ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ...

Το κράτος της περίφημης αστικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα οικιοθελώς παραδομένο προτεκτοράτο στις ορέξ...

Το κράτος της περίφημης αστικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα οικιοθελώς παραδομένο προτεκτοράτο στις ορέξεις του διεθνιστικού νεοταξισμού. Δεν αντιπροσωπεύει σε καμία περίπτωση τον ελληνικό λαό αφού δεν αποτελεί δημιούργημα του πατριωτισμού των Ελλήνων και δεν εξυπηρετεί τα εθνικά μας συμφέροντα. Είναι μάλιστα ιδιαιτέρως προκλητική και άκομψη η αναφορά της οσφυοκάμπτουσας πολιτικής τάξεως στην ανάγκη τελέσεως του πατριωτικού καθήκοντος από τους πολίτες εξισώνοντας ουσιαστικά την σωτηρία της Ελλάδος που τα νεοταξικά κόμματα πλήγωσαν με την σωτηρία του δικού τους καθεστώτος.

Φαίνεται όμως πως οι ίδιοι οι πολιτικάντηδες που αναφέρονται τάχα με δραματικές επικλήσεις στην Πατρίδα δεν επιδιώκουν ταυτόχρονα τη σταθερότητα του Έθνους αφού πολεμούν με πάθος τον Εθνικισμό και αδιαφορούν για τη διατήρηση της εθνικής μας ταυτότητος. Αρκεί να τους ρωτήσει κάποιος για την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη για να πάρει ως απάντηση από αερολογίες ασυνάρτητες έως τα φληναφήματα περί ίσων δικαιωμάτων στο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης. Όμως τη στημένη οικονομική κρίση, την ανεργία και τις αυτοκτονίες τις εισπράττει ο Έλληνας και ουδείς άλλος.

Εις ό,τι αφορά την Πατρίδα, είναι γνωστό πως υπάρχει ένεκεν του Έθνους και αποτελεί τη δική του ζώσα έκφραση αφού το Έθνος είμαστε εμείς οι Έλληνες στο γένος και το αίμα. Σύμφωνα μάλιστα με τη διασταλτική έννοια της Πατρίδος, μπορούμε να βρούμε την Ελλάδα όπου απαντούμε Έλληνες αφού ο πατριωτισμός δεν είναι εποχικό φαινόμενο ούτε συναίσθημα που μπορεί να επικαλεστεί ευκόλως ο καθένας.

Ο πατριωτισμός είναι η πίστη και η αφοσίωση του πολίτη προς την πατρίδα μέσα από τον καθημερινό αγώνα για την διατήρηση της ελευθερίας της και την επικράτηση των δικαίων της. Είναι ακόμη η επικράτηση της έννοιας του Δικαίου και του δικαιώματος της έκφρασης των Ελλήνων που εργάζονται για την αυτοτέλεια του Εθνικού μας κράτους και τη διατήρηση της κυριαρχίας του σε χέρια Ελληνικά. Είναι επιπλέον η προάσπιση της αξιοπρέπειας των Ελλήνων και των Ελληνικών Αξιών. Η ζώσα έκφραση της αγάπης του Έλληνα για την Ελλάδα ως ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης του παιδιού προς την Μητέρα Πατρίδα. Το δικαίωμα της Πατρίδος να ανθεί και να μεγαλώνει μέσα από τις ενέργειες των δικών της βλαστών.

Συνεπώς ο Πατριωτισμός είναι το ιερότερο χρέος και καθήκον όλων των Ελλήνων που διαισθάνονται τη βιολογική πραγματικότητα που φέρουν μέσα τους με τα μάτια της ψυχής τους. Η μετουσίωση του γενετικού κώδικα σε βαθύ συναίσθημα που πυρώνει την καρδιά και το νου. Είναι μια διαρκής άσκηση ετοιμότητας στις προκλήσεις και τις ευκαιρίες που συναντάει στο διάβα της η Ελλάδα. Αυτό είναι ο δικός μας ελληνικός πατριωτισμός. Μια μυστηριακή τελετουργία και μια κατάσταση διαρκούς εγρήγορσης.

Κι όπως ο πιστός εκτελεί πάντα με συνέπεια το θρησκευτικό του καθήκον και ο στρατιώτης βρίσκεται στη θέση του για να διώξει τον εχθρό από χώμα ελληνικό, έτσι ακριβώς και ο Πατριώτης προασπίζεται και απαιτεί τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του ενάντια στον ασεβή και τον άδικο που θέλει να υποκαταστήσει τη δική του βούληση. Διότι από τη στιγμή που επιτραπεί στον διεφθαρμένο και τον ενδοτικό να παρερμηνεύσει τη βούληση του λαού και να φιμώσει την φωνή του έχει συντελεστεί κιόλας το πρώτο βήμα της κατάλυσης του κράτους. Είναι αυτό ακριβώς το βήμα που έφερε στην Πατρίδα μας τα μνημόνια της εσχάτης προδοσίας.

Όμως ο Πατριωτισμός δεν τρέχει πίσω από τις εξελίξεις ασθμένοντας ούτε επαναστατεί μονάχα μέσα στο περιβάλλον της αδικίας. Πολεμά το μοχθηρό πρόσωπο του ανθελληνισμού όπου το συναντά και απαιτεί τη συντριβή του ανήθικου απαγορεύοντας στο άδικο να καταστεί άρχουσα τάξη και ρυθμιστής των δικαίων πατρίδος και λαού. Ο Πατριώτης προβλέπει τις καταστάσεις και ρυθμίζει ο ίδιος τα πολιτικά πράγματα της Πατρίδος. Είναι ο ενεργός πολίτης που διοικεί το κράτος και το κρατάει εθνικά και πολιτικά αμόλυντο. Ασφαλές μακριά από τον ξένο παράγοντα και την νόθευση της δικής του θέλησης. Και αρραγές με αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης σε μια Πολιτεία που ακούει τα παιδιά της κι όχι λαθραίους επιβήτορες και στημένους εκφραστές.

Έλεγε με το δικό του μοναδικό τρόπο ο σοφός Θουκυδίδης: «δεν αισθάνομαι πατριωτισμό όταν με αδικούν, τον αισθάνομαι εκεί που ασκώ με ασφάλεια τα πολιτικά μου δικαιώματα». Και φυσικά πολιτικά δικαιώματα είναι η διατήρηση των επιλογών και των αποφάσεων για τα ζητήματα της Πολιτείας στα χέρια των πολιτών μέσα από την ελευθερία της έκφρασης. Είναι ακόμη η ασφάλεια των κοινωνικών συναναστροφών στους δρόμους και τις πλατείες του κράτους.

Είναι το δικαίωμα της εργασίας που δίδεται στον Έλληνα που αποδίδει τον καρπό αυτής στα παιδιά του και την Πατρίδα για να αναπτυχθεί το Έθνος κι όχι στους τοκογλύφους του νεοταξισμού και τα ντόπια δουλικά τους. Είναι το δικαίωμα του Έλληνα και της Ελλάδος να απαιτούν και να ακούγονται κι όχι να επαιτούν άλλοι για λογαριασμό τους συκοφαντώντας τους ως ακραίους ή καθέξιν ηττημένους. Τώρα πλέον ασκούμε δυναμικά το πατριωτικό μας δικαίωμα για Ισχυρή Ελλάδα. Τώρα πλέον η δική μας Εθνικιστική Ελλάδα σηκώνει το ανάστημά της. 

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

-------------------------------