ-
ΑΣ ἦρθε ὁ Μπολάνος, αὐτή ἡ
ὀργάνωση παρουσιάζει ἰδέες
καί αἰτήματα τά ὁποῖα ἀπολύ-
τως δέν εἶναι πρός ὄφελος τῆς
συμβίωσης καί τῆς κοινωνικῆς
εἰρήνης ἐδῶ στήν Ἀλβανία» δή-
λωσε ὁ ἀντιπροέδρος τοῦ Σοσι-
αλιστικοῦ Κινήματος Ὁλοκλή-
ρωσης, Πελούμπ Τζούφι. «Τό
ἀλβανικό κράτος θά πρέπει νά
ἀντιδράσει, νά καλέσει τούς
Ἕλληνες μειονοτικούς καί νά
τούς πεῖ ὅτι σέ περίπτωση πού
θά προβοῦν σέ ἀντισυνταγμα-
τικές πράξεις, οἱ ὁποῖες ἀπει-
λοῦν τήν ἐδαφική ἀκεραιότητα
τῆς Ἀλβανίας καί θίγουν τήν
ἐθνική ἀσφάλεια τῆς χώρας,
τότε θά ἀπαγορεύσει τή δράση
τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ» δήλωσε στήν
ἐφημερίδα «Σέκουλι» ὁ ἐπίτι-
μος πρόεδρος τοῦ Ρεπουμπλι-
κανικοῦ Κόμματος, Σαμπρί
Γκόντο, πού ζήτησε ἀπό τήν
κυβέρνηση Μπερίσα νά μήν
ἐπιτρέψει μία ὀργανωμένη κοι-
νότητα, ὅπως εἶναι ἡ ἑλληνική
μειονότητα, νά θίγει τά ἐθνικά
σύμβολα καί τά ἐθνικά συν-
θήματα τῶν ἀλβανῶν. Ἡ ἐφη-
μερίδα «Panorama» ἐπιχειρεῖ
νά συνδέσει τό αἴτημα γιά τή
γλώσσα μέ τήν κρίση στόν Καύ-
κασο. «Οἱ Βορειοηπειρῶτες θέ-
λουν περισσότερα δικαιώματα,
ὅπως οἱ Ἀλβανοί στά Σκόπια»
ἀναφέρει μεταξύ ἄλλων. «Στό
αἴτημα πού ἀπευθύνεται στήν
κυβέρνηση τοῦ Σαλί Μπερίσα,
γίνεται λόγος γιά τήν ἀναγκαι-
ότητα σεβασμοῦ τῶν μειονο-
τικῶν δικαιωμάτων καί τῶν
συμβάσεων πού ἔχει ὑπογράψει
ἡ χώρα» σημειώνει ἡ ἐφημερίδα
«Koha Jone»
Μέχρι σήμερα δέν ὑπάρχει
καμία ἐπίσημη ἀπάντηση ἀπό
τήν ἀλβανική κυβέρνηση, στό
αἴτημα τῆς «Ὁμόνοιας», γιά
ἀναγνώριση τῆς ἑλληνικῆς
γλώσσας, ὡς δεύτερης ἐπίση-
μης στήν Ἀλβανία.
Ἀπό τό διαδικτυακό τόπο www.antibaro.gr