ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΦΟΥΝΤΑ ΕΡΙΞΑΝ ΤΑ "ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΙΑ" ΤΙΣ ΜΟΛΟΤΟΦ ΣΤΟ Α.Τ. ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ... ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ ΟΜΩΣ ΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ;;;

Ομάδα που δεν κατονομάζεται ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση με μολότοφ στο αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως. Όπως αναφέρουν έγινε στη μνή...

Ομάδα που δεν κατονομάζεται ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση με μολότοφ στο αστυνομικό τμήμα Ακροπόλεως. Όπως αναφέρουν έγινε στη μνήμη του Λάμπρου Φούντα, που έχασε τη ζωή του σε συμπλοκή με αστυνομικούς, στη Δάφνη, στις 10 Μαρτίου του 2010.
«Οι αιτίες πολλές, μα η απώλεια του Λάμπρου, η μεγαλύτερη απ' όλες», αναφέρεται στο κείμενο της ανάληψης ευθύνης.
«Όλοι οι άνθρωποι ονειρεύονται, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο. Αυτοί που ονειρεύονται τη νύχτα στις σκοτεινές κόγχες του μυαλού τους, ξυπνούν το πρωί και ανακαλύπτουν ότι ήταν μάταιο. Αλλά, οι ονειροπόλοι της ημέρας είναι επικίνδυνοι άνθρωποι, γιατί μπορεί να αναλάβουν δράση πάνω στα όνειρά τους με τα μάτια ανοιχτά, για να τα κάνουν πραγματικότητα...», ξεκινά το κείμενο.
Και συνεχίζει: «...και κάπως έτσι κι εμείς εμπνεόμενοι από όνειρα ΟΡΓΗΣ, μα πάνω απ' όλα ΜΝΗΜΗΣ, επιτεθήκαμε το βράδυ της 10ης Μαρτίου στο Α.Τ. Ακροπόλεως, αιφνιδιάζοντας την κοσμοπλημμύρα μπάτσων που υπήρχε στην περιοχή.
Οι αιτίες πολλές, μα η απώλεια του Λάμπρου, η μεγαλύτερη απ' όλες.
Πέρασαν κιόλας 3 χρόνια, από εκείνη τη νύχτα της 10ης Μαρτίου όταν ο Λάμπρος Φούντας, σάρκα εκ της σάρκας του αναρχικού κινήματος, και μέλος του Ε.Α., έπεσε σε συμπλοκή στη Δάφνη με τα γουρούνια της ελληνικής αστυνομίας.
Η ζωή κι ο θάνατός του αποτελούν παράδειγμα που κανείς αγωνιστής της ελευθερίας δεν θα μπορέσει ποτέ να ξεχάσει. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να χυθούν δάκρυα για τους νεκρούς μας, είμαστε όμως υποχρεωμένοι να διδαχθούμε από την πίστη, την αφοσίωση και την συνέπεια του αγώνα τους.
Να τιμούμε με κάθε μέσο, την μνήμη του Λάμπρου Φούντα, στοχαζόμενοι πάνω στο μονοπάτι της πολιτικής διαδρομής, της δράσης και κατ' επέκταση της ίδιας του της ζωής.
Ας απλωθούν τα χέρια κι ας σηκώσουν το όπλο του. Εμείς, ως ένα ακόμη αντίο κι σίγουρα όχι το τελευταίο του λέμε:
Λάμπρο ένα λουλούδι άνθισε εκείνο το χάραμα στη Δάφνη κι οι επαναστάτες θα συνεχίσουν να το καλλιεργούν, έως τη ΝΙΚΗ...
ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ
ΠΑΡΩΝ!
ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ....»

 iefimerida.gr