ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ Β' Γιος του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ' του Πορφυρογέννητου και της Ελένης Λεκαπη...
 |
| ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ Β' |
Γιος του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ' του Πορφυρογέννητου και της Ελένης Λεκαπηνής, κόρης του Αυτοκράτορα Ρωμανού Α' του Λεκαπηνού, γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 939. Το 944 , μόλις πενταετής, νυμφεύθηκε τη Βέρθα, κόρη του Γάλλου Ηγεμόνα Ούγου. Mετά το θάνατό της το 949, ερωτεύτηκε την ωραία Αναστασία (κόρη ταβερνιάρη απο την Σπάρτη) την οποία μετονόμασε Θεοφανώ. Εικοσαετής διαδέχθηκε τον πατέρα του που πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 959. Αργότερα, υπακούοντας στις διαβολές της συζύγου του, απομάκρυνε από το Παλάτι και έκλεισε σε μοναστήρι τη μητέρα του Ζωή Α' και τις πέντε αδελφές του Ζωή, Θεοδώρα, Αγάθη, Θεοφανώ και Άννα.
Ο Ρωμανός Β' ήταν νέος ωραίος αθλητικού παραστήματος, νοήμων, ευπαίδευτος και φίλαθλος, συνεχώς ασχολούμενος με το κυνήγι και παραμελώντας ενίοτε τα καθήκοντά του. Είχε όμως τη δεξιότητα να αναθέτει τα μεγαλύτερα του κράτους υπουργήματα σε άνδρες ικανούς και δραστήριους. Τη διαχείριση όλης της βασιλικής εξουσίας εμπιστεύθηκε στον Ιωσήφ Βρίγγα και αρχιστρατήγους του όρισε για τα μεν στην Ασία στρατεύματα τον περιφανή στρατηγό Νικηφόρο Φωκά, των δε ευρωπαϊκών περιοχών τον αδελφό του Λέοντα Φωκά.
Το 960 θέλησε να απαλλάξει την Κρήτη από τον αραβικό ζυγό παρά την αντίθετη άποψη των περισσοτέρων συγκλητικών, φοβουμένων τη δυσχέρεια της επιχείρησης. Έτσι κάλεσε από τη Μικρά Ασία τον Νικηφόρο Φωκά και του ανέθεσε την αρχηγία της εκστρατείας που τελικά στέφθηκε με επιτυχία. Στο μεταξύ οι Άραβες της Κιλικίας, επωφελούμενοι από την απομάκρυνσης του Νικηφόρου, εισέβαλαν με πολύ στρατό στο βυζαντινό έδαφος υπό τον Εμίρη Χαμβντά. Εναντίον αυτών ο Ρωμανός έστειλε τον Λέοντα Φωκά, το έργο του οποίου ολοκλήρωσε ο Νικηφόρος Φωκάς. Αυτός μετά την επιστροφή του από τη Κρήτη (961) επαναδιορίστηκε στρατηγός στη Μικρά Ασία και πολύ σύντομα κατατρόπωσε τελείως τους Άραβες, εκπορθώντας 60 κάστρα και παίρνοντας χιλιάδες αιχμαλώτους και αμύθητη λεία.
Στο μέσο των μεγάλων αυτών επιτυχιών, στις 15 Μαρτίου 963, ο Ρωμανός Β' πέθανε αιφνίδια, κατ΄ άλλους δηλητηριασμένος από τη σύζυγό του, κατ΄ άλλους από συγκοπή καρδίιάς λόγω βιαίων ασκήσεων. τον διαδέχθηκαν οι γιοί του Βασίλειος Β' και Κωνσταντίνος Η' επιτροπευόμενοι από τη μητέρα τους Θεοφανώ, οποία όμως σύντομα παντρεύτηκε τον Νικηφόρο Φωκά. Ο Ρωμανός Β' είχε και δύο κόρες, τη Θεοφανώ που παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα της Γερμανίας Όθωνα Β’ το 972, και την Άννα που το 989 παντρεύτηκε τον Ρως ηγεμόνα του Κιέβου Βλαδίμηρο τον Μέγα.
----------------------------------------------
Ο Ρωμανός Β' ήταν μία φλούμπα σαν αυτοκράτορας. Ο νους του ήταν στις γυναίκες και τα γλέντια. Η Θεοφανώ τον δηλητηρίασε, σε συνεργασία με τον Ν. Φωκά, ο οποίος την παντρεύτηκε και ανήλθε στον θρόνο. Η Θεοφανώ, μία εντελώς αδίστακτη γυναίκα, συνήψε ερωτικές σχέσεις με τον ανιψιό του άνδρα της, τον Ιωάννη Τσιμισκή, που σε συνεργασία μαζί της, δολοφόνησε άγρια τον Ν. Φωκά και πήρε το στέμμα. Όμως, ουδέποτε παντρεύτηκε την Θεοφανώ, την οποία έκλεισε σε μοναστήρι. Αυτόν διαδέχτηκε ο γιος του Ρωμανού, Βασίλειος Β', ο Βουλγαροκτόνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι έτσι ακριβώς... γιατί και ο Βασίλειος Βουλγαροκτόνος έτσι ξεκίνησε, αλλά έμεινε στην ιστορία όταν αποφάσισε να αναλάβει τις ευθύνες του... και σε αυτό έπαιξε ρόλο η μάνα του Θεοφανώ... αυτή τον οδήγησε να γίνει μεγάλος άνδρας και να αναγορευτεί σε Βουλγαροκτόνο... ήταν υπερφιλόδοξη και έκανε τεράστια λάθη, αλλά έτσι γίνεται πάντα με τις αυτοκρατορίες... δεν μπορείς να έχεις μόνο επιτυχίες
ΑπάντησηΔιαγραφή