ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΔΗΜΑΤΑ ΤΟΝ ΠΕΤΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ Ο ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΝΤΕΡΤΙΛΗ!

Μιά αίτηση αδείας πρός το Υπουργείο Δικαιοσύνης για μια επίσκεψη ανθρωπιάς στον πολιτικό κρατούμενο Στρατηγό Κ. Νικ. Ντερτιλή ήταν αρκετή γι...

Μιά αίτηση αδείας πρός το Υπουργείο Δικαιοσύνης για μια επίσκεψη ανθρωπιάς στον πολιτικό κρατούμενο Στρατηγό Κ. Νικ. Ντερτιλή ήταν αρκετή για να αναδειχθή η υποκρισία του κοινωνικού συστήματος της εποχής μας. Κατονομάζω ιδιαιτέρως υποκρισία ενός αξιωματούχου της Κυβερνητικής Μηχανής, μερικών δημοσιογράφων καί μερικών Μ.Μ.Ε., που εστράφησαν εναντίον μου με περισσή μανία! Σε μια περίπτωση μάλιστα δεν εδίστασαν να με χαρακτηρίσουν καί «βασανιστή»!!!!
Ποιό άραγε είναι το αδίκημά μου; Ετόλμησα να θαυμάσω τον ηρωϊσμό ενός αξιωματικού -πολιτικού κρατουμένου στον Κορυδαλλό-, όπως αναδύεται από μια Δήλωσή του, η οποία είδε το φώς της δημοσιότητος. Αρνείται να προδώσει τις Αρχές του και τίς ιδέες του και προτιμάει να τερματίσει τήν επίγεια ζωή του μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου έχει συμπληρώσει ήδη τριάντα επτά (37) χρόνια περιορισμού. Εθαύμασα λοιπόν τη Δήλωσή του καί εζήτησα να τον επισκεφθώ στον τόπο της οδύνης του. ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ! ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΕΩΣ ΤΟΥ! Εθαύμασα, επαναλαμβάνω, τον ηρωϊσμό που περιέχει αυτή η από 16ης Απριλίου 2011 Δήλωσή του και εζήτησα ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ να του σφίγξω το χέρι!
Ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης κ. Γ. Πεταλωτής χωρίς ίχνος ντροπής διέστρεψε το περιεχόμενο της αιτήσεώς μου και προέβη σε δηλώσεις διά του Τύπου! Ετσι εκ του μηδενός δημιουργήθηκε ένας σάλος! Επί ημέρες τώρα τα μέσα ενημερώσεως ασχολούνται μαζί μου, με υβρίζουν και με αδικούν.
Χωρίς να πτοούμαι το παράπαν από όλα αυτά τα απαράδεκτα για μια Δημοκρατία φαινόμενα, αποτόλμησα να πραγματοποιήσω τήν επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό σήμερα Τετάρτη 17 Αυγούστου, γράφοντας στα παληά μου υποδήματα τίς λυσσαλέες αντιδράσεις των! Πηγαίνω σήμερα στον Κυρυδαλλό όχι μόνο για να επισκεφθώ τον Στρατηγό Ντερτιλή, αλλά και για να δώσω μια γροθιά στο κατεστημένο, δηλ. στους φασιστο-χουντο-ψευδο-δημοκράτες της εποχής μας και στο νοθευμένο Δημοκρατικό πολίτευμα των ημερών μας. Ώστε η επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό δεν αποτελεί μια ανθρωπιστική μόνο πράξη, αλλά και μια γροθιά στην ψευδεπίγραφη Δημοκρατία της εποχής μας. Τα περισσότερα θα τα εννοήσετε μέσα από τις γραμμές της επιστολής μου πρός τόν κ. Πεταλωτή, η οποία παρατίθεται στο τέλος!
Αφορμής δοθείσης, θά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα.

