Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ... ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΙΕΡΕΜΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΘΡΗΝΗΣΕΙ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΟΝ ΓΟΡΔΙΟ ΔΕΣΜΟ!

Μια συνεχής διαδικασία πειθούς είναι η ζωή μας!  Προσπαθούμε καθημερινά να πείσουμε τους γύρω μας για τις απόψεις, τις ιδέες και της επιθυ...

Μια συνεχής διαδικασία πειθούς είναι η ζωή μας! Προσπαθούμε καθημερινά να πείσουμε τους γύρω μας για τις απόψεις, τις ιδέες και της επιθυμίες μας, όχι μόνο ατομικά, αλλά και συλλογικά. Από το μικρό παιδί, που θέλει να πείσει τους γονείς του να του κάνουν τα «χατίρια», μέχρι τον πολιτικό, που επιζητεί την ψήφο του λαού, από τον ιεροκήρυκα, που κηρύττει τον λόγο του Θεού, μέχρι και τον έμπορο, που θέλει τα προϊόντα του να καταναλωθούν, όλα είναι θέμα πειθούς!
  Και, βεβαίως, όποιος πείθει αυτός και «κερδίζει»…
  Λυδία λίθος, όμως, κάθε τέτοιας διαδικασίας είναι τα μέσα που χρησιμοποιούνται, μέσα ανέκαθεν τα ίδια, με τις ίδιες συνέπειες, τα ίδια πάντα αποτελέσματα.
Εχουμε δύο επιλογές: Ή να πείσουμε τους άλλους με τη δύναμη των λόγων, των επιχειρημάτων, ακόμα και του παραδείγματός μας ή να τους αναγκάσουμε να πειστούν και να ακολουθήσουν τις απόψεις μας με τη βία!
  Και θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η βία ως μέθοδος και μέσο επιβολής απόψεων, ιδεών και συμφερόντων υπήρξε πάντοτε ελκυστική, μια και δεν χρειάζεται πολύ χρόνο, δεν απαιτεί επιχειρήματα, δεν προϋποθέτει διάλογο, δεν επιζητεί προσωπική επαφή…
  Αντίθετα, φέρνει «γρήγορα» αποτελέσματα, «πείθει» πολλούς ταυτόχρονα και δίνει την ψευδαίσθηση της μονιμότητας στους εμπνευστές της.
  Ξεχνούν, όμως, ξεχνούμε όλοι, ότι τα αποτελέσματα της βίας διαρκούν μόνο όσο υφίστανται βία ή η απειλή της χρήσης της και ο φόβος που αυτή προκαλεί.
  Η επιλογή της βίας, για οποιονδήποτε, ακόμα και για τον υψηλότερο σκοπό, είναι μια επιλογή που κατά πρώτο και κύριο λόγο προσβάλλει και υποβαθμίζει το ανθρώπινο πρόσωπο ως ιερό και αξιοσέβαστο, και το υποβαθμίζει σε ανδράποδο σκοπιμοτήτων σκοτεινών και έρμαιο της βούλησης των κάθε είδους ισχυρών!
  Η ψευδαίσθηση της δύναμης της βίας και η συναίσθηση της ουσιαστικής αδυναμίας της δημιούργησε βασανιστές, ενώ το «όστις θέλει» του χριστιανικού κηρύγματος δημιούργησε μάρτυρες!
  Η κοινωνία μας, πληγωμένη ήδη και αιμάσσουσα από κάθε λογής «βασανιστές», παρακολουθεί με τρόμο να συνεχίζεται η μαύρη σκυταλοδρομία της βίας και από νέους ανθρώπους, οι οποίοι, εθισμένοι ίσως από την καθημερινή εμπειρία της περιρρέουσας βίαιης ατμόσφαιρας, χρησιμοποιούν βία, τυφλή, άλογη και παράλογη, όχι για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα, αλλά για να ανατρέψουν όλα τα «κείμενα»…
  Η έξαρση της νεανικής βίας και της τρομοκρατίας, όσο και αν επιχειρείται να δικαιολογηθεί ως απόρροια της ζοφερής οικονομικής και κοινωνικής συγκυρίας, δεν είναι παρά ο σάπιος καρπός μιας σεσηπυίας κοινωνίας, που βίωσε τη βία στην καθημερινότητά της, ως θέαμα και ως τρόπο ζωή, και αφυδάτωσε τα παιδιά της από κάθε ιδέα και ιδανικό.
  Για τα πρόσφατα θλιβερά φαινόμενα τρομοκρατικής νεανικής δραστηριότητας δεν χρειάζεται μόνο ένας Ιερεμίας να θρηνήσει, αλλά και ένας Μέγας Αλέξανδρος τον γόρδιο δεσμό των αδιεξόδων της κοινωνίας μας να λύσει. 

του Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεου, από το Σαββατιάτικο ένθετο της «δημοκρατίας» για την Ορθοδοξία

-----------------------------