Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ... Ένα από τα ψευδοεπιχειρήματα που παγίως χρησιμοποιεί η προοδευτουριά (σ.σ. κατά το κλεφτουριά) διεθνώς, προκειμένου ν...
Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...Ένα από τα ψευδοεπιχειρήματα που παγίως χρησιμοποιεί η προοδευτουριά (σ.σ. κατά το κλεφτουριά) διεθνώς, προκειμένου να καταστήσει συμπαθείς τους εγχρώμους λαθρομετανάστες, ή να δικαιολογήσει την αυξημένη εγκληματικότητα/ αεργία/ παραβατική συμπεριφορά των μαύρων, είναι αυτό της δουλείας στην οποία είχαν υποπέσει οι πρόγονοι τους. Μέσω, του δοκιμασμένου μηχανισμού της συλλογικής ευθύνης και της δημιουργίας τύψεων (πρώτοι διδάξαντες οι Εκλεκτοί) οι γηγενείς λευκοί καλούνται να ανέχονται τους έγχρωμους και να συνηθίσουν να τους έχουν, από γείτονες ως Πρόεδρους των Ηνωμένων Πολιτειών. Καλά, στην Ελλάδα ο αρμόδιος υφυπουργός μας καλεί να συνηθίσουμε επιπλέον και τις… μυρωδιές τους αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Στο θέμα της δουλείας τώρα, από τον 17ο ως τον 19ο αιώνα, την εποχή δηλαδή της αποίκισης της Αμερικής και της βιομηχανικής επανάστασης της Αγγλίας, αυτό που αποκρύπτεται σκόπιμα, είναι ότι η πλειοψηφία αυτών των σκλάβων ήταν λευκοί. Όσοι ακαδημαϊκοί επιμένουν ότι η δουλεία είναι αποκλειστικά μαύρη φυλετική κατάσταση ξεχνούν ή παραλείπουν σκόπιμα το γεγονός ότι η λέξη σκλάβος αρχικά ήταν μια αναφορά στους λευκούς της Ανατολικής Ευρώπης, παραφθορά του "Σλάβοι". (Slavs V Slaves..). Αυτό βέβαια χαλάει την σούπα με τους καημένους τους μαύρους, που δεν αναπτύξανε πολιτισμό και κράτη γιατί τους είχαν σκλάβους οι κακοί καπιταλιστές. Μπα; Και οι Ιρλανδοί, οι Βρετανοί, οι Ουκρανοί; Αυτοί γιατί τα ανέπτυξαν όλα αυτά και γιατί πρόκοψαν; Η ιστορία των λευκών σκλάβων είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο πολύ καλό βιβλίο του M. Hoffmann “They were whites and they were slaves”. Εμείς εδώ, θα κάνουμε μια συνοπτική αναφορά στο θέμα.
Πριν από αρκετά χρόνια, ο τότε πρωθυπουργός της Αυστραλίας (Paul Keating) δεν έδειξε τον "πρέποντα σεβασμό" για την Βασίλισσα της Βρετανίας Ελισάβετ κατά τη διάρκεια μιας επίσημης επίσκεψης της. Σε απάντηση, ο βουλευτής των Συντηρητικών Terry Dicks, είπε: "Είναι μια χώρα πρώην καταδίκων, γι 'αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η αγένεια του πρωθυπουργού τους." Αυτή η προσβολή προς τους Αυστραλούς δεν είναι μόνο αγενής, είναι και ανιστόρητη. Οι περισσότεροι από αυτούς τους κατάδικους, είχαν καταδικαστεί για «εγκλήματα» όπως κλοπή τροφίμων, κοπή δέντρων από κτήμα κάποιου αριστοκράτη ή λαθροθηρία για να σώσουν μια λιμοκτονούσα οικογένεια. Όμως η αλαζονική περιφρόνηση για το ολοκαύτωμα που υπέφεραν οι φτωχοί λευκοί της εργατικής τάξης της Βρετανίας από τους αριστοκράτες «κυρίους» τους, συνεχίζεται και στην εποχή μας, γιατί αυτή η ιστορία έχει διαγραφεί σχεδόν τελείως από τη συλλογική μας μνήμη. Δεν είναι «αντιρατσιστική» βλέπετε, για να συγκινήσει τις αποκρουστικές συντρόφισσες της άκρας αριστεράς.
