Στην τελική ευθεία έχει μπει η έρευνα του βρετανικού στρατιωτικού μουσείου, στο πλαίσιο της οποίας, ως ένας από τους «μεγαλύτερους εχθρούς...
Η ερώτηση στην οποία καλούνται να απαντήσουν οι συμμετέχοντες έχει να κάνει με το ποιος ακριβώς είναι ο μεγαλύτερος «στρατιωτικός διοικητής που έχει αντιμετωπίσει τους Βρετανούς». Στην λίστα ο Κεμάλ Ατατούρκ φιγουράρει ανάμεσα στον Τζορτζ Ουάσιγκτον, και τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.
Ο Μουσταφά Κεμάλ χαρακτηρίζεται ως ένας «ικανός πολιτικός και ένας μεγάλος στρατιώτης», ο οποίος εξανάγκασε την συμμαχική δύναμη των δυνάμεων της Αντάντ σε μία ντροπιαστική αλλά και μεγάλης στρατηγικής σημασίας ήττα στην Καλλίπολη το 1915. Το ενδιαφέρον βέβαια της υπόθεσης είναι πως ο Μ. Κεμάλ θεωρείται ως «μεγαλόψυχος» με τους αντιπάλους καθώς τα σχόλιά του για τους πεσόντες Βρετανούς ήταν κολακευτικά. Οι «νικητές» δε του διαγωνισμού πρόκειται να ανακοινωθούν στις 14 Απριλίου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως ο Μ. Κεμάλ αποτελεί ίσως τον μοναδικό λόγο που υπάρχει η σύγχρονη Τουρκία, με τη συγκεκριμένη μορφή, με αποτέλεσμα να αποτελεί και τη κύρια αιτία της «κακοδαιμονίας» του Ελληνισμού στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε για το μέγεθος του ανδρός στον στρατιωτικό και πολιτικό στίβο, όμως η διαφωνία έγκειται στο επίπεδο της «μεγαλοψυχίας» του, η οποία θα εκθειαζόταν μέσω γεγονότων όπως ο «συνωστισμός» της Σμύρνης, η γενοκτονία στον Πόντο, τα τάγματα εργασίας και μία μεγάλη ακόμα λίστα από «ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες» οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα το ξεκλήρισμα λαών και εθνών που κατοικούσαν την Μικρά Ασία για χιλιετίες.
Το κατά πόσο βέβαια μπορείς να συγκρίνεις την στρατιωτικό ηγέτη μίας μάχης, ακόμα και αν αυτή ήταν αυτή της Καλλίπολης, η οποία στο τέλος έμεινε κενό γράμμα αφού η Κωνσταντινούπολη καταλήφτηκε από τους Συμμάχους, με ηγέτες οι οποίοι κονταροχτυπήθηκαν με τη Μεγάλη Βρετανία για δεκαετίες (π.χ. Ναπολέων) και λίγο έλειψε να τη, καταστρέψουν είναι αρκετά συζητήσιμο, εκτός βέβαια εάν οι Άγγλοι εννοούνε πως πολέμησαν τον Κεμάλ «διά αντιπροσώπου», τους Έλληνες δηλαδή κατά τη Μικρασιατική εκστρατεία, τους οποίους δεν δίστασαν να εγκαταλείψουν…
Για να ευθυμήσουμε και λίγο, θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δούμε τον Αχμέτ Νταβούτογλου, ή κάποιον άλλον Πανισλαμιστή-Νεοθωμανό, να λαμβάνει «περιχαρής» το βραβείο για λογαριασμό εκείνου του τεθνεώτος ο οποίος έδιωξε τον Σουλτάνο, μετέτρεψε την «Αυτοκρατορία» σε «Δημοκρατία» και κατάργησε το Χαλιφάτο. Τι ακριβώς θα έλεγε ένας Αλλάχ το ξέρει… defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.