1. Το καθήκον, πού έχω ως χριστιανός και μάλιστα ως Επίσκοπος τοῦ Χριστού, νά εφαρμόζω πιστά τις εντολές του Κυρίου μας, δεν το διαπραγματεύομαι με κανέναν! Κατά τήν ημέρα της Κρίσεως ο Κριτής μας θα μας είπει: «Ήμουνα στη φυλακή και δεν ήλθετε πρός με!» Δεν θα μπορέσω τότε να δικαιολογηθώ, λέγοντας: «Κύριε, μόνο τους πολιτικούς κρατουμένους δεν έπισκέφθηκα στη φυλακή τους, και τούτο διότι θα αντιδρούσε το φασιστικό κατεστημένο της εποχής μου!». Όλοι είμαστε παιδιά του Θεού!
2. Στην Δημοκρατία ΟΥΔΕΙΣ διώκεται για τα φρονήματά του! Μπορώ να έχω τις ιδέες μου και τις απόψεις μου! Εφ' όσον ΔΕΝ ενεργώ επί ζημία του Κοινωνικού Συνόλου, ουδείς έχει το δικαίωμα να με ενοχλεί! Ναι, το φρόνημα ΔΕΝ ΔΙΩΚΕΤΑΙ! Είναι λοιπόν ένα είδος ΦΑΣΙΣΜΟΥ όλη αυτή η επιθετικότης μερικών ΜΜΕ και μερικών Δημοσιογράφων εναντίον μου! Τον χορό βέβαια άνοιξε ο Υφυπουργός κ. Πεταλωτής, ο οποίος ἐτσι εξετέθη ανεπανόρθωτα! Δικαίωμα να έχουμε γνώμη πάνω στα καθημερινώς δρώμενα δεν έχουν μόνον εκείνοι, αλλά και κάθε Έλληνας πολίτης.
3. Ένα ακόμη είδος Φασισμού είναι το να επιλέγεις μερικές λέξεις από ένα κείμενο καί να τις χρωματίζεις όπως εσύ θέλεις, μόνο και μόνο για να πλήξεις κάποιον, πολύ δε περισσότερο ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο που εκτελεί το καθήκον του.
4. Είναι τουλάχιστον αντιδεοντολικό, όταν ένας Υπουργός δημοσιοποιεί -χωρίς τήν συγκατάθεση του αποστολέως του- ένα υπηρεσιακό έγγραφο και το σχολιάζει δημοσίως με σκοπό να αντλήσει ένα «ευτελές» πολιτικό όφελος!
5. Όποια και αν είναι τα εγκλήματα ενός καταδίκου, έπειτα από ένα χρονικό διάστημα, τόν αποφυλακίζουν! Πόσοι κατάδικοι σε δίς και τρίς ισόβια δεσμά κυκλοφορούν ελεύθεροι σήμερα, διότι τούς απονεμήθηκε χάρις; Οι ποινές σκοπόν έχουν τόν σωφρονισμό και όχι βέβαια την εξόντωση ενός ενόχου!
6. Και τώρα ας έλθουμε στην ίδια τη Δήλωση. Μια Δήλωση, τήν οποία εθεώρησα "γενναία" και η οποία δημοσιεύθηκε σε επαρχιακή εφημερίδα. Εθεώρησα γενναία τη Δήλωση αυτή καθ εαυτήν ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΠΡΟΤΕΡΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ, στην οποία και αναφέρθηκα. Δικαίωμά μου ήταν και είναι! Έγραφε λοιπόν ο Στρατηγός: Μιά καί μόνη περίπτωση υπάρχει για να εξέλθω από τήν φυλακή. Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει «να αἰτήση συγγνώμην από εμέ διά τό διαπραχθέν υπό ταύτης δικαστικόν έγκλημα κατ΄εμού».
7. Η τοποθέτησή του αυτή δεν με εξέπληξε! Διότι καί ο μηνυτής τῶν Πρωταιτίων τῆς 21ης 'Απριλίου 1967 ποινικολόγος Δικηγόρος κ. Ἀλέξ. Λυκουρέζος στήν από 4ης Ιανουαρίου 1987 Δήλωσή του, η οποία δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Ακρόπολις» παραδέχθηκε τά εξῆς: «...η εθνικά σκόπιμη εκείνη καταδίκη θεμελιώθηκε στην διαστρεβλωτική ερμηνεία της ιστορικής και πολιτικής πραγματικότητος...... Η παράταση του εγκλεισμού προσκρούει στο αίσθημα του δικαίου.... Η καταδικαστική απόφαση... δεν αντέχει στην κριτική.Το σκεπτικό της είναι διάτρητο......Θέλω να πιστεύω πως και σήμερα κάνω το χρέος μου ζητώντας την αποφυλάκιση εκείνων που από την πρώτη στιγμή υπήρξαν και παραμένουν πολιτικοί μου αντίπαλοι"

