Την νύκτα της 30-31 Μαρτίου έ.έ. καί ώραν 23.30' περίπου, αί έαμοκομμουνιστικαί συμμορίαι Γεωργίου Ελευθερίου ή καπετάν Φωτεινού έκ Λ...
Την νύκτα της 30-31 Μαρτίου έ.έ. καί ώραν 23.30' περίπου, αί έαμοκομμουνιστικαί συμμορίαι Γεωργίου Ελευθερίου ή καπετάν Φωτεινού έκ Λιτόχωρου, Σταύρου Γκουνου ή καπετάν Χατζάρα έκ Λε-πτοκαρυας και Παναγιώτου Παλάσκα ή καπετάν Τζαβέλλα έκ Λιτόχωρου, δυνάμεως τριάκοντα περίπου ανδρών, ένδιαιτώμεναι καί δρώσαι εις την περιοχήν Όλύμπου από μακρού, ένεργοΰσαι προφανώς κατ' εντολή ν του ΚΚΕ και ενισχυθεΐσαι υπό της τοπικής επιτροπής τοΰ ΕΑΜ Λιτόχωρου, διά ύπερε-βδομήκοντα περίπου μελών τοΰ ΕΑΜ κομμουνιστών στρατολογηθέντων έκ Λιτόχωρου καί τών πέριξ χωρίων Λεπτοκαρυάς, Παντελεήμονος κλπ. καί έξοπλισθέντων μερίμνη τοΰ ΕΑΜ Λιτόχωρου, επετέθη σαν ταυτοχρόνως καί έξ ολων τών σημείων, εναντίον τών δύο οικημάτων εις τά όποια έστρατωνίζοντο οί άνδρες τοΰ Σταθμού Χωροφυλακής Λιτόχωρου, τοΰ Μεταβατικού Αποσπάσματος Χωροφυλακής καί τοΰ Αποσπάσματος τοΰ Στρατού, μεταβάντος εις Λιτόχωρον δια τάς έκλογάς. Τα δύο οικήματα άπεΐχον αλλήλων περί τα 200 - 300 μέτρα. Καί εις μέν τό εν έστεγάζετο ό Σταθμός Χωροφυλακής Λιτόχωρου με δύναμιν ενός ανθυπασπιστού καί οκτώ οπλιτών καί τό Απόσπασμα τοΰ Στρατού ύπό άνθυπολοχαγόν καί δέκα όπλίτας, εις δε τό έτερον τό Μεταβατικόν Απόσπασμα Χωροφυλακής δυνάμεως δέκα χωροφυλάκων.
Ή έπίθεσις έγένετο ταυτοχρόνως εναντίον καί τών δύο οικημάτων καί ένεκα τής συντριπτικής υπεροχής τών επιτιθεμένων, λόγω αριθμού καί υπέρτερου οπλισμού, καθόσον διέθετον πολυάριθμα αυτόματα όπλα ελαφρά καί βαρέα καθώς καί χειροβομβίδας καί πιθανώς καί όλμους, οί άνδρες καθηλώθη-σαν εντός τών κτιρίων, άπ' όπου ήμύνθησαν γενναίως έπ' άρκετάς ώρας καί απέρριψαν σθεναρώς επανειλημμένος προσκλήσεις τών ληστοκομμουνιστών, περί παραδόσεως. Εις τό πρώτον οίκημα κατά τήν στιγμήν τής επιθέσεως εύρίσκοντο ό ανθυπολοχαγός, επικεφαλής τοΰ έκλογικοΰ Αποσπάσματος, Σπυρίδων Τσάμης, οί λοχίαι Νικόλαος Γκουνός καί Νικόλαος Τζούκας καί οί στρατιώται Αναστάσιος Μεγκίδης, Ευστάθιος Ίωαννίδης, Γεώργιος Μου-ταφτσής, Γεώργιος Πλάτας, Χρήστος Σπύρου, Γεώργιος Μουσκεφτάρης, Σταύρος Δαρβίνης, Νικόλαος Βελατάσιος καί οί χωροφύλακες τοΰ Σταθμού Χωροφυλακής Σωτήριος Κασιδιάρης, Ανδρέας Χαϊ-κάλης, Απόστολος Άποστολόπουλος, έθνοφύλαξ Αλέξανδρος Μαρμαράς καί σκοπός ό Σταύρος Λιλής. Οί υπόλοιποι πέντε όπλϊται τοΰ Σταθμού, ήσαν εις ύπηρεσίαν περιπόλου, εις τάς προς τον "Ολυμπον παρυφάς τοΰ χωρίου. Τό οίκημα έφρουρεΐτο ύπό δύο σκοπών, ενός χωροφύλακος, όστις έφρούρει τήν θύραν τοΰ Καταστήματος καί ενός στρατιώτου, όστις έφρούρει εις τό όπισθεν μέρος τοΰ οικήματος.
