Συμπληρώνονται φέτος 71 χρόνια από το μεγαλειώδες έπος του 40 και την λαμπρή ιστορία που έγραψε ο ελληνισμός στο μέτωπο της Βόρειας Ηπείρου...
Συμπληρώνονται φέτος 71 χρόνια από το μεγαλειώδες έπος του 40 και την λαμπρή ιστορία που έγραψε ο ελληνισμός στο μέτωπο της Βόρειας Ηπείρου. Όταν τα χαράματα της 28ης Οκτωβρίου ο Μουσολίνι με τελεσίγραφο ζητούσε την άνευ όρων παράδοση της χώρας στη φασιστική Ιταλία από το Μεταξά, τότε αυτός ακολουθώντας τη ψυχή του Ελληνικού λαού είπε το περίτρανο και ηρωικό ΟΧΙ!
Τότε το μήνυμα είχε σταλεί και ήταν ηχηρό. Έλληνες ξεσηκωθείτε, όλοι στα όπλα!! Ολόκληρος ο λαός ήταν έτοιμος να πολεμήσει για την ανεξαρτησία, την ακεραιότητα αλλά και την τιμή της πατρίδας του, όπως επέβαλλε η ένδοξη και περήφανη ιστορία του έθνους. Όποιος δεν σέβεται την Ελλάδα καλά κάνει να την φοβάται. Ο Μουσολίνι θα πλήρωνε την υπεροψία του και την ύβρη που διέπραξε πυρπολώντας την Έλλη. Οι δυνάμεις του άξονα ήταν σαρωτικές αφού μέχρι στιγμής κέρδιζαν μία προς μία όλες τις μάχες.
Όμως ένα χρόνο μετά θα ερχόταν η μικρή και ανίσχυρη στρατιωτικά Ελλάδα να τινάξει στον αέρα τον στρατό των Κάρλο Ρόσσι και Γκαμπριέλ Νάσι στρατηγών του ιταλικού στρατού. Οι νίκες των 35000 Ελλήνων εναντίον 100 και πλέον χιλιάδων πάνοπλων ιταλών σε Πίνδο Ήπειρο και Δυτική Μακεδονία, και η απέλαση του Ελληνικού στρατού στα χώρια και τις πόλεις της Βόρειας Ηπείρου θα γέμιζε με αισιοδοξία όχι μόνο τις καρδιές των απανταχού Ελλήνων αλλά και όλων των καταπιεσμένων λαών της Ευρώπης.
Το μένος των Ελλήνων στρατιωτών στο μέτωπο η καρδιά και το σθένος κάθε Ηπειρώτισσας γυναίκας που κουβαλούσε στις πλάτες της πολεμοφόδια και ρούχα στα βουνά της Πίνδου ανάγκασαν τα Ευρωπαϊκά έντυπα και ραδιόφωνα να μιλούν με εγκωμιαστικά σχόλια για τους Έλληνες εξάλλου και η περίφημη του Ουίνστον Τσώρτσιλ ότι "Από σήμερα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες."
Η ΕΛΛΑΣ ανάγκασε τους Ιταλούς σε άτακτη υποχώρηση και απέδειξε ότι ήταν και εξακολουθεί να είναι ΜΕΓΑΛΗ, κάτι που δεν έκαναν οι γειτονικές χώρες Βουλγαρία και Τουρκία που παραχωρώντας το έδαφος τους στον άξονα γίνονταν αυτομάτως σύμμαχοι. Απέδειξε ότι η μεγαλοσύνη των λαών δε μετριέται με το στρέμμα αλλά με τις καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα. Και αν πέρασαν 71 χρόνια και πολλά άλλαξαν κάποια πράματα παραμένουν τα ίδια. Aν θέλουμε να επιβιώσουμε σαν Κυπριακός Ελληνισμός θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από την ιστορία μας, η οποία μας υποδεικνύει ότι η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ είναι μονόδρομος. Είναι το δύσκολο κομμάτι που πρέπει να διαβούμε σαν λαός αν θέλουμε να χαιρόμαστε την Ελευθερία μας.
Όπως τότε δεν παραχωρήσαμε από τη γη μας μια σπιθαμή έτσι ούτε σήμερα δεν θα παραχωρούμε από την Κύπρο μας ούτε ένα εκατοστό Ελληνικής γης σε κανένα βάρβαρο κατακτητή. Δεν συμβιβαζόμαστε με καμία «Οδυνηρή» υποχώρηση, με καμία ομοσπονδία ούτε διχοτόμηση. Οι ήρωες του έπους του 40 μας δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε, λέμε ΟΧΙ στον ενδοτισμό και την ηττοπάθεια!!!
Τότε το μήνυμα είχε σταλεί και ήταν ηχηρό. Έλληνες ξεσηκωθείτε, όλοι στα όπλα!! Ολόκληρος ο λαός ήταν έτοιμος να πολεμήσει για την ανεξαρτησία, την ακεραιότητα αλλά και την τιμή της πατρίδας του, όπως επέβαλλε η ένδοξη και περήφανη ιστορία του έθνους. Όποιος δεν σέβεται την Ελλάδα καλά κάνει να την φοβάται. Ο Μουσολίνι θα πλήρωνε την υπεροψία του και την ύβρη που διέπραξε πυρπολώντας την Έλλη. Οι δυνάμεις του άξονα ήταν σαρωτικές αφού μέχρι στιγμής κέρδιζαν μία προς μία όλες τις μάχες.
Όμως ένα χρόνο μετά θα ερχόταν η μικρή και ανίσχυρη στρατιωτικά Ελλάδα να τινάξει στον αέρα τον στρατό των Κάρλο Ρόσσι και Γκαμπριέλ Νάσι στρατηγών του ιταλικού στρατού. Οι νίκες των 35000 Ελλήνων εναντίον 100 και πλέον χιλιάδων πάνοπλων ιταλών σε Πίνδο Ήπειρο και Δυτική Μακεδονία, και η απέλαση του Ελληνικού στρατού στα χώρια και τις πόλεις της Βόρειας Ηπείρου θα γέμιζε με αισιοδοξία όχι μόνο τις καρδιές των απανταχού Ελλήνων αλλά και όλων των καταπιεσμένων λαών της Ευρώπης.
Το μένος των Ελλήνων στρατιωτών στο μέτωπο η καρδιά και το σθένος κάθε Ηπειρώτισσας γυναίκας που κουβαλούσε στις πλάτες της πολεμοφόδια και ρούχα στα βουνά της Πίνδου ανάγκασαν τα Ευρωπαϊκά έντυπα και ραδιόφωνα να μιλούν με εγκωμιαστικά σχόλια για τους Έλληνες εξάλλου και η περίφημη του Ουίνστον Τσώρτσιλ ότι "Από σήμερα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες."
Η ΕΛΛΑΣ ανάγκασε τους Ιταλούς σε άτακτη υποχώρηση και απέδειξε ότι ήταν και εξακολουθεί να είναι ΜΕΓΑΛΗ, κάτι που δεν έκαναν οι γειτονικές χώρες Βουλγαρία και Τουρκία που παραχωρώντας το έδαφος τους στον άξονα γίνονταν αυτομάτως σύμμαχοι. Απέδειξε ότι η μεγαλοσύνη των λαών δε μετριέται με το στρέμμα αλλά με τις καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα. Και αν πέρασαν 71 χρόνια και πολλά άλλαξαν κάποια πράματα παραμένουν τα ίδια. Aν θέλουμε να επιβιώσουμε σαν Κυπριακός Ελληνισμός θα πρέπει να παραδειγματιστούμε από την ιστορία μας, η οποία μας υποδεικνύει ότι η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ είναι μονόδρομος. Είναι το δύσκολο κομμάτι που πρέπει να διαβούμε σαν λαός αν θέλουμε να χαιρόμαστε την Ελευθερία μας.
Όπως τότε δεν παραχωρήσαμε από τη γη μας μια σπιθαμή έτσι ούτε σήμερα δεν θα παραχωρούμε από την Κύπρο μας ούτε ένα εκατοστό Ελληνικής γης σε κανένα βάρβαρο κατακτητή. Δεν συμβιβαζόμαστε με καμία «Οδυνηρή» υποχώρηση, με καμία ομοσπονδία ούτε διχοτόμηση. Οι ήρωες του έπους του 40 μας δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε, λέμε ΟΧΙ στον ενδοτισμό και την ηττοπάθεια!!!
Γραφείο Τύπου
Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.