Ενώ η λευκή δουλεία αναγνωρίζεται ότι υπήρξε στην Αμερική, αυτή σχεδόν πάντα αναφέρεται ως προσωρινή «μισθωμένη υπηρεσία». Ο εργάτης υποτίθεται ότι δούλευε 5-6 έτη σε έναν αφέντη, για να ξεχρεώσει τα ναύλα του. Επιπλέον, αυτό το εμπόριο ανθρώπων επικεντρώνεται στην Αυστραλία αντί της Αμερικής. Οι «κατάδικοι» που είχαν μεταφερθεί στην Αμερική στο πλαίσιο του νόμου Waltham του 1723, ξεπερνούν τις 100.000, σε μια εποχή που ο πληθυσμός της Β. Αμερικής ήταν μόλις μερικά εκατομμύρια. Η μοίρα τους; Εργασία ως θανάτου…
Περίπου το ήμισυ του συνόλου των αφίξεων στις αμερικανικές αποικίες ήσαν λευκοί σκλάβοι εκείνη την εποχή. Αυτοί ήταν οι πρώτοι δούλοι της Αμερικής, πολύ πριν υπάρξουν μαύροι σκλάβοι. Η δουλεία αυτή δε, ήταν κληρονομική. Τα παιδιά που γεννιόντουσαν από τέτοιους γονείς, ανήκαν επίσης στους αφέντες τους. Οικογένειες χωρίστηκαν καθώς κάποια στιγμή πουλήθηκαν σε διαφορετικούς κυρίους. Μαύροι ιδιοκτήτες φυτειών αγόραζαν εργάτες για τα κτήματα τους. Λευκοί σκλάβοι εργάστηκαν ως θανάτου στην κατεργασία της ζάχαρης στα Μπαρμπάντος και στην Τζαμάικα και στις φυτείες της Βιρτζίνια. Όπως προείπαμε, το Κατεστημένο έχει δημιουργήσει τον ψευδεπίγραφο όρο της «μισθωμένης υπηρεσίας» για να περιγράψει το φαινόμενο και να αποκρύψει την ύπαρξη της λευκής δουλείας. Ωστόσο, η ισόβια εργασία αυτών των σκλάβων ήταν μια καθιερωμένη συνήθεια των νέων χωρών. Σύμφωνα με τους τότε νόμους της Βιρτζίνια, οι λευκοί αυτοί είχαν σκλαβωθεί «για πάντα». Πιο κάτω, το Μπέρκλεϊ δεσμεύεται ότι η υπηρεσία των λευκών θα είναι «διαρκείας».
Κάθε ερευνητής που θα μελετήσει τον 17ο αιώνα στην αποικιακή Αμερική, δηλ. τα έγγραφα, τη φρασεολογία και τα συμφωνητικά και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα ανακαλύψει ότι η λευκή δουλεία ήταν πολύ πιο εκτεταμένη από ότι αυτή των μαύρων. Χρειάζεται να φτάσουμε στον 18ο αιώνα για να αρχίζει κανείς να συναντάει εργασία επί τη βάσει της σύμβασης κάποιου συμβολαίου. Αλλά ακόμη και κατά την περίοδο αυτή, υπήρξαν απαγωγές νεαρών ατόμων στην Μ. Βρετανία για να πουληθούν ως δούλοι στην Αμερική, όπως επίσης το ίδιο συνέβαινε και με τους κατάδικους.
Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: Το 1855, ο Frederic Law Olmsted, γνωστότερος σήμερα ως ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε το περίφημο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, βρισκόταν στην Αλαμπάμα σε ταξίδι αναψυχής. Εκεί είδε μπάλες βαμβακιού (το κύριο προϊόν του Νότου) να φορτώνονται σε ένα φορτηγό πλοίο. Οι άντρες που πετούσαν τις μπάλες, κάπως απερίσκεπτα είναι η αλήθεια, ήταν νέγροι, ενώ οι άνδρες στο αμπάρι ήταν Ιρλανδοί. Όταν ο Olmsted ρώτησε γιατί δεν υπήρχαν μαύροι στο αμπάρι και γιατί οι Ιρλανδοί διακινδύνευαν έτσι, πληροφορήθηκε ότι οι νέγροι αξίζουν πολλά για να τους ρισκάρει ο πλοιοκτήτης. Από την άλλη, αν οι Ιρλανδοί πέσουν στην θάλασσα ή σπάσουν την πλάτη τους, κανείς δεν χάνει τίποτα…
Πριν από αρκετά χρόνια, ο τότε πρωθυπουργός της Αυστραλίας (Paul Keating) δεν έδειξε τον "πρέποντα σεβασμό" για την Βασίλισσα της Βρετανίας Ελισάβετ κατά τη διάρκεια μιας επίσημης επίσκεψης της. Σε απάντηση, ο βουλευτής των Συντηρητικών Terry Dicks, είπε: "Είναι μια χώρα πρώην καταδίκων, γι 'αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει η αγένεια του πρωθυπουργού τους." Αυτή η προσβολή προς τους Αυστραλούς δεν είναι μόνο αγενής, είναι και ανιστόρητη. Οι περισσότεροι από αυτούς τους κατάδικους, είχαν καταδικαστεί για «εγκλήματα» όπως κλοπή τροφίμων, κοπή δέντρων από κτήμα κάποιου αριστοκράτη ή λαθροθηρία για να σώσουν μια λιμοκτονούσα οικογένεια. Όμως η αλαζονική περιφρόνηση για το ολοκαύτωμα που υπέφεραν οι φτωχοί λευκοί της εργατικής τάξης της Βρετανίας από τους αριστοκράτες «κυρίους» τους, συνεχίζεται και στην εποχή μας, γιατί αυτή η ιστορία έχει διαγραφεί σχεδόν τελείως από τη συλλογική μας μνήμη. Δεν είναι «αντιρατσιστική» βλέπετε, για να συγκινήσει τις αποκρουστικές συντρόφισσες της άκρας αριστεράς.
Ενώ η λευκή δουλεία αναγνωρίζεται ότι υπήρξε στην Αμερική, αυτή σχεδόν πάντα αναφέρεται ως προσωρινή «μισθωμένη υπηρεσία». Ο εργάτης υποτίθεται ότι δούλευε 5-6 έτη σε έναν αφέντη, για να ξεχρεώσει τα ναύλα του. Επιπλέον, αυτό το εμπόριο ανθρώπων επικεντρώνεται στην Αυστραλία αντί της Αμερικής. Οι «κατάδικοι» που είχαν μεταφερθεί στην Αμερική στο πλαίσιο του νόμου Waltham του 1723, ξεπερνούν τις 100.000, σε μια εποχή που ο πληθυσμός της Β. Αμερικής ήταν μόλις μερικά εκατομμύρια. Η μοίρα τους; Εργασία ως θανάτου…
Περίπου το ήμισυ του συνόλου των αφίξεων στις αμερικανικές αποικίες ήσαν λευκοί σκλάβοι εκείνη την εποχή. Αυτοί ήταν οι πρώτοι δούλοι της Αμερικής, πολύ πριν υπάρξουν μαύροι σκλάβοι. Η δουλεία αυτή δε, ήταν κληρονομική. Τα παιδιά που γεννιόντουσαν από τέτοιους γονείς, ανήκαν επίσης στους αφέντες τους. Οικογένειες χωρίστηκαν καθώς κάποια στιγμή πουλήθηκαν σε διαφορετικούς κυρίους. Μαύροι ιδιοκτήτες φυτειών αγόραζαν εργάτες για τα κτήματα τους. Λευκοί σκλάβοι εργάστηκαν ως θανάτου στην κατεργασία της ζάχαρης στα Μπαρμπάντος και στην Τζαμάικα και στις φυτείες της Βιρτζίνια. Όπως προείπαμε, το Κατεστημένο έχει δημιουργήσει τον ψευδεπίγραφο όρο της «μισθωμένης υπηρεσίας» για να περιγράψει το φαινόμενο και να αποκρύψει την ύπαρξη της λευκής δουλείας. Ωστόσο, η ισόβια εργασία αυτών των σκλάβων ήταν μια καθιερωμένη συνήθεια των νέων χωρών. Σύμφωνα με τους τότε νόμους της Βιρτζίνια, οι λευκοί αυτοί είχαν σκλαβωθεί «για πάντα». Πιο κάτω, το Μπέρκλεϊ δεσμεύεται ότι η υπηρεσία των λευκών θα είναι «διαρκείας».
