Τα μεσάνυκτα της 13ης καθώς ξημέρωνε η 14η Μαρτίου 1957 οι Άγγλοι αποικιοκράτες κρέμασαν τον έφηβο αγωνιστή του Κυπριακού Αγώνος Ευαγόρα...
Τα μεσάνυκτα της 13ης καθώς ξημέρωνε η 14η Μαρτίου 1957 οι Άγγλοι αποικιοκράτες κρέμασαν τον έφηβο αγωνιστή του Κυπριακού Αγώνος Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Ο υπερήφανος Έλληνας μαθητής από την Πάφο είχε προλάβει στα 18 του χρόνια να αναδειχθεί σε σπουδαίο ποιητή, αθλητή και μαχητή υπέρ της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα.
Τον συνέλαβαν με ένα όπλο στο χέρι και μετά από βασανιστήρια τον καταδίκασαν σε θάνατο. Οι δήμιοι ήσαν συνήθως Τουρκοκύπριοι. Ο Κυπριακός Ελληνισμός έδωσε έναν υπέροχο αγώνα από το 1955 έως το 1959 για να διασώσει την εθνική του ταυτότητα και για να αποκτήσει αυτοδιάθεση. Οι μαθητές και οι μαθήτριες ήσαν οι πρωταγωνιστές.
Τέτοιες ημέρες κάθε χρόνο αξίζει να θυμόμαστε τον ωραίο εκείνο αγώνα που συγκλόνισε την Ελλάδα, την Ευρώπη, κάθε ευαίσθητη και πολιτισμένη ψυχή. Στις 3 Μαρτίου θυμόμαστε την αντίστοιχη ημέρα του 1957 με τη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου στον Μαχαιρά. Την 1η Απριλίου η μνήμη μας στρέφεται στην έναρξη της επικής μάχης των λίγων και πενιχρά εξοπλισμένων κατά των πολλών και σιδερόφρακτων. Τέτοιοι ήσαν πάντα οι αγώνες του Έθνους μας. Δεν φοβηθήκαμε την υπεροπλία των άλλων, διότι πιστεύαμε στα υπέρτερα όπλα μας, τα πνευματικά και ψυχικά.
Σε εποχές κρίσης αξιών και αναζητήσεως προτύπων είναι απαραίτητο να μιλούμε στους νέους μας για τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ του 1955. Για τα ελληνορθόδοξα ιδανικά τους που τούς βοηθούσαν να βγουν από το καβούκι του ατομοκεντρισμού και να νιώσουν το μεγαλείο της Ελληνικής Ιστορίας. Πρέπει σήμερα να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να έχουν πρότυπα, αρχές και αξίες. Να μάθουν ότι στη ζωή δεν θα ευτυχήσουν με τις υλικές αξίες του ευδαιμονισμού και του καταναλωτισμού. Να τους απομακρύνουμε από τον ραγιαδισμό που καλλιεργούν ορισμένα σχολικά βιβλία, από τον εθνομηδενισμό κάποιων διανοουμένων μας, από την τουρκολαγνεία των τηλεοπτικών καναλιών.
Ο Βαγορής, όπως αποκαλούσαν οι φίλοι του τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, προσωποποιεί τον αιώνιο έφηβο του Ελληνισμού. Μας θυμίζει τον όρκο των Αθηναίων εφήβων, οι οποίοι εδεσμεύοντο να σέβονται τα ιερά και τα όσια και να παραδώσουν την πατρίδα όχι μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη από όση την παρέλαβαν. Οι νέοι μας σήμερα διψούν για αγωνιστικά πρότυπα. Ας τους θυμίσουμε τον Παλληκαρίδη.
κυριακάτικη δημοκρατία Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων
-----------------------------------
Παλιοί συμμαθηταί, Αυτή την ώρα κάποιος λείπει ανάμεσά σας, κάποιος που φεύγει αναζητώντας λίγο ελεύθερο αέρα, κάποιος που μπορεί να μη τον ξαναδείτε παρά μόνο νεκρό. Μην κλάψετε στον τάφο του, Δεν κάνει να τον κλαίτε. Λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε του στον τάφο. Του φτάνει αυτό ΜΟΝΑΧΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Θ΄ αφήσω αδέλφια συγγενείς, τη μάνα, τον πατέρα
μεσ΄ τα λαγκάδια πέρα και στις βουνοπλαγιές.
Ψάχνοντας για τη Λευτεριά θα ΄χω παρέα μόνη
κατάλευκο το χιόνι, βουνά και ρεματιές.
Τώρα κι αν είναι χειμωνιά, θα ΄ρθει το καλοκαίρι
Τη Λευτεριά να φέρει σε πόλεις και χωριά.
Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.
Τα σκαλοπάτια θ΄ ανεβώ, θα μπω σ΄ ενα παλάτι,
το ξέρω θαν απάτη, δεν θαν αληθινό.
Μεσ΄ το παλάτι θα γυρνώ ώσπου να βρω τον θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο να κάθεται σ΄ αυτό.
Κόρη πανώρια θα της πω, άνοιξε τα φτερά σου
και πάρε με κοντά σου, μονάχα αυτό ζητώ.
Γειά σας παλιοί συμμαθηταί. Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας. Κι όποιος θελήσει για να βρει ένα χαμένο αδελφό, ένα παλιό του φίλο, ας πάρει μιαν ανηφοριά ας πάρει μονοπάτια να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά. Με την ελευθερία μαζί, μπορεί να βρει και μένα. Αν ζω, θα μ΄ βρει εκεί.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης