ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΟΔΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ... Στην Ιταλία, ο Μπερλουσκόνι και οι σύμμαχοι του, κάνουν στ...

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ
...
Στην Ιταλία, ο Μπερλουσκόνι και οι σύμμαχοι του, κάνουν στην πράξη τις μεταρρυθμίσεις που εδώ, οι άχρηστοι νεοδημοκράτες κάνουν μόνο στα λόγια. Ο Νόμος, η Πειθαρχία και η Τάξη επιστρέφουν σταδιακά στην Ιταλία. Και ποιοι έχουν κάθε λόγο να είναι δυσαρεστημένοι από αυτή την εξέλιξη; Μα φυσικά, οι «προοδευτικοί» που σκούζουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τον φασισμό που ξανάρχεται και άλλα τέτοια γραφικά. Δεν τους αρέσει για παράδειγμα, που ο Καβαλιέρε έβγαλε τον στρατό στους δρόμους, για να ελεγχθεί επιτέλους η λαθρομετανάστευση. Κατανοούμε, ότι οι μουσάτοι και άπλυτοι σύντροφοι, καθώς και τα γεροντοφρικιά, κάτι παθαίνουν βλέποντας ένστολους να κυνηγάνε μαυριδερούς. Κατανοούμε επίσης και τους αλβανούς και τους Ρουμάνους, που δεν μπορούν να «δουλέψουν» μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον «μιλιταριστικής βίας». Πώς να μπουκάρεις σε ένα σπίτι, πώς να ανοίξεις κάποιο μαγαζί, θα σε κάνουν τσακωτό αμέσως. Αυτά κάνει ο ρατσισμός. Βλέπεις ρε φίλε δύο Ρουμάνους στις δύο τη νύχτα, να σκαρφαλώνουν στον τρίτο όροφο πολυκατοικίας και αμέσως πάει ο νους σου στο κακό. Δηλαδή αποκλείεται να είναι ακροβάτες τσίρκου που κάνουν την εξάσκηση τους;
Αμέσως μετά το διώξιμο των μαυριδερών, είχαμε και την επιστροφή της ποδιάς στα σχολεία, μαζί και με άλλα μέτρα. Όπως δήλωσε η υπουργός Παιδείας Μαρία-Στέλλα Τζελμίνι, «η σοβαρότητα επιστρέφει στα σχολεία». Δυστυχώς η Ιταλία δεν έχει Τσίπρα, να βγει να πει, αυτά που λένε και εδώ οι συριζαίοι. Ότι εμείς δεν θέλουμε σοβαρότητα, θέλουμε χαβαλέ και ανυπακοή στο νόμο σας, να κατεβούμε στο πεζοδρόμιο να τα κάνουμε όλα λίμπα, γιατί έτσι γουστάρει το λαϊκό κίνημα. Α ναι, και καταλήψεις στα σχολεία στο καπάκι, γιατί τα παιδιά θέλουν «να παίξουν». Ε, παιδιά είναι, αφήστε τα να παίξουν, μην τα τραυματίζετε. Ας μείνουν και αμόρφωτα, τι πειράζει; Έτσι θα είναι πιο εύκολο να ψηφίσουν ΤΣΥΡΙΖΑ όταν μεγαλώσουν.
Τώρα, από εδώ και πέρα, το παιχνίδι παίζεται ως εξής: Στην Ελλάδα, μόλις οι θολοκουλτουριάρηδες και οι άπλυτοι αρχίσουν και φωνάζουν, η κυβέρνηση της νουδούλας μαζεύεται. Ωπ, να κάνουμε διάλογο, να το συζητήσουμε, δεν θέλουμε να πιέσουμε, κλπ. Στην Ιταλία, ο Καβαλιέρε, αντί για διάλογο, βασικά, τους έστειλε στο διάολο! Τα μέτρα θα ισχύσουν κανονικά, όπως αποφάσισε η υπεύθυνη κυβέρνηση του τόπου. Βανφακούλο! Θα προσθέταμε εμείς…
