"ΗΜΟΥΝΑ ΑΝΤΑΡΤΗΣ"! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΝ ΕΞΟΧΩΤΑΤΟ ΚΥΡΙΟ ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ AΠΟ ΤΟΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟ

Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2011 "ΗΜΟΥΝΑ ΑΝΤΑΡΤΗΣ"! Για να θυμούνται οι παληοί και για να μαθαίνουν οι νεώτεροι. Από την εφημερί...

Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2011

"ΗΜΟΥΝΑ ΑΝΤΑΡΤΗΣ"!

Για να θυμούνται οι παληοί και για να μαθαίνουν οι νεώτεροι.


Από την εφημερίδα «ΑΞΙΑ» της 5ης Νοεμβρίου 2011-11-06

«1. Οι αρχηγοί δεν φεύγουν ποτέ από τη μάχη και πέφτουν αν χρειαστεί.
2. Οι άνθρωποι κάνουν τις θέσεις και όχι οι θέσεις τους ανθρώπους.
3. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα»

Από τα « ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ»

"ΗΜΟΥΝΑ ΑΝΤΑΡΤΗΣ"!

________Ο Εξοχώτατος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Κάρολος Παπούλιας, προκειμένου να αποκρούσει την ιαχή «Είσαι Προδότης», πού ακούστηκε στη Θεσσαλονίκη στις 28 Οκτωβρίου, ε.έ., επικαλέσθηκε καί προσκόμισε ένα επιχείρημα: «Εμείς πολεμήσαμε για την Ελλάδα. 15 χρονών ήμουνα αντάρτης! Πολέμησα το Ναζισμό και τους Γερμανούς».

__________Στα βαρυσήμαντα αυτά λόγια θα θέλαμε να σημειώσουμε το εξής:
1) Καταδικάζουμε απερίφραστα την ιαχή «Είσαι Προδότης!», διότι αποτελεί βαρύτατη ύβρη για τον οποιοδήποτε, και μάλιστα όταν απευθύνεται προς τον φέροντα το ύπατο Αξίωμα στην Ελληνική Επικράτεια και Δημοκρατία!
Ο κ. Παπούλιας είναι ένας σεμνός και συνετός άνθρωπος, ο οποίος αν και κατέχει το κορυφαίο Αξίωμα στο κράτος μας, ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΕΙ το Δημόσιο αίσθημα! Συμπεριφέρεται σεμνά και ταπεινά!
Μοναδικό μελανό σημείο της πολιτικής του σταδιοδρομίας είναι, ότι φέρεται ως δανειστής του αειμνήστου Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος εμφανίσθηκε ότι δανείσθηκε σημαντικά χρηματικά ποσά για την αντιμετώπιση της "αμαρτωλής" βίλλας στην Εκάλη! Μεταξύ των δανειστών του αναφέρθηκε και ο κ. Παπούλιας. Επειδή ομως ο δανεισμός ήταν εικονικός, ο κ. Παπούλιας δέχθηκε να συμπεριληφθή τό όνομά του στην λίστα των προσώπων, που προσεκλήθησαν να καλύψουν τό "μαύρο" χρήμα, που χρησιμοποιήθηκε στην ανέγερση της βίλλας. Ασφαλώς και δεν υπήρξε χρηματοδότης, δέχθηκε όμως να τον εμφανίσουν έτσι! Υπήρξε λοιπόν συνεργός στήν κάλυψη μιάς παρανομίας! Κατά τα άλλα η εν γένει πορεία του υπήρξε φωτεινή και ακατάκριτη.

