ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ... 20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟ-ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ (1991-2011).

Αυτές τις μέρες, αισίως συμπληρώνεται εικοσαετία από την οριστική διάλυση (καλύτερα «αυτο- κατάρρευση») της αλήστου μνήμης Σοβιετικής Ένωσης...

Αυτές τις μέρες, αισίως συμπληρώνεται εικοσαετία από την οριστική διάλυση (καλύτερα «αυτο- κατάρρευση») της αλήστου μνήμης Σοβιετικής Ένωσης, σε… ηλικία 73 ετών, από… προχωρημένη σήψη. Επίσημα η ΕΣΣΔ ιδρύθηκε το 1922, αλλά ουσιαστικά υπάρχει από τον Οκτώβριο του 1917, αμέσως μετά το πραξικόπημα των μπολσεβίκων, υπό τον Λένιν, εκ μητρός εβραίο, εγγονό του Ισραήλ (Μπλανκ).

Το 1991 ήταν το έτος του τέλους. Ωστόσο, θεωρείται ότι η διαδικασία διάλυσης είχε αρχίσει από την άνοδο στην εξουσία του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Τότε άρχισε να «λασκάρει» η σιδερένια λαβίδα που κράταγε τους υπηκόους της ΕΣΣΔ υπό τον ζυγό. Ιδού και το χρονικό της διαλύσεως:

Η αρχή έγινε στις 20 Ιανουαρίου, στην Ρίγα της Λετονίας, όπου εκατοντάδες χιλιάδες λαού απαίτησαν την ανεξαρτησία της χώρας. Ο κόκκινος στρατός απάντησε με σφαίρες!

Στις 9 Φεβρουαρίου, έγινε δημοψήφισμα με το ερώτημα της ανεξαρτησίας στην Λιθουανία. Το 91% τάχθηκε υπέρ της ανεξαρτησίας. Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητη μια παρένθεση. Υπέρ της ανεξαρτησίας των χωρών τους από την ΕΣΣΔ ψήφιζαν οι λαοί. Κατά ψήφιζαν εκτός από τα τοπικά στελέχη του Κ.Κ. και τα μέλη των μειονοτήτων, που ένιωθαν ανασφάλεια για το μέλλον τους. Μειονότητες υπήρχαν έτσι κι αλλιώς σε κάθε περιοχή της ΕΣΣΔ. Κι όπου δεν υπήρχαν στο παρελθόν, τις δημιούργησε ο Στάλιν μετά τη λήξη του Μεγάλου Πολέμου, με τις υποχρεωτικές μετακινήσεις ολόκληρων πληθυσμών, για να καταπολεμήσει τα κατά τόπους εθνικά αισθήματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, έστελνε ρωσσικούς πληθυσμούς, τους οποίους εγκαθιστούσε στις ιδιοκτησίες των εκτελεσθέντων, εξορισθέντων κ.λπ.

Στις 3 Μαρτίου έγινε ανάλογο δημοψήφισμα στην Λετονία. Το 74% ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας (η χώρα αυτή έχει μέχρι σήμερα μεγάλη ρωσσική μειονότητα). Στις 31 Μαρτίου, το 99% των (τι τραγική ειρωνεία, συμπατριωτών του Στάλιν) Γεωργιανών ψήφισε υπέρ της απόσχισης. Στις 12 Ιουνίου, έγιναν οι πρώτες προεδρικές εκλογές στην Ρωσσία, και εξελέγη ο (μεθύστακας) Μπόρις Γιέλτσιν με ποσοστό 58%. Βεβαίως, ο Γιέλτσιν δεν ήρθε από το πουθενά.

Πριν υποβάλλει την υποψηφιότητά του για πρόεδρος, ήταν Γραμματέας του Κ.Κ. στην Μόσχα. Επίσης, διεξήχθησαν και δημοτικές εκλογές. Επιπλέον, στο Λένινγκραντ έγινε δημοψήφισμα σχετικά με το όνομα της πόλεως και η μεγάλη πλειοψηφία έστειλε τον Λένιν στα… αζήτητα της ιστορίας. Η πόλη ξαναπήρε το παλιό της όνομα: Αγία Πετρούπολη. Τον Αύγουστο εκδηλώθηκε πραξικόπημα κατά του Γκορμπατσώφ, το οποίο κατεστάλη αμέσως. Στις 31 Αυγούστου, το Ουζμπεκιστάν και η Κιργιζία ανακήρυξαν την ανεξαρτησίας τους, ενώ οι Ρώσσοι της Μολδαβίας ανακήρυξαν ανεξάρτητη την περιοχή της Υπερδνειστερίας.

