ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΛΥΦΑΔΑΣ Ε. Β. Β. & Β. κ. ΠΑΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί , ἀγαπητές μου ἀδελφές καί ἀγαπητά μου παιδιά, Ἐκλεκτοί συνεργάτες καί συνεργάτιδες στόν    τομέα τῆς μορφώσεως τ...

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί ,
ἀγαπητές μου ἀδελφές καί ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἐκλεκτοί συνεργάτες καί συνεργάτιδες στόν    τομέα τῆς μορφώσεως τῶν παιδιῶν μας, στήν Πρωτοβάθμια καί Δευτοροβάθμια Ἐκπαίδευση,
Πολυαγαπητέ μου Καθηγητά κ. Γανωτή,
Ἐκλεκτοί  ἀκροατές,
            Χαίρετε, πάντοτε ἐν Κυρίῳ χαίρετε.

Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, συγκεντρωθήκαμε ἐδῶ, μετά τόν Ἑσπερινό τῆς Ἑορτῆς, τιμώντας καί πάλι τή μνήμη τῶν Τριῶν μεγάλων Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας μας καί Οἰκουμενικῶν διδασκάλων.

Φέτος πού συμπληρώνονται  δέκα χρόνια και πλέον, λειτουργίας τῆς Μητροπόλεώς μας, πραγματοποιεῖται καί ἡ δέκατη συνάντησή μας.

Συνάντηση, ἡ ὁποία, ὅπως κάθε χρόνο συμβαίνει, διαπραγματεύεται σφαιρικά κατά τό δυνατόν,
ἕνα θέμα ἐπίκαιρο, ἔχοντας ὡς ἄξονα προσέγγισης τή διδασκαλία τῶν ἑορταζομένων σήμερα
Ἁγίων Ἱεραρχῶν, τῶν τιμωμένων,
 ὡς προστατῶν τῆς Παιδείας.
Μεγάλος ὀνομάσθηκε ὁ Βασίλειος,
Θεολόγος χαρακτηρίσθηκε ὁ Γρηγόριος, καί
Χρυσόστομος προσαγορεύθηκε ὁ Ἰωάννης.

Μορφές που ξεχώρισαν στήν ἐποχή τους,
Πατέρες που ὑπερασπίσθηκαν
τίς ψυχές τῶν παιδιῶν τους,
Ἐπίσκοποι πού θυσιάστηκαν γιά τήν ποίμνη τους,
Ἅγιοι πού παραδειγμάτισαν μέ τή βιωτή τους.

Ἡ ζωή  τους, γεμάτη Χριστό,
ὑπῆρξε παράδειγμα πρός μίμηση,
σέ ὅλους τούς τομεῖς τῆς καθημερινῆς πάλης
μέ τό χρόνο, μέ τή φθορά, μέ τήν ὕλη, μέ τό διάβολο.

Μέσα ἀπό τό ἔργο τους, τό ποιμαντικά πολύπτυχο,
καί τό συγγραφικά πολυδιάστατο,
μᾶς κληροδότησαν ἀρχές αἰωνιότητας
καί μηνύματα ἀγώνων.

Ἡ προσωπική τους ἄσκηση ἐπεκτείνεται
σ΄ ὁλόκληρη τή χριστιανική οἰκουμένη
καί διδάσκει τόν καθέναν ἀπό μᾶς,
ἀλήθειες ἀξεπέραστες καί ὁδούς σωτηρίας.
Δρόμους, πού ὅταν τούς ἀκολουθεῖς,
δέν χάνεσαι στούς λαβυρίνθους,
πού τεχνηέντως κάποιοι ἐπιμένουν
νά σέ ὠθήσουν.
Σοῦ προσφέρουν οἱ Τρεῖς Μεγάλοι Διδάσκαλοι,
λύσεις στά ἀδιέξοδα.

Ἡ μελέτη τῶν ἔργων τους
προκαλεῖ ἀφύπνιση συνειδήσεων
καί ἡ μαθητεία κοντά τους,
οἰκοδομεῖ ἀρραγεῖς προσωπικότητες.
Γι αυτό ἡ συμβολή τους στήν Παιδεία,
εἶναι ἀνεκτίμητη.

