Η ΦΙΛΟΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΦΟΣΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΑΤ ΜΠΡΑΪΖΑ...

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ Αξιότιμα Μέλη της Αμερικανικής Γερουσίας, Έχουμε...

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΓΕΡΟΥΣΙΑΣ

Αξιότιμα Μέλη της Αμερικανικής Γερουσίας,

Έχουμε πληροφορηθεί ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Αμερικανικής Γερουσίας John Kerry, ανταποκρινόμενος στο αίτημα της Γερουσιαστού Barbara Boxer έχει αναβάλει την ψηφοφορία για τον διορισμό του υποψήφιου για τη θέση Αμερικανού Πρέσβη στο Αζερμπαιτζάν, Matt Bryza. Καλωσορίζουμε τη κίνηση αυτή και ελπίζουμε ότι θα δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος και θα γίνει η έρευνα που χρειάζεται για να εξακριβωθεί η καταλληλότητα ή όχι του κ. Bryza στο πόστο αυτό.
Εμείς θυμούμαστε τον κ. Bryza πολύ καλά από τις δηλώσεις του το 2006 όταν περιόδευε την περιοχή μας.
Στις 21 Ιουλίου, 2006 σε δημοσιογραφική διάσκεψη, ο Μatt Bryza απαντώντας σε ερώτηση Τούρκου ρεπόρτερ από το πρακτορείο Ανατολία, «τι σχέδια έχει η κυβέρνηση των ΗΠΑ για να βοηθήσει στον τερματισμό της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων;» ο κ. Bryza απάντησε: «έχουμε κάνει αρκετά πράγματα. Δίνουμε $30.5 εκ δολάρια σε βοήθεια στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. ΄Ετσι ήδη δουλεύουμε ενεργά στο να τερματιστεί η απομόνωση των Τουρκοκυπρίων – ή να βοηθήσουμε τους Τ/κς στην απομόνωση τους».
Η δήλωση εκείνη ήταν προσβολή για μας τους Ελληνοκύπριους, θύματα μιας απάνθρωπης τουρκικής εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής της μισής μας πατρίδας Κύπρου, μιας χώρας μέλους του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Οι Τουρκοκύπριοι δεν βρίσκονται σε καμία απομόνωση. Αυτός είναι ένας κατασκευασμένος μύθος της τουρκικής προπαγάνδας. Το Κυπριακό πρόβλημα δεν είναι η «απομόνωση των Τουρκοκυπρίων» αλλά το γεγονός ότι η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο το 1974 και ακόμα κρατά υπό κατοχή το μισό έδαφος μιας κυρίαρχης χώρας.
Οι Τουρκοκύπριοι υποστήριξαν και καλωσόρισαν τα τουρκικά στρατεύματα κατοχής και ενώθηκαν μαζί τους κατά την διάρκεια της εισβολής εναντίον εμάς των Ελληνοκυπρίων. Μέχρι σήμερα ανέχονται τη Τουρκία και τις παραβιάσεις της εις βάρος των ανθρωπίνων μας δικαιωμάτων. Είναι εμείς οι Ελληνοκύπριοι που είμαστε σε απομόνωση γιατί από την ημέρα της τουρκικής εισβολής το 1974 για 36 χρόνια η Τουρκία και οι Τουρκοκύπριοι δεν μας επιτρέπουν να επιστρέψουμε στη γη και τις περιουσίες μας. Οι Τούρκοι, οι Τουρκοκύπριοι και οι εισαγόμενοι Τούρκοι της Ανατολίας (τους οποίους η Τουρκία σκοπίμως μετέφερε στα κατεχόμενα για να αλλάξει το δημογραφικό χαρακτήρα των κατεχομένων και να γεμίσει το κενό που η ίδια δημιούργησε όταν δια της βίας των όπλων μας ξερίζωσε, 200,000 Ελληνοκύπριους και μας έκανε πρόσφυγες) χρησιμοποιούν τις κλεμμένες μας περιουσίες δίχως την άδεια μας.
Σε πλήρη παραβίαση των ανθρωπίνων μας δικαιωμάτων.
Οι Τουρκοκύπριοι απολαμβάνουν τα οφέλη «αμφοτέρων των πλευρών». Αντίθετα με εμάς τα θύματα και τους ξεριζωμένους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες, είναι ελεύθεροι να ταξιδεύουν όπου θέλουν στην Κύπρο, έχουν πάρει διαβατήρια της Κυπριακής Δημοκρατίας, ταυτότητες, ταξιδεύουν έτσι ως πολίτες της ΕΕ. Όπου θέλουν και τα παιδιά τους μπαίνουν στα ευρωπαικά πανεπιστήμια, απολαμβάνουν ελεύθερα (δίχως να πληρώνουν τίποτα) ιατρική περίθαλψη, έρχονται κάθε μέρα στα ελεύθερα εδάφη και δουλεύουν και πληρώνονται καθαρά δίχως να πληρώνουν φόρους, ενώ εμείς πληρώνουμε για την ιατρική μας περίθαλψη. Πληρώνονται συντάξεις και όλα τα ωφελήματα ως πολίτες της Δημοκρατίας της Κύπρου δίχως να πληρώνουν ένα σέντ σε φόρους και υποχρεώσεις. Εμείς οι Ελληνοκύπριοι έχουμε καταντήσει πολίτες δευτέρας κατηγορίας στην ίδια την χώρα μας εφόσον είμαστε εμείς οι Ελληνοκύπριοι που τους χρηματοδοτούμε.
Η Τουρκία το 1974 έχει επίσης δολοφονήσει και άλλους 1619 Ελληνοκύπριους οι οποίοι παραμένουν αγνοούμενοι εφόσον δεν αποκαλύπτει που βρίσκονται θαμμένοι ούτως ώστε να τερματιστεί και ο πόνος και η αγωνία των συγγενών τους που πεθαίνουν και αυτοί αναμένοντας τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Ο τουρκικός στρατός κατοχής βίασε πάνω από 800 Ελληνοκύπριες γυναίκες όλων των ηλικιών. Στην πραγματικότητα ο αριθμός ξεπερνά τις 2,000 αλλά ο αριθμός των 800 αναφέρεται ως συγκεκριμένος γιατί τόσες γυναίκες έκαναν εκτρώσεις.
Στην δημοσιογραφική διάσκεψη της 21 Ιουλίου 2006, επιστρέφοντας από το ταξίδι του στην Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο ερωτήθηκε για το στάτους το Σχεδίου Ανάν και κατά πόσο βρίσκεται στο τραπέζι, και είπε:
« Θα επαναλάβω μόνο ότι είπα, ότι οι βασικές ιδέες που υπάρχουν – και έγιναν γνωστές ως Σχέδιο Ανάν, αντανακλούν σοφία και σκληρή δουλειά μέσα σε ένα πνεύμα δικαίου, θα έλεγα».
Το Σχέδιο Ανάν ήταν ένα τερατούργημα του χειρίστου είδους και προσέφερε στην Τουρκία το 99% των απαιτήσεων της πάνω στην Κύπρο, δηλαδή, της έδιδε τον έλεγχο ολόκληρης της νήσου στο πιάτο. (Σχετική αποδοχή από τον Τούρκο βετεράνο δημοσιογράφου Μ. Α. Μπιράντ). Το σχέδιο εκείνο απέκλειε τις 200,000 των Ελληνοκυπρίων προσφύγων από το να επιστρέψουν στα σπίτια τους, ήταν αυτό αμερικανική «σοφία» και «δίκαιο»; Το Σχέδιο εκείνο άνοιγε της Τουρκίας μια λεωφόρο να τουρκοποιήσει ολόκληρη τη νήσο σε μόνο λίγα χρόνια μετά την αποδοχή του. Ο λαός της Κύπρου απέρριψε το σχέδιο εκείνο στο δημοψήφισμα της 24 Απριλίου 2004. 76% των Ελληνοκυπρίων το απέρριψαν και αν ένας ξεχωρίσει τους ψήφους των παράνομων κουβαλητών Τούρκων από εκείνων των Τουρκοκυπρίων θα βρεί ότι και οι γνήσιοι Τουρκοκύπριοι απέρριψαν εκείνη την ρατσιστική λύση. Προς όφελος της Τουρκίας και μόνο προς όφελος της Τουρκίας ήταν το Σχέδιο Ανάν.
Ο κ. Bryza στη δήλωση του της 21 Ιουλίου, 2006, βρήκε «σοφία» στο Σχέδιο Ανάν, «σκληρή δουλειά» και «πνεύμα δικαίου». Ε, λοιπόν, σοφία και δίκαιο είναι δύο πράγματα που το σχέδιο (Ανάν) σίγουρα δεν αντανακλούσε. Εκείνο που η δήλωση του κ. Bryzα αντανακλούσε όμως είναι την φιλο-τουρκική του στάση που σχετίζεται με την αναμφισβήτητη σύγκρουση συμφερόντων που οδηγεί στις τουρκικές του σχέσεις. Ξεκινώντας από την τουρκικής καταγωγής σύζυγο του η οποία αρνείται την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και προωθεί την τουρκική προπαγάνδα.
Ο κ. Bryza θεωρείται ένα μεγάλο απόθεμα για την Τουρκία όχι όμως για την Αμερική.
Ελπίζουμε οι Γερουσιαστές να χρησιμοποιήσουν την απαιτούμενη σοφία παίρνοντας τη σωστή απόφαση, με σεβασμό και προστασία των αρχών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Που να προστατεύει τα θύματα και όχι εκείνους που τα παραβιάζουν.

Με εκτίμηση,
Φανούλα Αργυρού, Πρόσφυγας από την κατεχόμενη Λευκωσία της Κύπρου