Δεν ήταν στις προθέσεις μου να ασχοληθώ με το ζήτημα αυτό, δηλ. με την ουσία του ζητήματος. Ας όψεται ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης κ. Γ. Πεταλωτής, με τις άκριτες καί παιδαριώδεις δηλώσεις του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με εξερέθισε! Πρέπει να μάθει να σέβεται! Τα αξιώματα ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ! Όταν μάλιστα ο κατέχων ένα αξίωμα δεν έχει τήν ανάλογη αξία, τότε ευτελίζεται τόσο ο αξιωματούχος, όσο και το αξίωμά του! Έχετε αντίρρηση; Σας λέγω λοιπόν, ότι ακόμη και οι ξένοι μας επήραν χαμπάρι! «ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ που μας κυβερνούν», έγραψε η Γαλλική Le Monde στίς 13 Ιουλίου ε.έ.!!!!! Αφιερώνω τον τίτλο αυτό στον απρόσεκτο κ. Πεταλωτή! Και με την ευκαιρία τον παρακαλώ, ως αρμόδιο Υφυπουργό της Δικαιοσύνης, να δώσει μια απάντηση στα όσα παραπάνω λέγει ο Δικηγόρος κ. Λυκουρέζος.
Γροθιά, λοιπόν, στη γροθιά! Επειδή μερικές φορές αυτό απαιτεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Γροθιά στην υποκρισία! Γροθιά και στον κ. Πεταλωτή! Τόσο με την επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό, όσο και με το κείμενό μου αυτό θέλω να δώσω μια γροθιά στο στομάχι του σύγχρονου φασιστο-χουντικο-ψευδο-δημοκρατικού κατεστημένου, που το απαρτίζουν και το εκφράζουν τα αρχηγικά πολιτικά κόμματα, τα συγκροτήματα της τηλεοράσεως, τα μεγαλοεκδοτικά συγκροτήματα, το κεφάλαιο, ο αρρωστημένος -πολιτικοποιημένος- συνδικαλισμός κ.ά. Το Δημοκρατικό Πολίτευμα σἠμερα το συναντάμε στα χαρτιά καί όχι στην πράξη!

Σήμερα εορτάζω την επέτειο της εις Αρχιερέα χειροτονίας μου (17.08.1976) Πέρασαν τριάντα πέντε (35) χρόνια μιας ταπεινής αρχιερατικής διακονίας πρός δόξαν του Θεού και ωφέλειαν των ανθρώπων και μιάς απροσκύνητης πορείας! Στην πορεία μου ως Επίσκοπος ουδέποτε έλαβα υπ όψιν τα πολιτικά φρονήματα όσων με επλησίασαν και εζήτησαν την αρωγή μου. Μάχομαι τις ιδέες, αλλά αγαπώ τόν άνθρωπο! Είμαι οικουμενικός, διότι ανήκω στο Χριστό! Δεν είμαι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε πράσινος, ούτε γαλάζιος, ούτε κόκκινος, ούτε...ούτε.... ούτε! Είμαι απλώς ένας χριστιανός και άρα ελεύθερος άνθρωπος και ελεύθερο πνεύμα!
Καλάβρυτα, 17 Αυγούστου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Σημ. Εξ ανάγκης ξαναπήρα στα χέρια μου πρός στιγμήν το καρυοφύλλι! Επανέρχομαι σύντομα στο πετραχείλι.

