Ο ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΟ «ΣΩΜΑΤΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»...

Η ρήσις πού διϊστορικά πλέον έχει καταστή παγκόσμιο κτήμα τής φιλοσοφίας αλλά καί τού πρακτικού βίου: «Πάσά τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιο...

Η ρήσις πού διϊστορικά πλέον έχει καταστή παγκόσμιο κτήμα τής φιλοσοφίας αλλά καί τού πρακτικού βίου: «Πάσά τε επιστήμη, χωριζομένη δικαιοσύνης καί πάσης άλλης αρετής, πανουργία, ου σοφία φαίνεται» (Πλάτων, Μενέξενος, 247a), επιβεβαιώνεται κατά τρόπον απόλυτον στήν σύγχρονη Βαβέλ τού πειράματος Cern πού διοργανώνει τό Ευρωπαϊκό Κέντρο Ερευνών στήν Γενεύη τής Ελβετίας.

Σήμερα σέ συνέντευξη Τύπου θά παρουσιαστούν τά αποτελέσματα τών πολυμήνων ερευνών στόν Μεγάλο Επιταχυντή Ανδρονίων καί θά διακηρυχθή όπως διεδόθη, ότι ανεκαλύφθη «επί τέλους» τό Μποζόνιο τού Χίγκς, γνωστότερο καί ως σωματίδιο «Θεός» καί όχι όπως εσφαλμένα λέγεται «σωματίδιο τού Θεού».

Θά παρουσιασθεί, η δήθεν τρομακτική ανακάλυψις, ότι «τό πεδίον τού υποατομικού σωματιδίου Χίγκς δρά σέ ένα αόρατο ενεργειακό πεδίο στό Σύμπαν καί προσδίδει υπόσταση στήν ύλη καί δημιουργεί τή μάζα τών άλλων σωματιδίων» καί επομένως «βρέθηκε τό τελευταίο κομμάτι τού πάζλ γιά τήν κατανόηση τού σύμπαντος».

Στήν παρουσίαση θά παραστούν καί οι τέσσερις φυσικοί, πού είχαν προτείνει τήν ύπαρξη τού σωματιδίου πρίν 48 χρόνια, μεταξύ τών οποίων ο Πήτερ Χίγκς, Ομ. Καθηγητής τού Πανεπιστημίου τού Εδιμβούργου καί ο Τόμ Κίμπλ, Ομ. Καθηγητής στό Ιμπέριαλ Κόλετζ τού Λονδίνου.
Ο άνθρωπος κατά καιρούς προσπάθησε νά ερμηνεύσει τό σύμπαν καί τήν ύπαρξη μέ πλήθος θεωριών. Ειδικώτερα στήν σύγχρονη εποχή η Κβαντομηχανική διατύπωσε θεωρία πού ανέτρεψε τήν νευτώνεια μηχανική καί τήν κλασσική ηλεκτρομαγνητική θεωρία.

Η αρχή τής απροσδιοριστίας τού Χάιζεμπεργκ, κατά τήν οποία δέν είναι δυνατόν νά προσδιοριστεί μέ ακρίβεια η θέση καί η ταχύτητα ενός υποατομικού σωματιδίου καθώς καί η θεωρία τής σχετικότητος τού Αϊνστάϊν σχετικά μέ τόν χρόνο καί τό χωροχρόνο γενικώτερα, μελετά τήν κινητική συμπεριφορά ενός σώματος πού κινείται μέ ταχύτητες πού πλησιάζουν τήν ταχύτητα τού φωτός (ειδική θεωρία τής σχετικότητος) καθώς καί τά φαινόμενα τής καμπύλωσης τού χωροχρόνου ως απόρροια τής ύπαρξης βαρυτικών πεδίων (γενική θεωρία τής σχετικότητος). Η έννοια τής «βαρυτικής ιδιομορφίας» πού είναι τού συρμού ισχυρίζεται ότι τό σύμπαν προέρχεται από μία αρχική κατάσταση μάζας απειροστών διαστάσεων μέ τεράστια πυκνότητα καί θερμοκρασία 14 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια πρίν.

Η νεώτερη θεωρία τών «χορδών» αποπειράται νά εξηγήσει τήν δομή τού σύμπαντος σέ υποατομικό επίπεδο θεωρώντας καί τήν επίδραση τής βαρυτικής δύναμης μέ τήν βοήθεια όχι σωματιδίων αλλά δομών μέ διαστάσεις, τών λεγομένων χορδών. Τέλος η θεωρία τού «χάους» ασχολείται μέ τήν συμπεριφορά ορισμένων μή γραμμικών συστημάτων καί μελετά ντετερμινιστικά συστήματα καθώς καί τό συγγενές πεδίο τής κβαντικής θεωρίας τού χάους.