2) Θα διαφωνήσουμε όμως με τη Δήλωσή του στη Θεσσαλονίκη, ότι δηλαδή «Από 15 χρονών ήμουνα ΑΝΤΑΡΤΗΣ…!». Θα διαφωνήσουμε όχι βέβαια με τό "από 15 χρονών", το οποίο προκαλεί απορίες και εγείρει ερωτήσεις, αλλά μέ τήν έκφραση " ήμουνα αντάρτης"! Με την δήλωση αυτή κινδυνεύει να κατηγορηθή ότι έδωσε πιστοποιητικό νομιμοφροσύνης, στον όρο «Αντάρτης» και στην χρονική εκείνη περίοδο, κατά την οποία στον τόπο μας αναπτύχθηκε "ο συμμοριτοπόλεμος" και κυριάρχησε «το αντάρτικο»! Η περίοδος εκείνη υπήρξε ένα μελανό σημείο της νεώτερης ιστορίας μας! Διότι χύθηκε πολύ αίμα από τούς αδελφοκτόνους αντάρτες 'ή συμμορίτες της εποχής.
Εάν ο κ. Πρόεδρος έλεγε «Από 15 χρονών συμμετείχα στην Εθνική Αντίσταση», δεν θα είχαμε καμμιά- μα απολύτως καμμιά – αντίρρηση. Αλλά άλλο πράγμα είναι όταν μιλάμε για τον «αντάρτη και αντάρτικο» και άλλο όταν λέμε «Εθνική Αντίσταση». Θατο επαναλάβουμε: ο όρος «Αντάρτης» δυστυχώς ανακαλεί στη μνήμη μας όλα εκείνα τα δεινά, που επισσώρευσε στην Πατρίδα μας το «αντάρτικο» δηλαδή «ο συμμοριτοπόλεμος», όπως σωστά απεκλήθη, καί όχι "ο εμφύλιος", όπως τον μετονόμασαν μεταγενέστερα για να ξεχασθούν τά εγκλήματα. Και το κατώρθωσαν οι αριστεροί, καθ' όσον πάει πιά ξεχάσθηκε η εποποιΐα της ενδόξου Χωροφυλακής η Μάχη του Μακρυγιάννη, στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη των Αθηνών, στίς 3 Δεκεμβρίου 1944, η Μάχη της Βλασσίας, στα Καλάβρυτα, (20 Ιουλίου 1948) η Μάχη της Χαλανδρίτσας στην Αχαΐα (5 Ιουλίου 1948) κλπ.
Κατά την περίοδο, μετά την συντριπτική ήττα των δυνάμεων του Άξονα και την ταπεινωτική αποχώρηση των Γερμανικών Στρατευμάτων Κατοχής από τήν Αθήνα, την 12η Οκτωβρίου 1943, οι "αντάρτες" ανέλαβαν ένοπλη δράση κατά της Πατρίδος μας! Τότε λοιπόν κυριαρχούσε το σύνθημα «αδερφός τον αδερφό να σκοτώνει», συνεπεία του οποίου η Χώρα οδηγήθηκε στον λεγόμενο «εμφύλιο σπαραγμό».
Συνεπώς ο όρος «Αντάρτης» έχει αποκτήσει κακή σημασία! Ανακαλεί στη μνήμη μας τά χωνιά, τις οδομαχίες, τη βίαιη πααγωγή αμάχων, ανδρών και γυναικών, στα βουνά για να ενταχθούν στο λεγόμενο "Δημοκρατικό Στρατό" και πολλά άλλα δεινά! Γι’ αυτόν λοιπόν καί μόνο τον λόγο ο κ. Παπούλιας ώφειλε να τον αποφύγει! Ξύνει παληές πληγές! Αμνηστεύει τους εγκληματίες, οι οποίοι στρατεύθηκαν κατά της Πατρίδος μας! Απείλησαν την ελευθερία μας, την Δημοκρατία, την ίδια την υπόσταση της Ελλάδος, την οποίαν επεχείρησαν να εντάξουν στο "κομμουνιστικό μπλόκ της Σοβιετίας"!

  Για να θυμούνται λοιπόν οι παληοί και για να μαθαίνουν οι νεώτεροι θα σας μεταφέρω εδώ ένα απόσπασμα από το βιβλίο του αειμνήστου Ευάγγελου Αβέρωφ–Τοσίτσα, συμπατριώτη του κ. Παπούλια, με τίτλο «Φωτιά και τσεκούρι! Ελλάς 1946 -49» που εκδόθηκε από το βιβλιοπωλείο της «ΕΣΤΙΑΣ» Αθήναι 2010 και πρωτοεκδόθηκε κατά το έτος 1974.

Στίς σελίδες 350-351 περιγράφει την μάχη του Καρπενησίου, που έγινε στις 19 Ιανουαρίου 1949. Τα σχόλια περιττεύουν! Συγχωρούμε, αλλά δεν λησμονούμε! Ως χριστιανοί, συγχωρούμε, ως 'Ελληνες πολίτες δεν λησμονούμε!

Α'ιγιον, 9 Νοεμβρίου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