Ό διοικητής τοΰ Σταθμοΰ ανθυπασπιστής \Αμβρόσιος Χαδέλης, δέν εύρίσκετο εις τον Σταθμόν.
Ή περίπολος ολίγα λεπτά τής ώρας προ τής εκδηλώσεως τής επιθέσεως, ίδοΰσα άτομον άγνωστον νά κατέρχεται προς τό χωρίον, έκάλεσε τοΰτο νά σταθή καί σήκωση υψηλά τάς χείρας καί εις έρώτησιν ποιος ήτο, απήντησε διά τής λέξεως «Λύκος», ήτις προφανώς θά ήτο τό σύνθημα αναγνωρίσεως τών ληστοσυμμοριτών. Καθ' ην δέ στιγμήν, τό άγνωστον άτομον έστάθη καί έσήκωσε τάς χείρας, ό χωροφύλαξ επικεφαλής τής περιπόλου ήναψεν ήλεκτρικόν φανόν καί διέκρινεν δτι έκράτει πιστό-λιον καί αμέσως έπυροβόλησε κατ' αυτού, άντιπυροβοληθείς. Συγχρόνως ή περίπολος εδέχθη πυρά δι' αυτομάτων όπλων καί άπαντήσασα εις αυτά ήρχισε συμπτυσσομένη προς τον Σταθμόν Χωροφυλακής, σύμφωνα μέ διαταγήν ην είχε. Δέν έπρόλαβεν όμως νά φθάση εις τον Σταθμόν, διότι εντός πέντε περίπου λεπτών, έξεδηλώθη ή κατά τών οικημάτων τοΰ Σταθμού καί τοΰ Αποσπάσματος έπίθεσις.
"Αμα τω άκούσματι τών πυροβολισμών τής περιπόλου, ό σκοπός χωροφύλαξ τοΰ Σταθμοΰ, είσήλθεν εις τό οίκημα και έκάλεσε τούς άνδρας εις τά όπλα. Πριν ή δμως οι άνδρες ετοιμασθούν πλήρως, ήρξατο βαλλόμενον τό οίκημα εξ δλων τών πλευρών και ό επικεφαλής τοΰ Αποσπάσματος έκρινεν δτι ή άμυνα έκ τοΰ εσωτερικού τοΰ οικήματος θα ήτο καλλίτερα και διέταξε καί έλαβον θέσιν οί άνδρες εις τά παράθυρα, έξ ών ήμύνθησαν περί τάς δύο ώρας σθεναρώς, δτε έφάνη πυρκαϊά εις τό κάτω πάτ»μα τοΰ οικήματος, δπου εύρίσκετο ό ανθυπολοχαγός καί ήτις κατεσβέσθη διά κλινοσκεπασμάτων. 'Εξηκολούθησεν ή άμυνα έπί ημίσεια ν περίπου ώρα ν, δτε, χωρίς ν' αντιληφθούν οί άνδρες πώς, έπυρπολήθη ολόκληρο ν τό οίκημα καί καθίστατο αδύνατος ή κατάσβεσις τοΰ πυρός καί ή έκ τοΰ οικήματος πλέον άμυνα. Ό ανθυπολοχαγός διέταξεν έξοδον καί κατάληψιν νέων θέσεων. Καί οί μέν μαχόμενοι εις τον πρώτον δροφον μετά τοΰ ανθυπολοχαγού άνδρες έξήλθον καί διεσώθησαν, οί δέ εν τω άνω όρό-φω ύπό τον λοχίαν Νικόλαον Γκουνόν, δέν κατώρθωσαν νά εξέλθουν, διότι ή θύρα έβάλλετο σφοδρώς καί ό λοχίας έτραυματίσθη έπιχειρήσας νά έξέλθη. Μετά τον τραυματισμόν τοΰ λοχίου, οί εναπομείναντες δύο στρατιώται καί ό έθνοφύλαξ Αλέξανδρος Μαρμαράς παρεδόθησαν. Καί τον μέν λοχίαν έξετέλεσεν αμέσως ό εξάδελφος του συμμορίτης Σταύρος Γκουνός ή καπετάν Χατζάρας καί τον έρριψεν εντός τοΰ καιομένου οικήματος καί άπετεφρώθη, τούς δέ δύο στρατιώτας καί τον έθνοφρουρόν χωροφύλακα Μαρμαραν μετά τοΰ χωροφύλακος Αποστόλου Κοτοπούλη, παρέλαβον μαζί των καί τούς άφήκαν αυθημερόν ελευθέρους, άφοΰ τούς άπεγύμνωσαν.