Όλες οι ανωτέρω θεωρίες επιχειρούν νά ερμηνεύσουν τό φαινόμενο τής ζωής χωρίς καμμία αναφορά ή μάλλον μέ παγερά άρνηση καί αποστροφή στό Υπερούσιο Πρόσωπο τού Παναγίου Θεού καί αποδεικνύονται μέ τόν τρόπο αυτό ετεροκίνητα νευρόσπαστα τού αρχαίου δαίμονος, τά οποία μεταβάλλουν τήν επιστήμη από αλήθεια καί θάμβος σέ πανουργία καί διαστροφή, γιατί επιδιώκουν νά πείσουν ότι η τάξις, η αρμονία η σκέψις, η τελονομία, η σκοπιμότης καί η πρόδηλος σοφία πού διέπει τό υλικό Σύμπαν προέρχεται από άλλογες καί ασυνείδητες μονάδες ύλης πού μάλιστα, όπως ισχυρίζονται, έδρασαν καί δρούν μέ αιτία τήν τυχαιότητα.

Σήμερα λοιπόν στήν Γενεύη τής Ελβετίας «έξοχα μυαλά» θέλουν νά μάς καταπείσουν ότι τό υποατομικό σωματίδιο μποζώνιο Χίγκς, πού είναι μία ασυνείδητη μονάδα ενέργειας, άν υπάρχει, δημιουργεί, συντονίζει, σχεδιάζει καί καταστρώνει τά τρισεκατομμύρια τών γαλαξιακών σχηματισμών, τούς σέ αυτά υφισταμένους φυσικούς νόμους ώστε μήν συγκρούονται μεταξύ τους, τήν αέναη κίνηση τής συμπαντικής ύλης-μάζης, τήν οργανική διάπλαση καί τή ζωή τών ενοργάνων όντων καί φυσικά τήν αρμονία τού υλικού σύμπαντος.

Αυτό ακόμα τό ασυνείδητο σωματίδιο, πού δέν έχει γνώση τού εαυτού του καί δέν μπορεί νά απαντήσει στό ερώτημα «τί είσαι;» καταστρώνει καί δημιουργεί εκ τού μηδενός συνειδητά όντα όπως ο άνθρωπος, πού έχουν τό συνειδέναι, υπερβαίνει τό αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ανοργάνου καί οργανικής ύλης, τά αγεφύρωτα οργανικά χάσματα μεταξύ όλων τών ειδών τών γενών τών ενοργάνων όντων, τό αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τού φυτικού κόσμου καί τών εμψύχων όντων, τό αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τού ανθρώπου καί όλων τών άλλων ενοργάνων καί εμψύχων όντων. Άν αυτή η αντίληψις δέν αποτελεί τόν απόλυτο ορισμό τού κρετινισμού, τότε τί συνιστά κρετινισμό;

Δυστυχώς όμως δέν είναι τόσο απλά τά πράγματα γιατί πίσω από αυτές τίς τρομακτικές καί αίσχιστες γιά τήν ανθρώπινη προσωπικότητα, τήν ανθρώπινη ιστορία καί τήν ανθρώπινη φιλοσοφία απόψεις κρύβεται τό αποκρουστικό πρόσωπο τού διαμονισμού, γιατί μόνο δαιμόνια καί κατεχόμενοι από αυτά μπορούν νά μωρολογούν μέ τέτοιες ανοησίες.

Προτείνω δέ στούς εκλεκτούς αυτούς «σοφούς», τών οποίων όπως κάθε ανθρώπου ο εγκέφαλος έχει ένα τρισεκατομμύριο νευρικές συνδέσεις πού «τυχαία» έγιναν από τό ασυνείδητο μποζώνιο, εάν έχουν ανάγκη αιμοληψίας αυτοί ή συγγενικά των πρόσωπα νά μήν προστρέχουν πλέον στόν αλτρουϊσμό τών συνανθρώπων τους, αλλά νά χρησιμοποιήσουν τό αίμα τών «εκλεκτών συγγενών» τους χιμπατζίδων, ουρακοτάγκων, γοριλών, γιββώνων κ.λ.π. γιά νά διαπιστώσουν όχι στήν θεωρία αλλά στήν πρακτική εφαρμογή της τήν δήθεν αλήθεια τής «ανακαλύψεώς» των, περί τού «κοινού γεννήτορος μποζωνίου» εκτός καί άν τό μποζώνιο έχει τέτοια ευφυΐα ώστε νά κατασκευάζει σέ κάθε είδος καί έναν συγκεκριμένο αιματολογικό τύπο. Άν είχε όμως τέτοια ευφυΐα γιατί νά συνεντευξιάζον-ται εκ προσώπου του οι συγκεκριμένοι καί όχι τό ίδιο;

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ο Πειραιώς  Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