ΔΕ ΝΤΡΑΠΗΚΕΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ... ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ;;;

Καταραμένε Παπαδόπουλε, 40 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε; Νομίζεις πώς δεν θυμάμαι ότι ...

Καταραμένε Παπαδόπουλε, 40 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε; Νομίζεις πώς δεν θυμάμαι ότι μου στέρησες στο χωριό μου την λάμπα πετρελαίου και τον χωματόδρομο που τόσο αγαπούσα και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και που έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει την τουαλέτα μέσα! Και ειλικρινά τσατίζομαι γιατί ο άθλιος ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ! Γιατί ρε χάλασες την πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι και κοντά σ’ αυτούς και τόσοι άλλοι μεσάζοντες και σύμβουλοι.


Ποιός σου είπε ρε παλιάνθρωπε ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα;

Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες… Γιά να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται λες και πείραζε να είχαμε λίγο νέφος περισσότερο;

Ποιός σου είπε ρε ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα; Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε!

Δεν φτάνει αυτό παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη του πατέρα μου και όλων των αγροτών; Τους καλόμαθες, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο μπλόκα!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έστελνες και εκείνο τον Μακαρέζο και έκανε συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες.

Άσε εκείνος ο Πατακός με το μυστρί του! Βρε μανία!

Κάθε μέρα εγκαίνια για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες! Μας ζάλιζες στα επίκαιρα όποτε πηγαίναμε σινεμά!

Τι κατάφερες ρε; Τί μαγείρεψες και πήρες βραβείο οικονομικής ανάπτυξης το 73 χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη;

Δεν ντράπηκες να ταπεινώσεις το δολάριο επί τόσα χρόνια;Ακούς εκεί! Η δραχμή ισχυρότερη από το δολάριο!

Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες για να φτάσουμε τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη;

Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις. Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να ήταν η στολή σου!

Και αντί να την δωρίσεις τρομάρα σου στο κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν με αυτήν!

Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί ξεκίνησες την ιστορία να βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους;

Μια χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου σαν τους αραπάδες;

Tα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή στους Φιλίππους που τα έφτιαξες μάλιστα με τους Ρώσους κομουνιστές για ποιόν λόγο τα έκανες;

Σώνει και καλά να καταργήσεις όλες τις λάμπες πετρελαίου στα χωριά και γέμιζες στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο! Βρε μανία.

Χώρια τα στάδια αθλητισμού σε όλη τη χώρα. Άκου λέει «κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο»! Άσχημα περνάει τώρα η νεολαία πίνοντας φραπέδες στις καφετέριες;

Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο;

Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω την πόρτα μου ή όχι… Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής ρε παλιοφασίστα;

Τέλος σιχαμερέ φασίστα αντί να κάνεις μνημεία για τον Ζαχαριάδη και όλα τα καλά παιδιά που πάλεψαν να μην υπάρχει Έλληνας πάνω από τον Όλυμπο, εσύ τους έστειλες εξορία και ακύρωσες όλα τα σχέδια τους που θα μας έκαναν ένα όμορφο παράδεισο με κολεχτίβες και κολχόζ, όπως τα κατάφεραν οι ευτυχισμένοι γείτονες μας οι Βούλγαροι οι Αλβανοί οι Ρουμάνοι και λοιποί τυχεροί των Ανατολικών χωρών που εισπράττουν τώρα τόσο συνάλλαγμα από τα εργαζόμενα κορίτσια τους στο εξωτερικό, ενώ οι δικοί μας επιστρέφοντας πήραν συντάξεις και τους κοροϊδεύουν. Αλλά μετά την γκέλα του πολέμου του Γιομ Κιπουρ, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους Ισραηλίτες.

Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους για χάρη των Αράβων που μας παίρναν όλο το ελληνικό τσιμέντο για τα έργα τους σε μια εποχή που όλοι οι πολίτες και το κράτος εδώ έκτιζαν και τα τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά;

Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους αφού το – ΠΑΣΟΚ πρώτα τα… κοινωνικοποίησε και τα έκανε ζημιογόνα – και τώρα επιτέλους έτσι ησυχάσαμε!

Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;

Μας στέρησες ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα να μην τραγουδάμε 14 τραγούδια του Θεοδωράκη; Ξέρεις τι ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη!

Όλα αυτά τα γράφω γιατί μετά από τόσα χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον έξαλλο τον γείτονα μου, που μου τα πρήζει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα ΖΗΤΩ Η 21 AΠΡΙΛΙΟΥ!

Bαρέθηκα να ακούω συνέχεια «Πού είσαι Παπαδόπουλε…» όταν πέφτω στα μπλόκα της Εθνικής οδού όπου διάφορες κοινωνικές ομάδες αγροτών – ποδοσφαιρόφιλων και άλλων διαμαρτυρομένων ανθρώπων ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα – πάντοτε υπό την προστασία της αστυνομίας – να σταματούν την κυκλοφορία, καθώς και κάθε φορά όταν βρίσκομαι στο κέντρο των Αθηνών όπου φιλήσυχοι πολίτες εκφράζουν πολιτισμένα και ειρηνικά την αγανάκτησή τους για τις αδικίες σε βάρος τους, έχοντας επιπλέον παράλληλα την ευθύνη να προστατεύσουν τα καταστήματα, τους εργαζομένους και τους περαστικούς από τους προβοκάτορες φασίστες που σπάνε, καίνε και καταστρέφουν τα πάντα.

Άσε και αυτούς τους ταξιτζήδες που είναι όλοι τους πρώην χαφιέδες της ασφάλειας. Ούστ Φασισταριά!

Εγώ είμαι Δημοκράτης ρε, και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η Τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και εγώ και τα παιδιά μου και ας ταλαιπωρούμαι όποτε χρειαστεί να πάω στα νοσοκομεία και ας κοιμάμαι κλειδαμπαρωμένος το βράδυ μπας και κάνει ντου κανένας οικονομικός μετανάστης… αφού βέβαια ενημερωθώ πρώτα από την τηλεόραση για τις κλοπές, τις κομπίνες και τις μίζες τόσων και τόσων πρώην υπουργών – πράσινων και γαλάζιων – που οι άνθρωποι τι έκαναν τελικά;

Εξαργύρωσαν τους κόπους και τους αγώνες τους για την εδραίωση της Δημοκρατίας μετά την μεταπολίτευση!

Λίγο το έχεις αυτό; Είμαι Δημοκράτης ρέ! Τ’ ακούς;

Κείμενο αγνώστου Έλληνος “Δημοκράτη” από το Διαδίκτυο

polemosgenel.blogspot.com