Ο νέος νόμος λοιπόν, προβλέπει την μείωση του αριθμού των τεμπέληδων που παριστάνουν τους εκπαιδευτικούς κατά 130.000 (σ.σ. πολλά σχολεία είχαν 2 δασκάλους σε κάθε τάξη!), επιβάλλεται η σχολική ποδιά, επανέρχεται η δυνατότητα να μένουν οι μαθητές στην ίδια τάξη αν η διαγωγή τους είναι κακή, (σ.σ. καλά, αν ίσχυε αυτό στην Ελλάδα, ο Τσίπρας ακόμα θα πήγαινε Λύκειο) και η βάση προαγωγής πάει στο 6 με άριστα το 10. Ακραίο και φασιστικό μέτρο, μια που στην δημοκρατική Ελλάδα μας και με 8 στα 20 περνάς την τάξη τελικά. Επίσης, ένα άλλο σωστό εκπαιδευτικά μέτρο, είναι η πρόβλεψη ότι κάθε τάξη του δημοτικού θα έχει τον ίδιο δάσκαλο επί πέντε χρόνια, ώστε να έχουν οι μαθητές ένα ισχυρό σημείο ταύτισης. Πολύ σωστά, όπως μπορώ να σας διαβεβαιώσω και από προσωπική εμπειρία. Ακόμα θυμάμαι την αυστηρή αλλά δίκαιη δασκάλα μου του δημοτικού, που μας έμαθε την αξία της πειθαρχίας και της εργασίας. Αντίθετα, δεν μου έχει μείνει τίποτα απολύτως από τους διαφόρους μουσάτους, θολοκουλτουριάρηδες καθηγητές, ούτε καν τα μαθήματα που υποτίθεται ότι δίδασκαν.
Το επόμενο βήμα είναι ότι η αριστερά θα μιλήσει για περικοπή δαπανών, θα ζητήσει λεφτά για την Παιδεία, θα πει ότι δεν εφαρμόζει τον νόμο και θα αρχίσει τις αποχές, τις καταλήψεις και τις πορείες. Στην Ελλάδα, αυτό σημαίνει ότι θα μαζευτεί το αληταριό στο Σύνταγμα, θα σπάσει μερικές βιτρίνες, θα κάψει αυτοκίνητα και θα πετάξει τις μολότοφ στους πραίτορες του Πολύδωρα. Στην Ιταλία πάλι, όταν μια αγέλη «αριστερών φοιτητών» προσπάθησε να τα κάνει λαμπόγυαλο, επενέβη μια ομάδα μόλις 60 «ακροδεξιών» και έδειρε τους αριστερούς. Μέχρι που επενέβησαν οι καραμπινιέροι και έσωσαν τους επαναστάτες του γλυκού νερού, από τα χέρια των «νεοφασιστών». «Ήταν μια πολιτική επίθεση», δήλωσε μετά τα επεισόδια ο αρχηγός της κεντροαριστεράς Βελτρόνι.
Σαφώς και ήταν μια πολιτική και μάλιστα απρόκλητη επίθεση των «φασιστών». Αντίθετα, οι ακροαριστεροί για να επιτεθούν σε κάποιον, πρέπει πρώτα να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις. Να έχουν αριθμητική υπεροχή 10 προς 1, οι ίδιοι να είναι οπλισμένοι και οι αντίπαλοι τους άοπλοι και, καλού-κακού να υπάρχει εκεί κοντά και κάποιο «πανεπιστημιακό άσυλο». Έτσι έχουν μάθει οι αγωνιστές της πρέζας και της μαστούρας. Ατυχώς, στην Ιταλία δεν συντρέχουν σωρευτικά οι ανωτέρω προϋποθέσεις και «τα παιδιά» έχουν λιγότερες ευκαιρίες να εκτονωθούν. Τι να γίνει, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σύντροφοι…

"ΤΑ ΕΘΝΗ ΠΟΛΕΜΟΥΝ" - "ΣΤΟΧΟΣ"

(Στην φωτογραφία, ένας από τους λόγους για τους οποίους επανέρχεται η ποδιά... Όχι... Δεν είναι η καθαρίστρια...)