ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΡΟΥΧΟΝΤΑΣ ΑΛΗΑΓΑ ΛΑΛΙΩΤΗΣ... ΝΑΙ ΛΑΛΙΩΤΗΣ...!!! ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΝΤΑ...
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ 26 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΠΡΟΥΧΟΝΤΑΣ ΑΛΗΑΓΑ ΛΑΛΙΩΤΗΣ... ΝΑΙ ΛΑΛΙΩΤΗΣ...!!! ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΑΝΤΑ Ο ΕΛΛΑΔΙΤΗΣ ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ ΠΑΡΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ...
13 Φεβρουαρίου 1816: Οι Τούρκοι σφάζουν μέσα στο σπίτι του τον πρόκριτο της Καρύταινας Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο γιος του, Κανέλλος, και οι άλλοι Δεληγιανναίοι όρκιζαν από τότε τους Φιλικούς επάνω στον τοίχο όπου υπήρχαν οι κηλίδες του αίματος του Δεληγιάννη.
Μετά τον αποκεφαλισμό του πανίσχυρου προκρίτου Ανδρουτσάκη Ζαΐμή το 1787, ο Ιωάννης Δεληγιάννης έγινε ο πρώτος προεστός της Πελοποννήσου και έλαβε το αξίωμα του μωραγιάννη, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τον θάνατό του. Η θέση του αυτή, σε συνδυασμό με την ισχυρή του προσωπικότητα και την τεράστια περιουσία του, προβλημάτισε όχι μόνο τους Τούρκους αγάδες, αλλά και τους άλλους προεστούς της Πελοποννήσου.
Λίγα χρόνια μετά, το 1790, ο Τούρκος προύχοντας Χασεκή Αλήαγας Λαλιώτης, πλήρωσε έναν Τούρκο Λαγκαδινό να δολοφονήσει τον Ιωάννη Δεληγιάννη. Ο Τούρκος παραμόνευε σε ένα χριστιανικό σπίτι και πυροβόλησε τον Δεληγιάννη ο οποίος έτυχε να συνοδεύεται από έναν μόνο υπηρέτη. Το βόλι πέτυχε τον προεστό στην δεξιά ωμοπλάτη. Ο υπηρέτης του κατάφερε να σκοτώσει τον Τούρκο, αλλά ο Δεληγιάννης είχε τραυματιστεί σοβαρά, με αποτέλεσμα το δεξί του χέρι να αχρηστευτεί για πάντα.
Στα τέλη του 18ου αιώνα και στις αρχές του 19ου, ο Ιωάννης Δεληγιάννης μαζί με άλλους Τούρκους και Χριστιανούς προκρίτους προσπαθούν να καταστείλουν τις πολυάριθμες ομάδες ληστών που λυμαίνονταν την Πελοπόννησο. Για να το πετύχει αυτό αναγκάστηκε να βοηθήσει κάποιους από αυτούς (όπως τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη), αλλά στη συνέχεια τους κυνήγησε.
Στα τέλη του 1806 φοβούμενοι έναν πιθανό πόλεμο με τη Ρωσία και για να αποφευχθούν επαναστατικές κινήσεις όπως τα Ορλωφικά, οι Τουρκοι ζητούν από τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων βοήθεια. Αυτός στέλνει στην Πελοπόννησο τον γιο του, Βελή Πασά με 8.000 Αλβανούς, ο οποίος φτάνει στην Τρίπολη στις 7 Μαρτίου 1807. Ο Βελή Πασάς ακολουθούσε την όχι και τόσο φιλοτουρκική γραμμή του πατέρα του, με αποτέλεσμα να δώσει πολλά προνόμια στους προεστούς, διορίζοντας τον Σωτηράκη Λόντο μωραγιάννη μαζί με τον Δεληγιάννη. Οι δύο τώρα προύχοντες στέλνουν τον Θεοδωράκη Δεληγιάννη και τον γαμπρό του Λόντου, Κωνσταντάκη, στα Γιάννενα να ζητήσουν την προστασία του Αλή Πασά.
Με τον καιρό όμως άρχισαν να απογοητεύονται. Σε ένα συμβούλιο των Τούρκων και Ελλήνων προεστών, ο Ιωάννης Δεληγιάννης προτείνει να ζητήσουν βοήθεια από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη και όχι από τους Ρώσους σε περίπτωση πολέμου Τουρκίας-Ρωσίας. Στο τέλος του συμβουλίου ορκίστηκαν να παραμείνουν όλοι αδελφωμένοι.
Το 1812, ο Ιντζελή Πασάς αντικαθιστά τον Βελή Πασά και ο Σωτηράκης Λόντος πέφτει σε δυσμένεια. Αναθαρρώντας, οι υπόλοιποι προεστοί, κυρίως οι Τούρκοι, αρχίζουν τις συκοφαντίες εναντίον του. Έτσι, τον Οκτώβριο του 1813, παρουσία όλων των προεστών, ο Σωτηράκης Λόντος αποκεφαλίζεται στα σκαλιά του Σεραγιού της Τρίπολης από έναν Τούρκο ιππέα αφήνοντας τους Δεληγιανναίους επικεφαλής των προεστών. Πολλοί κατηγόρησαν τον Ιωάννη Δεληγιάννη για συνέργια σε αυτήν την πράξη.
Τον Ιανουάριο του 1815 ο Ιωάννης Δεληγιάννης αρρωσταίνει βαριά και μένει κατάκοιτος στο σπίτι του στα Λαγκάδια. Μεταβιβάζει την εξουσία του στον γιο του Θεοδωράκη Δεληγιάννη. Την κατάσταση αυτήν, εκμεταλλεύονται οι υπόλοιποι προεστοί, οι οποίοι αρχίζουν να τον διαβάλουν στους Τούρκους. ΄Ετσι, στις 13 (ή 12) Φεβρουαρίου 1816 με σουλτανικό φιρμάνι, ο Ιωάννης Δεληγιάννης αποκεφαλίζεται στο σπίτι του από τους Τούρκους. Το σώμα του ρίχνεται στον κήπο του σπιτιού και το κεφάλι του μεταφέρεται ως λάφυρο στον Σιακήρ πασά. Τα αίματα στους τοίχους του δωματίου όπου δολοφονήθηκε ήταν εμφανή μέχρι αρκετά πρόσφατα.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.