Έκκληση στους ισχυρούς της Ευρώπης από μια Ελληνίδα Το έγκλημα ολοκληρώνεται σιγά-σιγά μέσα σ’ ένα απίστευτο περιβάλλον αθλιότητας και...
Έκκληση στους ισχυρούς της Ευρώπης από μια Ελληνίδα
Το έγκλημα ολοκληρώνεται σιγά-σιγά μέσα σ’ ένα απίστευτο περιβάλλον αθλιότητας και γελοιότητας μαζί.
Και οι δικές μας ευθύνες όμως είναι πολλές, απ’ τις λάθος επιλογές και την εμπιστοσύνη που δείξαμε στους πολιτικούς μας. Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι μας μισούσαν τόσο πολύ οι δικοί μας άνθρωποι.
Δεν βλέπαμε το σχέδιο που είχαν εκπονήσει για το χαμό μας. Κωφεύουν και γελάνε βλέποντας το θάνατό μας. Δεν περιμένω να φθάσει η δική μου κραυγή στην Βουλή των Ελλήνων (;)
Γι’ αυτό απευθύνω έκκληση, η ασήμαντη εγώ, στους ισχυρούς της Ευρώπης που τα έχουν βάλει μαζί μας. Οι Έλληνες το ξέρω είμαστε « αεί παίδες». Άτακτα παιδιά που σας έχουν όμως ανεξίτηλα μπολιάσει.
Εξαιτίας των ερώτων του Δία, έχετε εσείς το όνομά σας.
Το φορολογικό σας σύστημα, σας το έχει δώσει ο Σόλων.
Διοικείτε τους λαούς σας από τους νόμους του Περικλή και του Κλεισθένη.
Πολεμάτε σωστά γιατί έχετε διαβάσει Θουκυδίδη.
Η αρετή σας πηγάζει απ’ τον Σωκράτη.
Είστε πιο λογικοί από μας το ξέρω, γιατί μας πήρατε τον Αριστοτέλη.
Στην ιατρική τα πάτε πολύ καλά, γιατί η αρχή έγινε από τον Ιπποκράτη.
Τα κέρδη από τα μουσεία σας προέρχονται απ’ τις δικές μας κλεμμένες Ιερές Πέτρες.
Η γλώσσα σας γλυκαίνει γιατί είναι αναμεμιγμένη με τους δικούς μας φθόγγους.
Η μουσική σάς συντροφεύει γιατί το καλάμι ζωντάνεψε στα χέρια του Πάνα και του Μαρσύα.
Γλεντάτε με το κρασί μας, που φύτεψε ο Βάκχος στα χωράφια του Οινέα.
Λογαριάζετε τα χρέη μας με τα μαθηματικά του Πυθαγόρα.
Ατενίζετε τις ουράνιες σφαίρες με τα μάτια του Αριστάρχου.
Όταν μιλάτε για Θεούς, για όντα και μη όντα, στα μονοπάτια βαδίζετε της σκέψης του Παρμενίδη και του Ξενοφάνη.
Για να βρείτε την Αρχή, σκύψατε στον Τίμαιο του θείου Πλάτωνα, αλλά δεν ξέρω αν κάτι έστω έχετε καταλάβει…
Μην μας σπρώχνετε στα-χαρτογραφημένα από τον Φιλόλαο- Τάρταρα και στο σκότος του Άδη.
Μη μας στερείτε τον ήλιο.
Ο Έλληνας μεγαλουργεί μόνο όταν τρέφεται μ’ ελευθερία και δίκαιο.
Το χώμα μας είναι σκληρό, μα το ποτίζουμε μ’ αίμα και ιδρώτα για να μαλακώσει, θέλουμε όμως και ήλιο, γι αυτό τον έχουμε κάνει Θεό μας.
Εξάλλου αν σβηστεί ο δικός μας ο ήλιος,
Θα χαθεί και η δικιά σας ετερόφωτη λάμψη…
Με εκτίμηση,
Αγγελική Παπακωστοπούλου
Και στο τελος θα παρετε (οπως ολοι οσοι προσπαθησαν να μας καταστρεψουν) το μακρυτερο μελος του τραγοποδαρου Πανα.
ΑπάντησηΔιαγραφή