ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΕΛΙΞΗ: ΑΤΑΚΤΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΤΟΝ ΟΤΣΑΛΑΝ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΕΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ...!

ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ... Ραγδαίες δείχνουν να είναι οι εξελίξεις στο ζήτημα της εσωτερικής ασφάλε...

ΕΤΟΙΜΟΣ ΝΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ...

Ραγδαίες δείχνουν να είναι οι εξελίξεις στο ζήτημα της εσωτερικής ασφάλειας της Τουρκίας με αιχμή το κουρδικό πρόβλημα. Η αναμφισβήτητη πολιτική ευφυΐα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και το ισχυρό ένστικτο αυτοσυντήρησης αφού αντιλαμβάνεται πως το ο κίνδυνος είναι πλέον τεράστιος, τον οδηγεί ρε ριζοσπαστικές λύσεις… Το ζητούμενο είναι το αν θα στέρξουν οι Κούρδοι…

Όπως έγινε γνωστό, ο Τούρκος πρωθυπουργός άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να συζητήσει ακόμα και την τύχη του Αμπντουλάχ Οτζαλάν σε περίπτωση που οι μαχητές του PKK δεχθούν να σταματήσουν τις επιχειρήσεις και να κάτσουν στο τραπέζι του διαλόγου για την εξεύρεση λύσης στο πολιτικό πρόβλημα. Επί της ουσίας επανέρχεται στο προσκήνιο το ενδεχόμενο μετατροπής της κράτησης του Κούρδου ηγέτη σε κατ’ οίκον περιορισμό. πρόκειται για επανάληψη πρότασης που είχε διατυπωθεί και στο παρελθόν, αν και είχε διαψευσθεί.

Εάν τα πράγματα εξελιχθούν όπως φαίνεται πλέον, το επόμενο σημείο που θα «κονταροχτυπηθούν» οι δυο πλευρές είναι ότι οι Τούρκοι θα λένε στους Κούρδους του PKK «ελάτε να συζητήσουμε και πρώτο θέμα θα είναι ο Οτζαλάν» και οι Κούρδοι θα αντιτείνουν «μόλις μετατρέψετε την ποινή σε κατ’ οίκον περιορισμό ερχόμαστε»! Όσο και να φαίνεται απλό δεν είναι, ούτε η συμφωνία θα πρέπει να θεωρείται ως δεδομένη. Κι αυτό διότι πολύ απλά, εάν οι Κούρδοι προσέλθουν πριν τη μεταφορά του Οτζαλάν από τις φυλακές του Ιμραλί, πολύ απλά η τουρκική θέση θα είναι «τι μας δίνετε για να μετατρέψουμε την ποινή του»!

Σε αντίθετη περίπτωση, οι Κούρδοι θα έχουν εξασφαλίσει μια τεράστια και ουσιαστική και συμβολικής σημασίας επιτυχία και στη συνέχεια θα συζητηθούν τα υπόλοιπα. Το θετικό για τους Τούρκους και ταυτόχρονα αρνητικό για τους Κούρδους, είναι ότι σε περίπτωση ασυμφωνίας, αυτομάτως θα υφίσταται κίνδυνος εκ νέου φυλάκισης του Οτζαλάν, οπότε η κουρδική πλευρά, θεωρητικά πάντα, θα έχει να αντιμετωπίσει σχετική ακαμψία από την πλευρά της Τουρκίας, παρά το γεγονός ότι η πάλαι ποτέ ανένδοτη Τουρκία στο ζήτημα έστω της αυτονόμησης των κουρδικών περιοχών, δείχνει σημάδια ετοιμότητας να το συζητήσει, προφανώς λόγω του ότι η εναλλακτική, πέραν των συνεχών απωλειών, δεν είναι άλλη από την απόσχιση…

Όλα τα ανωτέρω κρύβουν ένα κίνδυνο – αστάθμητο παράγοντα: Πως είναι βέβαιο ότι ένα τμήμα του PKK δεν θα διαφωνήσει και θα συνεχίσει τον αγώνα, σε μια επανάληψη όσων συμβαίνουν στη Γάζα, όπου η ισλαμική Χαμάς έχει σε μεγάλο βαθμό απολέσει εδώ και καιρό τον έλεγχο άλλων, μικρότερων ισλαμιστικών εξτρεμιστικών οργανώσεων;

Σε κάθε περίπτωση, ο Ερντογάν δείχνει αποφασισμένος να προβεί σε σοβαρές υποχωρήσεις με σκοπό να φέρει τους Κούρδους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Στην προσπάθειά του αυτή λογικά θα έχει, σε πρώτη φάση τουλάχιστον την υποστήριξη της τουρκικής κοινωνίας, ασχέτως διακηρύξεων της κεμαλικής αντιπολίτευσης, αφού ο φόρος αίματος που καταβάλλεται είναι πλέον πολύ βαρύς. Ωστόσο, θα πρέπει πάντα να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά διότι «παγίδες» ανατολίτικου τύπου μπορούν να στηθούν ανά πάσα στιγμή…

Ο Ερντογάν βέβαια ίσως θα πρέπει να αρχίσει να ανησυχεί λιγάκι καθότι το «άστρο» του στην τουρκική πολιτική σκηνή δείχνει να χάνει τη λάμψη του. Οι μεγαλοϊδεατισμοί του υπερεκτιμημένου Νταβούτογλου δεν βγήκαν σε καλό και η πίεση στο μέτωπο της Συρίας είναι ασφυκτική και το καθεστώς Άσαντ θα κάνει τις δικές του κινήσεις για να δελεάσει τους Κούρδους, τη στιγμή μάλιστα που το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης της Δύσης μοιάζει πλέον απίθανο. Πρόκειται για «σταυρόλεξο» για δυνατούς λύτες και οι πραγματικοί ηγέτες στα δύσκολα φαίνονται. Η πρόκληση να κρατήσει την Τουρκία αδιαίρετη είναι τεράστια. Λύσεις χωρίς κόστος δεν υπάρχουν.

Όλα δείχνουν ότι οι Κούρδοι θα βγουν κερδισμένοι από αυτή τη διαδικασία. Ότι και να πετύχουν, ο δρόμος για τη σύσταση κουρδικού κράτους θα έχει ανοίξει, ενώ η Τουρκία, παρά τις διακηρύξεις από καλοπληρωμένους ή… αμφιλεγόμενων προθέσεων «φορείς» στη Δύση για τον φοβερό και τρομερό ρόλο που θα παίξει, δεν θα ησυχάσει εύκολα. Το ζητούμενο για όλες τις πλευρές είναι ποια θα «διαβάσει» καλύτερα τις προθέσεις όσων πραγματικά κάνουν κουμάντο στην περιοχή και θα προσαρμόσει αναλόγως την πολιτική του. Χωρίς να αποκλείεται αυτοί να έχουν ήδη κάνει τις επιλογές τους…

--------------------------------------