Αξιότιμον Κύριον
κ. Γ. Πεταλωτήν
Υφυπουργόν Δικαιοσύνης
Μεσογείων, 96
105 57 ΑΘΗΝΑΣ


Κύριε Υπουργέ,
Μετά προσοχής ανέγνωσα τις δηλώσεις σας στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 10ης τρ. και σπεύδω να σας εκφράσω την αγανάκτησίν μου.
«Διαβάζοντας το έγγραφο του κ. Αμβρόσιου, με το οποίο εξυμνούσε επί μακρόν τον κρατούμενο Ντερτιλή, αδυνατούσα να το πιστέψω» είπετε επί λέξει.

Αλλά τι έγραψα εις το επίμαχον έγγραφόν μου, το οποίον δεν ηδυνήθητε να πιστεύσετε; «Άνθρωποι, οι οποίοι έχουν Αρχές και ΔΕΝ τις θυσιάζουν, έναντι οιουδήποτε τιμήματος, αποτελούν πρότυπα ζωής! Ακόμη και τότε που οι Αρχές των δεν γίνονται αποδεκτές από την πλειονότητα ενός Λαού! Δεν είναι δυνατόν οι διάφοροι «κουκουλοφόροι» να κινούνται, να καταστρέφουν κατά βούλησιν και να παραμένουν ατιμώρητοι, ενώ κάποιοι γενναίοι Άνδρες -το αν είναι Στρατηγοί η Στρατιώτες είναι όλως επουσιώδες- να ευρίσκωνται εις την φυλακήν!»

• Δυοίν θάτερον: Ή ο γράφων παρεφρόνησεν ή υμείς, ο αναγνώσας τα παραπάνω! Σας εκφράζω λοιπόν την αγανάκτησίν μου και τον αποτροπιασμόν μου δια δύο τινα:
• Πρώτον, διότι εδώσατε στην δημοσιότητα ένα υπηρεσιακό έγγραφό μου, χωρίς να με ενημερώσετε, μόνο και μόνο για να με εκθέσετε και
• Δεύτερον, διότι το εσχολιάσατε με περισσήν κακότητα.

Αυτήν την «Χούντα», της ιδικής σας εκδόσεως, την απεχθάνομαι!
Αυτήν την «Χούντα», η οποία διαγράφει τον Βουλευτή της από το Κόμμα, μόνον και μόνο επειδή ετόλμησε να έχη μια προσωπική του γνώμη, την αποστρέφομαι!
Αυτήν την «Χούντα», η οποία παρακάμπτει την Βουλή και υπογράφει το ΜΝΗΜΟΝΙΟ με την υπογραφή ενός, την αντιμάχομαι!
Αυτήν την «Χούντα», η οποία παίρνει δύο Δικαστές του Σ.Τ.Ε., (Δικαστές του ακυρωτικού Δικαστηρίου που απέρριψαν την κατά του Μνημονίου προσφυγή, για να υπηρετήσουν τα Κυβερνητικά Σχέδια) και τους διορίζει Συμβούλους του Κυβερνητικού Μηχανισμού, την μισώ!

Ναι, την σημερινή πολιτική κατάσταση, η οποία κυβερνά απολυταρχικά, έχει όμως κοινοβουλευτικό μανδύα, δεν την αποθαυμάζω!

Επιστεγάζω το παρόν με μερικά λόγια από την χθεσινή «ΕΣΤΙΑ»:
«....τα προ και τα μετά πολιτικά γεγονότα του 1974 επέτρεψαν στην ακραία αριστερά να απολαύσει μία «δόξα» που ουδέποτε είχε γνωρίσει στο παρελθόν και η οποία της προσπόρισε και πολιτικά οφέλη και ισχύ αντιστρόφως ανάλογη προς το κομματικό της μέγεθος. Κατέλαβαν θέσεις-κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό, ενώ συγχρόνως έθεσαν υπό διωγμό κάθε συντηρητικό στοιχείο που ήταν εμπόδιο στον φρενήρη καλπασμό της προς την υπονόμευση του Κράτους», γράφει ο κ. Β. Κοραχάης στο κύριο άρθρο.