Οί έν τω δευτέρω οίκήματι δέκα χωροφύλακες τοΰ Αποσπάσματος Χωροφυλακής, καίτοι άνευ βαθμοφόρου, ώχυρώθησαν εντός τοΰ οικήματος καί ήμύνθησαν γενναίως, μέχρι τής 04.30' ώρας, άπορρί-ψαντες μετ' άγανακτήσεως γενομένας κατ' επανάληψιν προτάσεις παραδόσεως. Οί ληστοκομμουνι-σταί, βλέποντες δτι δέν ή δύ να ντο νά καταβάλουν άλλως πώς τούς αμυνόμενους γενναίως χωροφύλακας, έπυρπόλησαν καί τό οίκημα τούτο περί ώραν 04.30', δτε οί χωροφύλακες, μή δυνάμενοι πλέον νά μείνουν εντός τοΰ οικήματος, έπεχείρουν έξοδον δι' ενός παραθύρου, διότι ή θύρα έπυρπολεΐτο καί έξήλθον πέσαντες έκ τοΰ παραθύρου έπτά, έξ ών έφονεύθησαν οί έξ, τοΰ εβδόμου προσποιηθέντος τόν νεκρόν καί διασωθέντος ούτως ως έκ θαύματος. Οί υπόλοιποι τρεις άπηνθρακώθησαν εντός τοΰ οικήματος, μή δυνηθέντες νά εξέλθουν, διότι ίσως νά είχον τραυματισθή ή καί φονευθή.
Έκ τής ένεργηθείσης ύπό τής Υπηρεσίας ανακρίσεως, συνεχισθείσης παρά τοΰ αφιχθέντος ανακριτού καί εισαγγελέως, διεπιστώθη πλήρως καί άνευ ουδεμιάς αμφιβολίας, δτι τήν έν λόγω κακοΰργον πράξιν ενέπνευσαν, ώργάνωσαν καί έξετέλεσαν οί έν Λιτοχώρω έαμοκομμουνισταί διά τής τοπικής επιτροπής τοΰ ΕΑΜ Λιτόχωρου.Ούτοι έξετέλουν διαταγήν τοΰ ΚΚΕ καί άπεσκόπουν αφ" ενός μέν εις τήν τρομοκράτησιν τοΰ πληθυσμού καί άναβολήν τών εκλογών καί άφ' ετέρου εις τήν δημιουργία ν γενικωτέρας αναταραχής καί δοκιμαστικής κρούσεως.
Φονευθέντες χωροφύλακες έκ τών ανδρών τοΰ "Αποσπάσματος Γεώργ. Κλάντζος, Άριστ. Σακκας, Γεωργ. Εύαγγελίδης, Άναστ. Μήτσος, Θεμ. Μαντάς, Νικ. Πουλιανίτης, Γεώργ. Εύαγγελίδης, Ήλ. Λιά-γκας, Γεώργ. Ξηντάρης».
-----------------------------------------------
Και στο χωριό Καρυά Ολύμπου έκαψαν ζωντανούς χωροφύλακες. Αν έχετε πληροφορίες γράψτε κάτι και γι΄αυτούς
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε στα παληκάρια του ΔΣΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή τυγχάνει να είμαι απ'την περιοχή,γνωρίζω καλά πως οι χωροφύλακες έδιναν όπλα στις χιτοσυμμορίες που τρομοκρατούσαν ολόκληρη την Πιερία.Πήραν αυτό που τους άξιζε.
Οι προδοτες και οι δοσιλογοι οι γερμανοντυμενοι εγιναν αρχοντες ξανα με την επιβολη των Άγγλων που ήθελαν ντε και καλά να ξαναγινουμε Βασίλειο με το βασιλια που έκλασε μαλλι κι εφυγε πρωτος-πρωτος, μη και σταναχωρήσει τα ξαδέλφια του τους Γερμανούς, όπως βόλεψε και το ΟΧΙ του λαού στους Ιταλούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αφου επέστρεψαν απ τα Κάϊρα και έγιναν πάλι κράτος και αθωώθηκαν από την εσχάτη προδοσία χωρίς δίκες και σκότωσαν όσους μπόρεσαν στην αρχή με τους Άγγλους φαντάρους να πολεμούν για να ...καταλάβουν την Αθήνα δρόμο-δρόμο, κατάφεραν να κάνουν ειρήνη και αφοπλισμό στη Βάρκιζα. Κι αφού τα ένοπλα τμήματα των αντιστασιακών στις πόλεις αφοπλίστηκαν κι άρχισαν να γεμίζουν τα ξερονήσια με εξόριστους, εβγαλαν φιρμάνι οτι κάνουν εκλογές, με την Αριστερά να μην έχει δικαίωμα να μετέχει. Προειδοποιήθηκαν να μην το τολμήσουν, λλά το τόλμησαν. Αν η ηγεσία του ΚΚΕ δεν ηταν στην Αθήνα εγκλωβισμένη κι αποκομένη απ΄την επαρχία, όχι εκλογές δεν θα έκαναν, αλλά θα κατέληγαν εκει που τους έπρεπε: σκαμνί και απόσπασμα. Κι έρχεστε εσείς τα ...