ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣΥΝΤΗΡΗΣΗ...

Η υπόθεση της εθνικής αυτοσυντήρησης αποτελεί μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που προκάλεσε ο διεθνιστικός νεοταξισμός το κύριο ζητο...

Η υπόθεση της εθνικής αυτοσυντήρησης αποτελεί μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που προκάλεσε ο διεθνιστικός νεοταξισμός το κύριο ζητούμενο που καλείται να διασφαλίσει η Ελλάς. Οι μεθοδεύσεις που ακολουθούνται μέσα από τις δυσανάλογες ως προς τις αντοχές του λαού πιέσεις των μέτρων φτωχοποίησης και εργασιακής ανεπάρκειας σε συνδυασμό με την εμβάθυνση της εξάρτησης του εθνικού κράτους από τους διεθνείς τοκογλύφους οδηγούν το έθνος σε διαλυτικά μονοπάτια. Οι διεστραμμένοι εγκέφαλοι της παγκόσμιας διακυβέρνησης μαζί με τα τοπικά πολιτικά τους υποπόδια απεργάζονται την διάλυση του κοινωνικού ιστού και την δημιουργία οικονομικών ζωνών εντός της εθνικής κοινότητας στα χέρια του ξένου παράγοντα.

Τούτες τις κρίσιμες ώρες που τα ευρωπαϊκά έθνη βρίσκονται ενώπιον των αποσχιστικών τάσεων μεγάλων γεωγραφικών τους περιφερειών, οι γραικύλοι πολιτικάντηδες με τις ενέργειές τους δίδουν κυριολεκτικά γη και ύδωρ στους εχθρούς της πατρίδος μας. Οι ψευτοσύμμαχοι και δήθεν διασώστες των τόκων δεν έχουν καμία απολύτως διαφορά από τους γειτονικούς μας ανθέλληνες. Συνιστούν την ίδια απειλή και διαθέτουν κοινή πορεία πολιτικής πλεύσης. Περιοδεύουν ανά την Ελλάδα, τρομοκρατούν και γυρεύουν να βάλουν στο χέρι τη γη μας. Σ’ αυτήν ακριβώς τη χρονική συγκυρία αυξάνονται οι ήδη υπερφορτωμένοι κεφαλικοί φόροι στα σπίτια μας, βυθίζονται οι αποδοχές των Ελλήνων και ζητείται η είσοδος ακόμη και της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης.

Το αίσθημα του φόβου έχει απλωθεί από το ένα έως το άλλο άκρο της χώρας. Δεν είναι εκείνο το απαραίτητο συναίσθημα του φόβου που φυλάει τα έρμα προκειμένου να απομακρυνθεί η απειλή αλλά το συναίσθημα του μουδιάσματος και της παραλυσίας που θέλουν να μας επιβάλλουν οι κατοχικές αρχές ώστε να μας οδηγήσουν στην αυτοδιάλυση. Δεν είναι διόλου τυχαίες οι επισημάνσεις διαφόρων «ειδικών» πως η Ελλάδα οδεύει ελλείψει εθνικής παραγωγής και ανάπτυξης στην οικονομική ασφυξία και στο ξεπούλημα του γεωφυσικού πλούτου. Πρόκειται άλλωστε για μια ασφυξία και μια παραγωγική αδράνεια που προκάλεσαν οι ίδιοι οι καθεστωτικοί υπόδουλοι της χρηματοπιστωτικής εξάρτησης αποσυνδέοντας την οικονομία από την εργασία.

Όμως οι ίδιοι ειδήμονες μας λένε και κάτι άλλο. Κάτι που τους τσούζει και τους ανησυχεί. Η εξαθλίωση του λαού θα τον στρέψει σε λύσεις επιβίωσης και διατήρησης της εθνικής του ταυτότητας και υπόστασης. Οι πολίτες θα προασπίσουν με νύχια και με δόντια τη γη των πατέρων τους και το ψωμί των παιδιών τους. Ο πατριωτισμός και η κοινωνική αλληλεγγύη της εθνοφυλετικής λαϊκής κοινότητας θα συμπτυχθούν νομοτελειακά και θα υψώσουν ισχυρό προστατευτικό τείχος φέροντας στην εξουσία του κράτους το Εθνικοκοινωνικό Κίνημα. Ο Λαϊκός Εθνικισμός θα καταστεί διακυβέρνηση του Νέου Εθνικού Κράτους που πλέον θα περάσει στην αντεπίθεση με πολιτικό προγραμματικό πλαίσιο την αύξηση των ορίων του έθνους και της λαϊκής κυριαρχίας.

