"ΕΚΑΨΑΝ ΤΗΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΜΑΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ..."

ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΘΥΣΙΑ ΣΤΗ ΓΕΥΓΕΛΗ ΜΟΛΙΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ! 14/10/1904 : Θάνατος της Αικατερίνης Χατζηγεωργίου. Μι...

ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΓΝΩΣΤΗ ΘΥΣΙΑ ΣΤΗ ΓΕΥΓΕΛΗ ΜΟΛΙΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ!

14/10/1904 : Θάνατος της Αικατερίνης Χατζηγεωργίου. Μιά ακριβώς ημέρα μετά την ρουφιανιά των Βουλγάρων και τον θάνατο από τους τους τούρκους του Παύλου Μελά στη Στάτιστα, μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, η δασκάλα του χωριού Γκρήτσιστα της Γευγελής, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου, χωρίς να υπακούσει στις απειλές του Βουλγαρικού Κομιτάτου να απομακρυνθεί από τη θέση της, από την οποία κρατούσε άσβεστη τη φλόγα της ελληνικής συνειδήσεως των κατοίκων, μάχεται μαζί με άλλους πέντε αγωνιστές κατά Βούλγαρων κομιτατζήδων, μέσα από το σπίτι της. Μετά τετράωρη μάχη καίγεται ζωντανή εκεί, μαζί με τους συμπολεμιστές της.

Η Θυσία της Αικατερίνης Χατζηγεωργίου έγινε θρύλος και γι΄ αυτήν γράφτηκε ένα δημώδες τραγούδι που οι στίχοι λένε :
...

- Παιδιά μου , γιατί χύνεται δάκρυα με τόση λαύρα

κι όλα φοράτε μαύρα στο έρμο αυτό σχολειό ;

- Έκαψαν τη δασκάλα μας Βούλγαροι δολοφόνοι

κι έχουμε μείνει μόνοι , χωρίς μανούλα πλειό .

Γιατί από μάνα πιο πολύ μας αγαπούσε εκείνη,

η δόλια Αικατερίνη από τη Γευγελή .

Της είπαν να παραδοθεί τα τέρατα εκείνα.

Μ' αυτή σαν Μπουμπουλίνα, ενώ πυροβολεί,

τους λέει "Δεν παραδίνεται ποτέ της μια Ελληνίδα ".

Κι ως λύκαινα ηρωίδα τρεις ώρες τους κρατεί.

Μα τέλος την εκάψανε κι επέταξε στα ουράνια

κι εμάς σε μαύρη ορφάνια μας άφησε στη γη .

...

Το 1939 βρέθηκε στο νεκροταφείο της Γευγελής (εκτός των προσωρινών μας συνόρων) ο σταυρός της δασκάλας Αικατερίνης Χατζηγεωργίου. Πάνω έγραφε τα εξής: «Υπέρ της εις τον Θεόν των Ελλήνων πίστεως αγωνιζομένη, πυρί υπό των Βουλγάρων παραδοθείσα, ενθάδε κείμαι, Αικατερίνη Χατζηγεωργίου διδάσκαλος, 18 Οκτωβρίου 1904»

"ΣΤΟΧΟΣ"