Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 4Η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΕΝΟΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ... Ζήτω η 4η Αυγούστου 1936. Ζήτω ο Ιωάννης Μεταξάς. Ζήτω και πάλι ζήτω γι' αυτούς που τ...

ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΕΝΟΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ...

Ζήτω η 4η Αυγούστου 1936. Ζήτω ο Ιωάννης Μεταξάς. Ζήτω και πάλι ζήτω γι' αυτούς που το αξίζουν. Ας κυματίσουν οι σημαίες και τα υπερήφανα λάβαρα του έθνους. Ας κυματίσουν προς τιμήν ενός ανδρός επιφανούς και πάνω απ'όλα γενναίου. Ας κυματίσουν λοιπόν, και στο ξεδίπλωμά τους ας ξυπνήσουν οι μνήμες ενός ενδόξου παρελθόντος. Ενός παρελθόντος τιμίου και καθ' όλα ελληνικού.

"Γιατί χαίρεται ο κόσμος/και χαμογελάει πατέρα
Γιατί σαν αυτή, παιδί μου/την ημέρα τη χρυσή/που τη
χαίρεσαι κι εσύ/στέρεψε το μαύρο δάκρυ/κι άνοιξαν χρυσοπηγές..."

Αυτοί είναι οι στίχοι του θρυλικού ύμνου της 4ης Αυγούστου. Στίχοι οι οποίοι ανταποκρίνονται απόλυτα στην πραγματικότητα. Το ελληνικό κράτος είχε περιέλθει σε δεινή κατάσταση εξαιτίας της ανεξέλεγκτης κομματοκρατίας και του αδυσώπητου κοινοβουλευτισμού. Ο εργασιακός τομέας μαστίζονταν από την αριστερίστικη δικτατορία των συνδικάτων. Η νεολαία στους δρόμους και στις καταλήψεις, δίχως ορίζοντες και όνειρα για το μέλλον. Η αγροτιά εξαθλιωμένη και ξεχασμένη στην πολύπαθη ελληνική ύπαιθρο, κινδύνευε να γίνει έρμαιο των αδίστακτων κομμουνιστικών ορέξεων. Οι νωπές μνήμες της Μικρασίας και η προσφυγιά, έκαναν τον ελληνικό λαό να μαραζώνει ολοένα και πιο πολύ.
Ώσπου ξημέρωσε η μεγάλη μέρα. Το ημερολόγιο έδειχνε 4 Αυγούστου του 1936, όταν ο Ιωάννης Μεταξάς, ο εθνικός κυβερνήτης, πήρε στα χέρια του τις τύχες του έθνους, στέλνοντας τους πολιτικάντηδες σε διακοπές διαρκείας. Όπως ο ίδιος ο Ιωάννης Μεταξάς αναφέρει, το καθεστώς της 4ης Αυγούστου δεν ήτο εκείνο που δημιούργησε την εθνική συνείδηση και έδωσε τις αξίες στο έθνος. Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ήτο εκείνο που έδωσε την ώθηση στον ελληνικό λαό να νοιώσει το μεγαλείο και την υπεροχή του, προετοιμάζοντας τον κατάλληλα για την εποποιία του 40, στα βουνά της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου.
Όταν ο Ιωάννης Μεταξάς απεφοίτησε από τη στρατιωτική ακαδημία του Βερολίνου, οι Γερμανοί τοποθέτησαν επιγραφή στην είσοδο της σχολής σύμφωνα με την οποία "ΟΥΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΥΤΟ ΥΠΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΕΤΑΞΑ". Έτσι λοιπόν ακόμα κι ο κίνδυνος της ερυθράς λαίλαπας του μπολσεβικισμού εξαλείφτηκε πληρως. Από εκεί που ο λαός έδινε τα χρήματά του σε εράνους υπέρ των διαφόρων κομμουνιστικών οργανώσεων, τώρα έδινε για την ενίσχυση της Πολεμικής Αεροπορίας. Η νεολαία άφησε τις πορείες και τις καταλήψεις και τάχθηκε στο πλευρό της 4ης Αυγούστου, οργανωθείσα πλέον στην Εθνική Οργάνωση Νεολαίας με τους αλησμόνητους μελανοχίτωνες νέους και τον υπερήφανο χαιρετισμό. Το σύνθημα που επικρατούσε ήταν το "Εργασία και χαρά" πλαισιωμένο από μια δεσμίδα μέτρων υπέρ του εργαζομένου, όπως η καθιέρωση της οκταώρου εργασίας, η υποχρεωτική άδεια των εργαζομένων, η καθιέρωση της πρωτομαγιάς ως θεσμοθετημένη αργία και τέλος η ίδρυση του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Ο σημαντικότερος σταθμός όμως όλων παραμένει η 28η Οκτωβρίου του 1940. Ήταν η μέρα που δε θα ξεχάσουμε ποτέ. Ήταν η μέρα που ο Εθνάρχης Μεταξάς, έφτυνε κατάμουτρα τον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι, βροντοφωνάζοντας του "ΟΧΙ". Ιωάννη Μεταξά, Στρατηγέ των Στρατηγών, ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος σε θεωρούσε και θα σε θεωρεί Άξιο της πατρίδος.
Όσο για κάποιους μικρούς κι ανάξιους του να λέγονται Έλληνες και οι οποίοι κατηγορούν τον Ιωάννη Μεταξά ως φασίστα και το καθεστώς του ως φασιστικό, εμείς τους απαντούμε ότι στην Ελλάδα ουδέποτε επικράτησε ο Φασισμός. Κι αυτό γιατί αν ποτέ επικρατήσει ,να είναι σίγουροι ότι θα το καταλάβουν και θα το νοιώσουν καλά στο πετσί τους...
ΖΗΤΩ Η 4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ - ΖΗΤΩ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

Μετά τιμής για το Δ.Σ
Ο Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Χάμος Αστέριος Τσιλοπάνος Πάρις