Μήπως, λοιπόν,
μιά Παιδεία χωρίς τό ἉγιοΠατερικό Πνεῦμα,
ἀποπροσανατολίζει τά παιδιά μας,
ἀπό στόχους διαχρονικούς,
ἀπό ἀνησυχίες καρδιακές,
ἀπό ὑψηλά ἰδανικά;

Δικαιολογημένα, μποροῦμε νά διερωτώμεθα:
Κατά πόσο ἡ Παιδεία τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν,
εἶναι τό ζητούμενο στήν Ἐκπαίδευση τοῦ τόπου μας;
Μήπως ἡ ἀπουσία τους ἀπό τά Γράμματα,
ὁδηγεῖ σέ θολό τοπεῖο,

Ἔτσι, διερωτώμεθα καί ἀπόψε:
"Υπάρχει κρίση στήν Παιδεία;"

Στόν προβληματισμό μας αὐτόν,
θά μᾶς βοηθήσει  ὁ λόγος τοῦ ἐκλεκτοῦ προσκεκλημένου μας  κ. Κωνσταντίνο Γανωτῆ,
ἑνός ἐκπαιδευτικοῦ, τοῦ ὁποίου ἡ ζωή,
ἀναλώνεται ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες
στά παιδιά, στήν Παιδεία, στήν Ἐκπαίδευση.

Φιλόλογος κατά τήν εἰδικότητα,
ὑπηρέτησε μέ ἀφοσίωση τό λειτούργημα
τοῦ παιδαγωγοῦ,
καί διετέλεσε, γιά πολλά χρόνια Γυμνασιάρχης.

Συνέγραψε διάφορες
φιλολογικές μελέτες, ἀλλά κυρίως,
 συνδυάζοντας τήν ἐμπειρία τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ,
μέ αὐτήν τοῦ οἰκογενειάρχη καί παπποῦ,
ἔγραψε πολλά βιβλία γιά παιδιά,
ἀλλά καί γιά γονεῖς.

Συνταξιοῦχος πιά,
εἶναι γνωστός στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας,
γιά τούς ἀγῶνες του ,
στήν διδασκαλία τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν
σέ Ἐνοριακούς Ναούς,
ἀλλά καί γιά τήν ἑρμηνεία καί ἀπόδοση τῶν Λειτουργικῶν κειμένων, στή νέα ἑλληνική.

Ἀναφέρουμε ἐπίσης, ὅτι ὑπῆρξε μέλος
τῆς Συνοδικῆς  Ἐπιτροπῆς Πολιτιστικῆς Ταυτότητας
καί εἶναι συνεργάτης τῶν δύο Ἐκκλησιαστικῶν Ραδιοφωνικῶν Σταθμῶν μέ πανελλαδική ἐμβέλεια,
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Πειραϊκῆς Ἐκκλησίας.
           
Τόν Διδάσκαλο κ. Γανωτή,  τόν ἀεί διδάσκοντα,  καλωσορίζουμε στήν ἀποψινή μας σύναξη
καί τόν παρακαλοῦμε νά δώσει στήν ὁμήγυρή μας, ψήγματα τοῦ προσωπικοῦ πλουτισμοῦ του καί τῆς πολύχρονης  διδασκαλικῆς  ἐμπειρίας του.

Τελειώνοντας, αὐτή την σύντομη εἰσήγησι, ἄς ἐπαναλάβουμε στίχους τοῦ Ἱ. Ὑμνωδοῦ :
    «Χαίροις Ιεραρχῶν ἡ Τριάς
    Χαίροις τῆς Εκκλησίας φωστήρ, Βασίλειε σοφέ, καί στύλε απερίτρεπτε.
Χαίροις, ὁ νοῦς ὁ οὑράνιος, µἈρχιερεῦ μέγιστε, Θεολόγε Γρηγόριε.
Χαίροις, ὦ Χρυσολόγε πάγχρυσε Ιωάννη, ὁ τῆς μετανοίας διαπρύσιος κήρυξ».

Ἀγαπητέ μας Κύριε Γανωτή,  ἔχετε τόν λόγο.