Αρνούμαι εξ ίσου να αποδεχθώ μία «Χούντα» η οποία προέρχεται είτε από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά! Θαυμάζω όμως τους ανθρώπους, δεξιούς η αριστερούς, μαύρους η λευκούς, οι οποίοι προτιμούν να θυσιάσουν την ζωήν των και όχι τις ιδέες των!

Ταύτα προς σωφρονισμόν και ...επιμόρφωσιν υμών, κύριε αξιωματούχε της κοινοβουλευτικής ...... «Δημοκρατίας» των ημερών μας.

Επί δε τούτοις διατελώ μετά τιμής
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ



ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ:

1. Στρατηγόν κ. Νικόλαον Ντερτιλήν,
Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού
Σολωμού, 3-5
181 22 ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΝ

2. Προς την Αξιότιμον Διεύθυνσιν της Εφημερίδος
«ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
Εθνάρχου Μακαρίου και Δ. Φαληρέως, 2
185 47 Ν.ΦΑΛΗΡΟΝ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΕΠΙΜΑΧΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ κ. ΠΕΤΑΛΩΤΗ
Ο Αμβρόσιος στον Ντερτιλή
Βασιλης Νεδος

Δυσάρεστη έκπληξη προκάλεσε στο υπουργείο Δικαιοσύνης η αίτηση του μητροπολίτη Καλαβρύτων κ. Αμβροσίου να επισκεφθεί στις φυλακές Κορυδαλλού τον Νίκο Ντερτιλή, τελευταίο κρατούμενο εκ των πρωταιτίων της χούντας, τον οποίο χαρακτηρίζει ως «πολιτικό κρατούμενο» και «πρότυπο ζωής».
Στην επιστολή του ο κ. Αμβρόσιος πλέκει το εγκώμιο του Ντερτιλή. Παραπονείται ότι δεν του έχει δοθεί άδεια ώς τώρα ώστε να επισκεφθεί «τον γενναίο Ελληνα αδελφό μας στο δεσμωτήριό του, κατ’ εφαρμογή του λόγου του Θεού. Θα ήθελα να του σφίξω το χέρι και να τον συγχαρώ διά ζώσης φωνής μόνο και μόνο διότι παραμένει πιστός στις αρχές του καθ’ ον χρόνο θα ηδύνατο με μιαν υποκριτικήν δήλωση μετανοίας να έχει κερδίσει την ελευθερίαν του. Ανθρωποι οι οποίοι έχουν αρχές και δεν τις θυσιάζουν αποτελούν πρότυπα ζωής. Ακόμη και τότε που οι αρχές των δεν γίνονται αποδεκτές από την πλειονότητα ενός λαού».
Η «Κ» απευθύνθηκε στον αρμόδιο υφυπουργό κ. Γ. Πεταλωτή ο οποίος επιβεβαίωσε την ύπαρξη τέτοιου αιτήματος και δήλωσε ότι «η πολιτεία μέσα από το σωφρονιστικό σύστημα αντιμετωπίζει όλους τους κρατουμένους ακριβώς με τον ίδιο γνώμονα. Ως κρατουμένους και μόνον, ανεξάρτητα από το αδίκημα που τέλεσαν, με τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Υπό την έννοια αυτή ο Ιεράρχης ζητεί με νόμιμο τρόπο την επίσκεψη σε οποιονδήποτε κρατούμενο. Αφού αυτός συναινεί, δεν θα μπορούσε να υπάρξει άρνηση. Σε πολιτικό επίπεδο όμως οι κολακευτικοί χαρακτηρισμοί προς βασανιστές και υπηρέτες της χούντας προσβάλλουν σαφέστατα το δημοκρατικό αίσθημα του ελληνικού λαού. Διαβάζοντας το έγγραφο του κ. Αμβρόσιου, με το οποίο εξυμνούσε επί μακρόν τον κρατούμενο Ντερτιλή, αδυνατούσα να το πιστέψω».