Κάθε ερευνητής που θα μελετήσει τον 17ο αιώνα στην αποικιακή Αμερική, δηλ. τα έγγραφα, τη φρασεολογία και τα συμφωνητικά και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα ανακαλύψει ότι η λευκή δουλεία ήταν πολύ πιο εκτεταμένη από ότι αυτή των μαύρων. Χρειάζεται να φτάσουμε στον 18ο αιώνα για να αρχίζει κανείς να συναντάει εργασία επί τη βάσει της σύμβασης κάποιου συμβολαίου. Αλλά ακόμη και κατά την περίοδο αυτή, υπήρξαν απαγωγές νεαρών ατόμων στην Μ. Βρετανία για να πουληθούν ως δούλοι στην Αμερική, όπως επίσης το ίδιο συνέβαινε και με τους κατάδικους.
Ένα χαρακτηριστικό περιστατικό: Το 1855, ο Frederic Law Olmsted, γνωστότερος σήμερα ως ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε το περίφημο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, βρισκόταν στην Αλαμπάμα σε ταξίδι αναψυχής. Εκεί είδε μπάλες βαμβακιού (το κύριο προϊόν του Νότου) να φορτώνονται σε ένα φορτηγό πλοίο. Οι άντρες που πετούσαν τις μπάλες, κάπως απερίσκεπτα είναι η αλήθεια, ήταν νέγροι, ενώ οι άνδρες στο αμπάρι ήταν Ιρλανδοί. Όταν ο Olmsted ρώτησε γιατί δεν υπήρχαν μαύροι στο αμπάρι και γιατί οι Ιρλανδοί διακινδύνευαν έτσι, πληροφορήθηκε ότι οι νέγροι αξίζουν πολλά για να τους ρισκάρει ο πλοιοκτήτης. Από την άλλη, αν οι Ιρλανδοί πέσουν στην θάλασσα ή σπάσουν την πλάτη τους, κανείς δεν χάνει τίποτα…
"ΤΑ ΕΘΝΗ ΠΟΛΕΜΟΥΝ"
Καλα να εισαι ανιστορητος, αλλα οχι και να παραποιεις την ιστορια. Οι λευκοι σκλαβοι που λες λεγονταν indentured servants και ειχαν ενα φιξαρισμενο "συμβολαιο" - πηγαιναν στην Αμερικη με τα εξοδα του τυπου που τους αγοραζε και πληρωναν με αντιτιμο την εργασια τους για 5-10 χρονια. Επισης, πηγαιναν εθελοντικα. Αθλιος θεσμος κι αυτος, αλλα πολυ διαφορετικος απ'των μαυρων σκλαβων, που τους επαιρναν ως σκλαβους αντιθετα στη θεληση τους απ'την Αφρικη και τους πηγαιναν στην Αμερικη οπου ηταν σκλαβοι εφ'ορου ζωης, και τα παιδια τους το ιδιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Αφρικανοι βρηκαν το κολπο να δικαιολογουν την ανικανοτητα τους τους φταινε οι Ευρωπαιοι αποικιοκρατες κτλ κτλ. Αποικια ηταν και η Ινδια την οποια την καναν αφαιμαξι οι αγγλοι επι 200 χρονια και τωρα αναπτυσσεται με γοργα βηματα βγαζη επιστημονες ιατρους και λογοτεχνες νωμπελιστες αναπτυσσει προγραμματα για υπολογιστες και εχη αξιολογο κινηματογραφο! το ιδιο η Κινα η Ινδονησια η Ινδοκινα κα! Μονο οι Αφρικανοι κλαιγονται οτι τους καταπιεζουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ την ιστορία αυτή δεν μπορώ να πω οτι την γνωρίζω, αλλά ο εμπαθής κύριος του πρώτου σχολίου, πως χαρακτηρίζει παραποίηση ιστορίας ένα κείμενο στο οποίο υπάρχει σαφή αναφορά για τις περιπτώσεις που και ο ίδιος αναφέρει, επιβεβαιώνοντας ένα μέρος του ίδιου του κειμένου; Σαν να τα έχει χαμένα από την αποκάλυψη μου μοιάζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως μπορεί να εξηγήσει ο κύριος του πρώτου σχολίου (31/3/10 8:08 μμ), γιατί εξεγέρθηκαν οι "Αμερικανοί" εναντίον των Άγγλων και γιατί την εξέγερση αυτή την ονόμασαν "Πόλεμο Ανεξαρτησίας";; Ανεξαρτησία από ποιόν και γιατί;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι προς τον συντάκτη του άρθρου. Ατυχής ο συσχετισμός "προοδευτουριά - Κλεφτουριά", ακόμα και σαν απλή αναφορά. Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο;;
Ποια αποκαλυψη, αφου ηξερα ηδη την περιπτωση και ανεφερα την πραγματικη της διασταση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο δευτερο σχολιαστη αυτο που εχω να πω ειναι πως η επικρατουσα αποψη πλεον αναφορικα με την ελλειψη αναπτυξης στην Αφρικη (που δεν ισχυει πλεον για αρκετες αφρικανικες χωρες) εχει να κανει με τη θνησιμοτητα των αποικιοκρατων τα πρωτα χρονια αποικισης. Τις καλυτερες συνθηκες τις βρηκαν στη Βορεια Αμερικη και την Αυστραλια, οποτε και ανεπτυξαν θεσμους γιατι ειχαν σκοπο να μεινουν. Στην Αφρικη αντιθετα, λογω των εξωτικων ασθενειων, οι Γαλλοι (κυριως) δε συναντησαν περιβαλλον προσφορο για κατοικηση, οποτε ανεπτυξαν λιγοτερους και πιο σαθρους θεσμους, και ανεπτυξαν κυριως ενα δικτυο εκμεταλλευσης των ανθρωπινων και φυσικων πορων της Δυτικης Αφρικης (σκλαβοι και εξορυξεις). Πιο τρανο παραδειγμα το Βελγικο Κονγκο και η Ρουαντα.