Στις 6 Σεπτεμβρίου, άρχισε το επίσημο ξήλωμα του… πουλόβερ. Το Κρατικό Συμβούλιο της ΕΣΣΔ αναγνώρισε την ανεξαρτησία των τριών Βαλτικών χωρών (Εσθονίας, Λετονίας και Λιθουανίας). Στις 9 Σεπτεμβρίου το Τατζικιστάν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του. Στις 21 Σεπτεμβρίου, το 99% των Αρμενίων ψήφισε υπέρ της ανεξαρτησίας. Την 1η Δεκεμβρίου, το 90% των Ουκρανών ψήφισε ομοίως υπέρ της ανεξαρτησίας. Στις 10 Δεκεμβρίου, τα τοπικά κοινοβούλια Ουκρανίας και Λευκορωσσίας ακύρωσαν την συνθήκη ίδρυσης της ΕΣΣΔ. Δύο ημέρες αργότερα, το κοινοβούλιο της Ρωσσίας αποφάσισε ομοίως. Στις 17 Δεκεμβρίου, οι Γιέλτσιν-Γκορμπατσώφ αποφάσισαν την οριστική διάλυση της ΕΣΣΔ. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, υπεστάλη οριστικά και αμετάκλητα από το Κρεμλίνο η κόκκινη σημαία – σύμβολο του μπολσεβικισμού (χωρίς να υπάρχουν εκεί κάποιοι να την υπερασπιστούν…) και ανέμισε η τρίχρωμη σημαία της Ρωσσίας. Αυτό ήταν το κύκνειο άσμα του μπολσεβικισμού.

Οι εναπομείναντες κομμουνιστές επέρριψαν τις ευθύνες για την διάλυση στον Γκορμπατσώφ, τον οποίο εν συνεχεία δαιμονοποίησαν. Αλλά ο Γκορμπατσώφ ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ένα σύστημα που λειτουργεί σωστά κι έχει το λαό του ευχαριστημένο, δεν μπορεί ποτέ να πέσει εξαιτίας της απόφασης ενός ή μιας ομάδας ανθρώπων. Γιατί, ας υποθέσουμε πως ο Γκορμπατσώφ και οι συν αυτώ ήταν «πουλημένοι», «πράκτορες του ιμπεριαλισμού» κ.τ.λ. Που ήταν τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος και του κράτους (μερικά εκατομμύρια φαντάζομαι…) να υπερασπιστούν τον κομμουνισμό; Άρα, κι αυτοί ήταν το ίδιο «πράκτορες» και «πουλημένοι» με τον Γκορμπατσώφ!

Άρα, το σύστημα ολόκληρο ήταν σάπιο! Κι αφού οι… απαρατσίκ ήταν όλοι «πουλημένοι», που ήταν ο σοβιετικός λαός, γαλουχημένος εκ γενετής αποκλειστικά και μόνο με τις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού, να μπει μπροστά και να υπερασπιστεί τις… «κατακτήσεις» του; Τον σοσιαλιστικό του… «παράδεισο»; Κι αφού τον έχασε, τώρα γιατί δεν τον αναζητά; Γιατί τα Κ.Κ. των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ –όσα υπάρχουν ακόμα…- παίρνουν ποσοστά που θυμίζουν θερμοκρασίες… Σιβηρίας;

Η αλήθεια είναι η εξής: όσο εύκολα επιβλήθηκε ο μπολσεβικισμός το 1917, από μια δράκα μισθοφόρων του διεθνούς σιωνισμού, τόσο εύκολα κατέρρευσε το 1991, πάλι από μία δράκα μισθοφόρων του διεθνούς σιωνισμού, διότι έπαψε πλέον να εξυπηρετεί τους σκοτεινούς σκοπούς του. Στη «Νέα Εποχή», ή αλλιώς «Νέα Τάξη Πραγμάτων», δε χρειάζονται πια δύο (δήθεν) αντίπαλα συστήματα –προερχόμενα από την ίδια μήτρα-, τους αρκεί το ένα και μοναδικό. Ούτε δύο υπερδυνάμεις. Τους αρκεί μία και μόνη! Το κομμουνιστικό σύστημα τα ’φαγε τα ψωμιά του κι έπρεπε να αποσυρθεί. Αυτό πρώτοι το κατάλαβαν οι σοβιετικοί… απαρατσίκ, οι οποίοι εν μία νυκτί μεταμορφώθηκαν σε… μεγάλους δημοκράτες, συνεχίζοντας πάντα να υπηρετούν τον ίδιο αφέντη! Και εξασφαλίζοντας την ατιμωρησία τους, που στα 73 χρόνια της στυγνής δικτατορίας τους, καταδίκασαν ολόκληρους λαούς σε γενοκτονίες, εξορίες, βασανιστήρια, καταπίεση, απώλεια της εθνικής τους ανεξαρτησίας, φτώχεια και πείνα! xryshaygh.wordpress.com