ΟΙ ΑΛΕΒΙΤΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Έχουμε κι άλλοτε αναφερθεί στην τουρκική προσπάθεια να καπελώσει την αλεβίτικη παράδοση και παρουσία στα όρια των νομών Ροδόπης και Έβρου, π...

Έχουμε κι άλλοτε αναφερθεί στην τουρκική προσπάθεια να καπελώσει την αλεβίτικη παράδοση και παρουσία στα όρια των νομών Ροδόπης και Έβρου, προσπάθεια που εκδηλώνεται με τον επισημότερο τρόπο. Πριν λίγες μέρες είχαμε μία ακόμη εξέλιξη στην προσπάθεια αυτή, με τα εγκαίνια της αίθουσας εκδηλώσεων δίπλα στον τεκκέ της Ρούσσας, που αποτελεί το σημαντικότερο μνημείο του αλεβιτισμού στην ελληνική Θράκη. Τα εγκαίνια στις 8/11 (ανήμερα της αλεβίτικης γιορτής Κασίμ) έκαναν ο Τούρκος Πρόξενος κι ο τοπικά επικεφαλής των αλεβιτών Μεχμέτ Κοτς. Στην σύντομη ομιλία του ο Μεχμέτ Κοτς αναφέρθηκε στην «κοινή πολιτιστική κληρονομιά», «στην αναβίωση των αξιών του μεγάλου (τουρκικού) έθνους» και ευχαρίστησε επωνύμως μόνο τον (σουνίτη) “μουφτή” Ιμπραήμ Σερήφ και τον Πρόξενο.
Ο Πρόξενος Μουσταφά Σάρνιτς δήλωσε: «Αξιότιμοι καλεσμένοι θέλω ως πρόξενος της Τουρκικής Δημοκρατίας προσωπικά, αλλά και εξ ονόματος των συναδέλφων μου να ευχαριστήσω το ίδρυμα του Σαίντ Αλή Σουλτάν, τους διοικούντες του, και τους ομογενείς της περιοχής – μέλη της Τουρκομουσουλμανικής μειονότητας. Χαιρετίζω με ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό τους συμπατριώτες μου διοικούντες συλλόγων από τη Βουλγαρία και από την Τουρκική Δημοκρατία. Όπως ανέφεραν και οι ομιλητές, τα μέλη της Τουρκομουσουλμανικής μειονότητας που ζούνε εδώ, διαβιώνουν πάνω σε μια πολύ βαριά πολιτιστική κληρονομιά…»
Έτσι λοιπόν βλέπουμε μιαν απίστευτη «υποστήριξη» της Τουρκίας (βλ. και περσινή επίσκεψη του Τούρκου Πρέσβη στον τεκκέ) προς τους Αλεβίτες της Θράκης για την αναβίωση του Τεκκέ, στο όνομα μιας ενιαίας «Τουρκικής Κουλτούρας».
Θά μου πείτε «και ποιο το πρόβλημα;» αν οι άνθρωποι νιώθουν έτσι; Έλα όμως που τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι στην Τουρκία κι αυτοί που εδώ παρουσιάζονται ένα σώμα μία ψυχή με τους Αλεβίτες, εκεί κοιτάνε να τους βγάλουν απ΄το σώμα την ψυχή! Μόλις στις 7 Νοεμβρίου έγινε στην Κωνσταντινούπολη (κάτω από ασφυκτική αστυνομική παρουσία) διαδήλωση των Αλεβιτών, οι οποίοι διεκδικούν τις θρησκευτικές τους ελευθερίες, αφού δεν αναγνωρίζονται ως επίσημο θρήσκευμα. Ο πρόεδρος της ομοσπονδίας Αλεβιτών – Μπεκτασήδων Αλή Μπαλκίζ, μιλώντας στη συγκέντρωση αναφέρθηκε στην πιθανότητα μποϋκοτάζ των σχολικών μαθημάτων θρησκευτικών από τα παιδιά τους. O Μπαλκίζ συμπλήρωσε: «Δεν θέλουμε κάτι στα κρυφά, και σίγουρα όχι με τις μεθόδους του Ντολμάμπαχτσε (σεράι του σουλτάνου). Εμείς δεν πρόκειται να έρθουμε στο Ντολμάμπαχτσε να συνομιλήσουμε. Υπάρχει το Σάχκουλού, το Καρατζάαχμετ. Αυτά μας έχουν μείνει από τον καιρό των Οθωμανών, τα μέρη και οι τεκκέδες που μας άφησαν οι πρόγονοι μας. Εδώ οι φίλοι μας και οι πρόεδροι των συλλόγων μας είναι στο νοίκι. Σε ποιό τζαμί άραγε οι πιστοί πληρώνουν ενοίκιο για να μπούνε; Όπως γίνεται και στο Χατζημπεκτάς, όπου πληρώνουν εισιτήριο και μπαίνουν».
Στην ίδια επίσης εκδήλωση ο Φεβζί Γκιουμούς, πρόεδρος του συλλόγου «Πίρ Σουλτάν Αμπντάλ», δήλωσε: «Ζητάμε την κατάργηση του υπουργείου θρησκευμάτων. Το κράτος πρέπει να διατηρεί ίσες αποστάσεις από τις θρησκείες. Είμαστε ενάντιοι στην κατασκευή τζαμιών σε αλεβίτικες γειτονιές και χωριά, είμαστε αντίθετοι στο υποχρεωτικό θρησκευτικό μάθημα που επιδιώκει την αφομοίωση…» (8-11-2009, εφ. Νέτγκαζέτε).
Θυμηθείτε το πόσα τζαμιά χτίστηκαν τα τελευταία χρόνια σε αλεβίτικα χωριά της Θράκης, τι πολιτική αφομοίωσης ασκείται και συγκρίνατε τίς δύο πολιτικές, ένθεν κακείθεν του Έβρου. Άραγε η ελληνική πολιτεία πού βρίσκεται; Δεν είναι τρομερό;

"ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ"