... ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ "ΣΥΜΠΤΩΣΗ" ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ Ήταν το ίδιο παγερή και καταχθόνια η νύχτα της 12ης Δεκεμβρίου του ...
ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ "ΣΥΜΠΤΩΣΗ" ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
Ήταν το ίδιο παγερή και καταχθόνια η νύχτα της 12ης Δεκεμβρίου του 1452... Λίγους μήνες πριν από την Άλωση της Πόλης, εκείνη την θλιβερή νύχτα για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία μια εκδήλωση έλαβε χώρα μέσα στον λίκνο της Πίστης μας το Μεγάλο Μοναστήρι της ΑγιάΣοφιάς.
Ήταν 12 Δεκεμβρίου του 2010, μισή και πλέον χιλιετηρίδα μετά που στον Άγιο Παντελεήμονα μιά άλλη θλιβερή εκδήλωση λάμβανε χώρα...
Τότε... μερικούς μήνες πριν πέσει η Βασιλεύουσα ο Πρωτοσύγγελος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έσωσε την Τιμή της Ελληνορθοδοξίας και αρνήθηκε να παραστεί στο συνλείτουργο, την "ενωτική λειτουργία" όπως έχει ιστορικά καταγραφεί παρόντος του απεσταλμένου του Πάπα, Καρδινάλιου Ισιδώρου. Ο Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ -κατά κόσμο Γεώργιος Λασκαρίδης που γεννήθηκε στην Ιθάκη- αν και παλιός γνώριμος και φίλος του Αυτοκράτορα από την περίοδο που σπούδαζε στο Μυστρά, αποφασίζει να πειθαρχήσει στο Θεό και την Εθνική του συνείδηση και όχι στους ανθρώπους. Ούτε στον ίδιο τον Παλαιολόγο, που ήλπιζε μάταια ότι αυτή η λειτουργία ίσως αποτελούσε την απαρχή για την σωτηρία της Πόλης. "Ο Ραφαήλ δεν παρέστη στην απαράδεκτη σκηνή, στο απαράδεκτο «συνλείτουργο», καταματωμένος στην ψυχή, εκεντημένος λόγχες αόρατες και τρομερές, που του σακάτευαν ότι αγαπούσε περισσότερο. Την Πίστη του και την Πατρίδα του! Που όμως όχι, δεν τα παρέδωσε!"
Αντιμετωπίζει όμως την οργή του παλιού του φίλου ο οποίος τον εξορίζει από την Πόλη μαζί με τον Διάκονο Νικόλαο που τον ακολουθεί... Όταν η Πόλη πέφτει και το μαύρο νέο πλακώνει κάθε γωνιά του Ελληνισμού, εκείνες τις ΜΑΥΡΕΣ ΩΡΕΣ της Ιστορίας, βρίσκεται στην Μακεδονία κι αφού κρύβεται για κάποιο διάστημα από του Τούρκους καταφεύγει στην Λέσβο όπου μονάζει στο Μοναστηράκι του Λόφου Καρυών... Εκεί που 10 χρόνια αργότερα οι τουρκικές θηριωδίες θα καταγραφούν ανελέητα στη μνήμη του Έθνους... Πίσω στην Πόλη Ο Αυτοκράτορας Παλαιολόγος λυτρώνεται στις 29 Μαϊου του 1453, πολεμώντας στα τείχη, έχοντας προλάβει να συζήτησει συγώρεση από τον φίλο του και ασφαλώς να μετανοήσει και να δει την ιστορική του πλάνη, που γεννήθηκε όμως από την υπέρτατη αγάπη του για την Πατρίδα...
9 Απριλίου 1463μ.Χ.... ΛαμπροΤρίτη...
Η Ελληνορθοδοξία καταγράφει εκείνη την ημέρα μαζί με άλλους μάρτυρες της Πατρίδας και της Πίστης δυό ακόμη Αγίους... Τον Άγιο Ραφαήλ και την δωδεκάχρονη Αγία Ειρήνη...
Αυτός είναι ο Άγιος Ραφαήλ... Ο Πρωτοσύγγελος του Οικομενικού Πατριαρχείου, ο φίλος του Αυτοκράτορα Παλαιολόγου, που ύψωσε όταν έπρεπε το ανάστημά του και είπε όχι στο "ενωτικό συνλείτουργο" στις 12 Δεκεμβρίου του 1452!
Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος να τον χαρακτηρίζουμε ΑΝΑΞΙΟ αυτή την εβδομάδα από τον "Στόχο"... Γιατί θέλουμε παπάδες και ιεράρχες σαν τον Άγιο Ραφαήλ. Γνήσια Ορθόδοξους και Γνήσια Έλληνες... και όχι σαν τον Ιερώνυμο Λιάπη!
"ΣΤΟΧΟΣ"
Υ.Γ. Παπούλια ετοιμάσου... έρχεται η σειρά σου!
Τι μεγαλη διαφορα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σκοτος και το ΦΩΣ !
Τι ψυχη και σε ποιον θα την παραδωσης δυστυχε Ιερωνυμε και οι λοιποι που σε ακολουθουν ;
Πριν κλεισουν τα ματα σου ο Θεος αν μετανοιωσης ισως σε λυπηθη, η Ελληνικη ιστορια ομως ΠΟΤΕ !
Κριμα.