Επισης, ειναι λαθος να πιστευει κανεις πως η Αφρικη ηταν το 50 οπως ειναι τωρα το Σουδαν. Στις περισσοτερες χωρες, η αναπτυξη ηταν μεχρι προσφατως αρνητικη, αποτελεσμα εμφυλιων, τους οποιους πολλες φορες δημιουργουσαν οι Δυτικοι (κατα λαθος, οπως στη Ρουαντα, η επιτηδες, οπως στη Νιγηρια), καθως και των ασθενειων, κατα κυριο λογο το AIDS.
θα συμφωνήσω κ γω ότι δεν φταίνε οι μαύροι κ μόνο για το κακό τους το χάλι,έχουνε βάλει κ οι "πολιτισμένοι" λευκοί το χέρι τους!Κ όσο ρηχό και αν είναι το μυαλό τους -που είναι-ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός οτι ειναι διαφορετικό να μεγαλώνεις σε ένα τροπικό κλίμα με 40βαθμούς θερμοκρασία όλο το χρόνο και εντελως διαφορετικό να μεγαλώνεις σε βόρεια κλίματα όπως οι "πολιτισμένοι" Ούνοι και Βίκινγκς...Τωρα όσον αφορά τις ασθένειες και λοιπούς ιούς μάλλον ευθύνονται και οι ίδιοι σε μεγάλο βαθμό...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ηθελα να ηξερα ποιος εισαι εσυ που γραφεις αυτα τα αρθρα. Γραφει στο αρθρο οτι"εμεις πρεπει να ανεχομαστε και τις μυρωδιες τους"φανταζομαι εννοει τους αλλοδαπους που ζουν στην Ελλαδα. Καλα ρε δε ντρεπεσται τιποτα, εντελως ξεδιαντροπος ρατσισμος. Οσο αφορα το θεμα των μαυρων, το οτι οι μαυροι δηλαδη δεν αναπτυξαν πολιτισμο ειναι καθαρα θεμα γεωγραφικο.
ΑπάντησηΔιαγραφήindentured servants
ΑπάντησηΔιαγραφήψαχτε το αγορινες μου λιγο πριν γραψετε τις σαχλαμαρες σας
τα χω ξαναπει εδω μεσα , πρωτου γραψετε κατι σκεφτειτε οτι σας διαβαζουν και μορφωμενοι ανθρωποι.Μη κανετε ρεζιλι το χωρο μας , πως να σας παρω στα σοβαρα μετα απο αυτες τις ανιστορητες βλακειες ε μου λετε ?
και αληθεια τι δουλεια εχει αυτο αρθρο σε blog του πατριωτικου χωρου ?
Μη μπερδευετε των πατριωτισμο με τον ρατσισμο ,
και μετα σας φταινε οι αλλοι που μας νομιζουν βλαχαδερα χαμηλης νοημοσυνης και ρατσιστες , χανετε κοσμο ρε με τις σαχλαμαρες σας δε το βλεπετε ?
Γιωργος ( ο γνωστος ) Πατρα
Για τον ανώνυμο 5:49.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "κλεφτουριά" αναφέρεται με την πασοκική έννοια του όρου...