τέκνα τους σήμερα, αγράμματα και λυσσασμένα απ την κρυμμένη προδοσία απ την οποία δεν θα ξεπλυθείτε ποτέ και μας λέτε παπαριές με φούντες, όπως τα τσαρούχια σας. Βρε ουστ, βρε όξω προδότες, αντε να γυαλίσετε τα σιρίτια και να ετοιμαστείτε να γερμανοντυθείτε πάλι, Εφιάλτες... Αντε να δείτε τα αρχεία να μάθετε πόσες μεταβιβάσεις ακινήτων και άλλες νομικές πράξεις ακυρώθηκαν αμέσως μετά την απελευθέρωση και πως ενας μπακάλης ρουφιάνος γερμανοπροδότης μπορεί να φτάσει να έχει στο όνομά του τρεις χιλιάδες κίνητα σ΄ολη την Αθήνα και την Ελλάδα. Σκυλιά... σκυλόψυχα
Όταν ο Μεταξάς έλεγε το ηρωικό ΟΧΙ, το ΚουΚουΕ δια στόματος Ζαχαριάδη καλούσε τους Έλληνες στρατιώτες να λιποτακτήσουν. Εξάλλου στις 23 Αυγούστου 1939 είχε υπογραφεί συμμαχία μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν και σε έναν λόγο του ο Στάλιν, απευθυνόμενος προς τα κομμουνιστικά κόμματα της Ευρώπης, δήλωσε πως οποιαδήποτε κίνηση κατά της Γερμανίας, είναι κίνηση και κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Έτσι, για τα συντρόφια στην Ελλάδα ίσχυε η λογική ¨οι φίλοι των φίλων μου είναι και δικοί μου φίλοι¨. Κατά την Γερμανική κατοχή, στις 28 Ιουνίου 1941, οι Ναζί απελευθερώνουν από τις φυλακές της Ακροναυπλίας 27 μεγαλοστελέχη του ΚΚΕ ως συμμάχους και ως ... βούλγαρους πολίτες. Όταν όμως τα ¨τσούγκρισαν¨ Χίτλερ και Στάλιν ( 22 Ιουνίου 1941) τότε οι Κομμουνιστές θυμίθηκαν ότι υπάρχει κατακτητής στην Ελλάδα. Κι έτσι ξεκίνησαν την <> π.χ. την υπογραφή του Συμφώνου του Πετριτσίου (12 Ιουλίου 1943) με το ΚΚ Βουλγαρίας για την δημιουργία ανεξάρτητης Μακεδονίας και παραχώρηση της Δυτικής Θράκης στην Βουλγαρία. Την από κοινού επίθεση κομμουνιστών και γερμανών κατά του ΕΔΕΣ, στις 30 και 31 Οκτωβρίου 1943, στα Τζουμέρκα. Την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ ΕΛΑΣ (καπετάν Κίτσος) και Γερμανών (Έριχ Φένσκε), την 01 Σεπτεμβρίου 1944, για την προστασία των Γερμανών κατά την υποχώρηση. Και την συμφωνία (λίγο καιρό πριν την Γερμανική υποχώρηση)του ΕΑΜ με εκπροσώπους τους ταγματάρχη Βελή, λοχαγό Μπαλάσκα και Γιάννη Δαμοράκης με το Γενικό Στρατηγείο των Ναζί στην Αθήνα όπου συμφωνήσανε το τέλος των εχθροπραξιών, την μη ενόχληση των Γερμανών από τον ΕΛΑΣ και την παραχώρηση στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ, από τους Γερμανούς, τα εδάφη από όπου θα υποχωρούσαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην αναφερθούμε στην ΣΝΟΦ και στην σχέση των κομμουνιστών με τους Τσάμηδες και την αλληλουποστήριξη με τον βουλγαρικό στρατό και τους κομιτατζήδες όταν, εν μια νυκτί, οι Βούλγαροι έγιναν ... σύμμαχοι τους. Και, αργότερα, στο παιδομάζωμα και στο αιματοκύλισμα της Ελλάδας για αυτόνομη Μακεδονία και Θράκη και ... ελευθερία των <> (όπως αποκαλούσαν τους βουλγαρόφωνους).
Αυτός ήταν και είναι ο πατριωτισμός των κομμουνιστών. Κι έρχονται σήμερα τα αστοιχείωτα, ανιστόρητα και αγράμματα ιδεολογικά κατάλοιπα των κατσαπλιάδων να μας κάνουν μαθήματα ιστορίας.
Δοσίλογοι και βουλγαρόψυχοι είστε.
Συμμορίτες μια φορά, συμμορίτες για πάντα.