Απέναντι στην τρομοκρατία του σιωνιστικού νεοταξισμού και την επιδίωξη της εθνικής αυτοδιάλυσης έρχεται δυναμικά στο προσκήνιο το πάθος και η ορμή της φυλετικής ψυχής που προτάσσει την επιβλητική όψη του δημιουργικού φόβου για την αυτοσυντήρηση και την ενδυνάμωση του Έθνους. Άλλωστε τα δυνατά έθνη που αξίζουν πραγματικά και εξασφαλίζουν το δικαίωμα στη ζωή είναι αυτά που τα σέβονται οι άλλοι από φόβο κι όχι εκείνα που τα λυπούνται τάχα και τους κουνάνε επιδεικτικά το δάκτυλο.

Στην πολιτική όπως ακριβώς και σε κάθε κοινωνική εκδήλωση είναι καλύτερα να σε φοβούνται παρά να σε λυπούνται. Να σε φοβούνται οι εξωτερικοί εχθροί γνωρίζοντας πως θα στηριχθείς στην ενότητα του λαού σου και τα δικά σου γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα επιτυγχάνοντας αδιατάρακτη εθνική ανεξαρτησία και γεωπολιτική ισχύ. Και να σε φοβούνται επιπλέον οι εσωτερικοί εχθροί που επιδιώκουν ψεύτικες προστασίες, κοινωνικές διασπάσεις, πολυπολιτισμικές συνυπάρξεις και απομείωση της ιστορίας και των εθνικών παραδόσεων.

Ο φόβος του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού θα σκορπίσει τη χαρά της δημιουργίας και της ασφάλειας στους μαχητές του ελληνικού μόχθου συντρίβοντας παράλληλα και διασκορπίζοντας πάσα απειλή, εντός και εκτός συνόρων. Δυναμική και διεκδικητική εξωτερική πολιτική με στρατηγικό βάθος για την εθνική ολοκλήρωση και την ανάληψη ηγετικών πρωτοβουλιών στη γειτονιά μας και την Ευρώπη των Εθνών. Και από την άλλη πλευρά εργατικότητα, κοινωνική συνοχή, πατριωτική ευθύνη και σιδερένια πειθαρχία.

Στο εσωτερικό της χώρας η εργασιακή επάρκεια και η κοινωνική ομαλότητα θα επιστρέψουν σε μια κοινωνία που θα έχει εκκαθαριστεί από τη διεθνιστική και καπιταλιστική λαίλαπα εξουσίας και παραεξουσίας. Τοκογλυφικοί και λαθρομεταναστευτικοί στρατοί κατοχής θα εξαφανιστούν. Ούτε καψίματα της Ιερής Ελληνικής Σημαίας ούτε κατεδαφίσεις των κρατικών μας υποδομών. Οι μηχανισμοί ασφάλειας θα υπηρετήσουν τον ελληνικό λαό. Τα δε στρατόπεδα θα γίνουν εκ νέου τα ζυμωτήρια εθνικού παλμού και οι βάσεις εξόρμησης της Μεγάλης και Ελεύθερης Ελλάδας. Οι έννοιες Φυλετική Θωράκιση, Κοινωνική Ανάπτυξη και Εθνική Επέκταση θα επιβληθούν δια του λόγου, του έργου και της λόγχης ακόμη της φοβερής στρατιωτικής μας μηχανής.

Φοβούνται λοιπόν οι εχθροί μας την άνοδο του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού στην εξουσία. Αλλά ο ελληνικός λαός επιζητά την Ελλάδα που φροντίζει τα παιδιά της. Είναι η Εθνικοκοινωνική Ελλάς που έρχεται σκορπίζοντας τα ανθελληνικά σκοτάδια με το επιβλητικό ελληνικό φως. 

ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ

--------------------------------------