"ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΙΔΑ ΤΥΜΒΩΡΥΧΟΥΣ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ"

... ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΤΡΙΑΝΤΑ... ΤΟΥΣ ΒΓΗΚΑΝ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ! ΚΑΙ ΤΙ ΤΡΑΚΟΣΙΟΙ ΒΕΒΑΙΑ... Στα παιδικά μου χρόνια είχα την εικόνα ότι ήταν σκοτεινά πλάσματ...

...
ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΤΡΙΑΝΤΑ... ΤΟΥΣ ΒΓΗΚΑΝ ΤΡΙΑΚΟΣΙΟΙ! ΚΑΙ ΤΙ ΤΡΑΚΟΣΙΟΙ ΒΕΒΑΙΑ...

Στα παιδικά μου χρόνια είχα την εικόνα ότι ήταν σκοτεινά πλάσματα, άσχημα και βρώμικα, που κυλιόταν στις λάσπες. Λάσπες και ομίχλη μαζί με βροχή. Αυτό μου είχε μείνει από τις ασπρόμαυρες ταινίες της τότε ΥΕΝΕΔ. Είδα πολλούς “τυμβωρύχους” το Σαββατοκύριακο. Στην συναυλία και στην Έδεσσα. Κοινό σημείο η βροχή. Αλλά η εμφάνισή τους, ρε αδερφέ, είχε κάτι το διαφορετικό. Λεβέντες, περήφανοι, δυο μέτρα παλληκάρια, με σωστή σωματική διάπλαση, που λέει κάποια ψυχή, ήταν αυτοί που είδα. Να τους δεις πως περπατάγανε στον δρόμο. Η φωνή να βγαίνει βροντερή από τα σπλάχνα της ψυχής. Να αντιλαλεί ο τόπος. Γούσταραν οι πιτσιρικάδες, κλαίγανε οι παππούδες, τρελλάθηκαν τα κοριτσάκια στα καφέ της πόλης. Τα σκουληκάκια του μορφώματος και οι λεχρίτες υποστηρικτές τους την ακούσαν για τα καλά. Περίμεναν τριάντα, τους βγήκαν τριακόσιοι. Και τι τριακόσιοι βέβαια…

Οι “τυμβωρύχοι”, βέβαια, πιο πριν είχαν τρυπώσει στο ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΕΙΟ. Ελλάδα – Σκόπια έπαιζε. Κανείς δεν το είπε. Ούτε καν τα αθλητικά sites, που ανελλιπώς παρακολουθώ. Φαντάσου πόσο κρυφό ήταν, που ούτε ο Φαλαγγίτης Άγιος Βασίλης δεν το πήρε πρέφα. Όμως τα τυμβωρυχάκια ΚΑΙ ΠΗΓΑΝ ΚΑΙ ΕΠΡΑΞΑΝ το αυτονόητο. Οι τύποι με τα μπλουζάκια “MACEDONIA”, που νόμιζαν ότι με πέντε-έξι διμοιρίες και τριάντα ασφαλίτες και με τριάντα ευρώ εισιτήριο θα ήταν μόνοι τους, κάτι κατάλαβαν. Ότι μαγκιές στα ίσα δεν έχει, ούτε αυτοί ούτε τα ουράνια βλακοτόξα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