ΑΣΕ ΡΕ "ΣΤΟΧΕ". ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ Μ...ΕΣ ΚΑΙ "ΗΤΑΝ ΓΡΑΦΤΟ ΚΑΙ ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ Η ΠΟΛΙΣ ΝΑ ΤΟΥΡΚΕΨΕΙ" ΦΤΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕ Ο ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΕΚΑΝΑ. ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ ΝΑ ΠΟΛΕΜΑΕΙ (ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΕΠΙΑΝΑΝ ΟΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΤΟΥ ή ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΘΑ ΤΟΝ ΕΚΤΕΛΟΥΣΑ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΛΟΓΟ ΝΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ.(ΔΕΣ ΠΟΣΟΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ ΗΤΑΝ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΣΕ ΜΟΝΕΣ ΚΣΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ)
ΣΕ ΚΑΙΡΟ ΠΟΛΕΜΟΥ Ο "ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΛΕΥΡΩΝ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΧΟΥΜΕ ΟΠΟΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΜΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΚΟΒΕΙ "ΡΟΔΑ ΜΥΡΩΜΕΝΑ" ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΝΑΤΗΣΕΙ.
isxys.blogspot.com
Κάθε μεγάλος ήρωας έκανε λάθη. Τα λάθη αυτά δεν αναιρούν την μεγαλοσύνη του και τα αγνά του κίνητρα. Αυτό ισχύει και για τον Παλαιολόγο, ο οποίος στήριξε τις ελπίδες του για να σωθεί η Πόλη από την πολιρκία των Οθωμανών και λοιπών μισθοφόρων της εποχής εκείνης, στο Βατικανό και τον Πάπα. Η λάθος του εκτίμηση δεν επισκιάζει φυσικά την γενναιότητά του και την λαχτάρα του να παραμείνει η Πόλη στα Ρωμαίϊκα χέρια. Η ιστορία του Βυζαντίου και το όλο παρασκήνιο- γιατί να μην ξεχνάμε, ότι από την εποχή του Βυζαντίου ξεπήδησαν οι πρώτες πολιτικάντιτες μορφές- είναι αρκετά σύνθετο, για να βγάζουμε τόσο εύκολα συμπεράσματα. Μιλάμε για Διεθνή Στρατηγικό Σχεδιασμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήO ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΡΕΜΑΣΕΙ ΑΝΑΠΟΔΑ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ (ΘΑ ΕΛΕΓΑ "ΣΤΑΥΡΩΣΕΙ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ" ΑΛΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΤΟ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ
1. ΘΑ ΣΥΝΕΤΙΖΕ ΠΟΛΛΟΥΣ
2. ΘΑ ΑΠΑΛΛΑΣΟΤΑΝ ΑΠΟ ΑΧΡΗΣΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ
3. ΘΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΑ ΤΕΙΧΗ
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΙΚΟΥΣΑ.
ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΑ ΤΕΙΧΗ, ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ ΣΠΡΩΓΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΙΚΥΜΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟΥΣ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΔΙΚΑΙΩΣΕ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΑΡΧΙΚΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΕΑΠΑΠΕΙΛΟΥΜΕΝΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΜΕΤΑΝΟΙΩΜΕΝΟΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΗΣΑΝ ΓΙ΄ΑΥΤΟ
ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ. ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΧΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ Η ΣΚΛΑΒΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΗ.
ΓΙΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΙΛΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ ΔΕ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΟΣ.
Τ' ΑΚΟΥΣΕΣ ΚΟΠΡΩΝΥΜΕ;
ΤΑ ΣΑΒΡΟΕΙΔΗ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟ ΑΙΣΧΟΣ. ΝΑ ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙ ΠΑΡΑΥΤΑ Ο ΒΕΒΗΛΟΣ.
Ο ΝΑΟΣ ΜΑΓΑΡΙΣΤΗΚΕ.
Αντιγράφω από το κείμενο: "Τον Ηγούμενο πια Ραφαήλ, αυτό το ασύγκριτο παλικάρι της Ορθοδοξίας και της Πατρίδας, οι τούρκοι θα τον δέσουν σε ένα δέντρο και θα του πριονίσουν ζωντανό το σαγόνι, με το πριόνι μέσα στο στόμα, υποβάλλοντάς τον σε ένα από τα τρομακτικότερα μαρτύρια που έχουν καταγραφεί! Την δωδεκάχρονη μόλις Ειρήνη βαφτηστήρα του Ραφαήλ και κόρη του προεστού του χωριού, της έκοψαν το ένα χεράκι, έριξαν ζεματιστό νερό μέσα στο στοματάκι της και στο τέλος την έκαψαν ζωντανή μέσα σε ένα πιθάρι, μπροστά στα μάτια της μητέρας της Μαρίας, που δεν άντεξε και σταμάτησε η καρδιά της από το εφιαλτικό μαρτύριο του παιδιού της!!! Οι τούρκοι σκοτώνουν μαζί τους τον Διάκονο Νικόλαο, τον προεστό του χωριού και πατέρα της 12χρονης Ειρήνης..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΙΑ ΤΗΝ "ΚΥΡΙΑ" ΡΕΠΟΥΣΗ: Πώς σας ξέφυγε αυτός ο συνωστισμός!!
Ιωάννης Παναγάκος