ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ 21ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΤΑΚΟ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕ...!

ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ  ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ  ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΤΤΑΚΟΥ «Χωρίς τον Παπαδόπουλο...

ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΝ  ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ  ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΤΤΑΚΟΥ

«Χωρίς τον Παπαδόπουλον η Επανάστασις δεν θα εγίνετο,
αλλά χωρίς τον Παττακόν δεν θα επετύγχανε».
Σπυρίδων Β. Ζουρνατζής

Εγεννήθην την 8ην Νοεμβρίου 1912 εις το χωρίον Αγία Παρασκευή της Επαρχίας Αμαρίου του Νομού Ρεθύμνης.

Τας τέσσαρας τάξεις του Δημοτικού εφοίτησα εις το χωρίον μου. Τας δύο τελευταίας τάξεις του Δημοτικού εφοίτησα εις το γειτονικόν χωρίον Νίθαυρις.

Τας έξ τάξεις του Γυμνασίου ετελείωσα εις την πρωτεύουσαν του Νομού, Ρέθυμνον, το έτος 1930.

Την 1ην Νοεμρίου 1930 κατετάγην εθελοντής με βαθμόν Δεκανέως εις το 4ον Σύνταγμα Ιππικού Θεσσαλονίκης.

Τον Σεπτέμβριον του 1934 εισήλθον εις την Σχολήν Ευελπίδων. Το 1937 απεφοίτησα με τον βαθμόν του Ανθυπιλάρχου. Τον Αύγουστον 1940 υπηρετών εις το Δ΄ Σύνταγμα Ιππικού Ελευθερουπόλεως Καβάλας, προήχθην εις τον βαθμόν του Υπιλάρχου.

Επολέμησα ως διοικητής Ίλης Πολυβόλων της ΙΙας Ομάδος Αναγνωρίσεως της ΙΙας Μεραρχίας Πεζικού εις το Αλβανικόν (:Βορειοηπειρωτικόν) Μέτωπον εναντίον των Ιταλών εισβολέων από 28 Οκτωβρίου 1940 έως τέλους Απριλίου 1941. Τους τελευταίους τρείς μήνας επολέμησα ως διοικητής του 5ου Λόχου Πεζικού του 11ου ΣΠ Τριπόλεως, της αιτήσει μου, εν επαφή με εχθρόν εις "Πράσινον Λόφον" νοτίως Τεπελενίου.

Κατά την Κατοχήν επολέμησα εναντίον των τριών κατακτητών, ως μέλος της αντιστασιακής Οργανώσεως "Όμηρος" παρασημοφορηθείς. Κατά τον "Κόκκινον Δεκέμβριον" επολέμησα παρά το πλευρόν της νομίμου κυβερνήσεως (3 Δεκεμβρίου 1944 - 12 Φεβρουαρίου 1945). Κατά τον Κ/Συμμοριτοπόλεμον (30.03.1946 - 29.08.1949) επολέμησα ως διοικητής Ίλης Αρμάτων "ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ", ομοίως παρά το πλευρόν της νομίμου κυβερνήσεως. Ημείφθην με 3 Αριστεία Ανδρείας, 7 Πολεμικούς Σταυρούς, 2 Μετάλλια Εξαιρέτων Πράξεων και με όλα τα εν καιρώ ειρήνης απονεμόμενα μετάλλια και παράσημα εις τους ευ ποιούντας. Επίσης μου απενεμήθησαν παράσημα υπό 11 κρατών τα οποία επεσκέφθην, ως Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως.

Την 21ην Απριλίου 1967 συμμετέσχον εις την Επανάστασιν ως Διοικητής του εις Γουδί εδρεύοντος Συγκροτήματος Τεθωρακισμένων με τον βαθμόν του Ταξιάρχου.

Την 5ην ώραν μ.μ. της ως άνω ημέρας ωρκίσθην ως Υπουργός Εσωτερικών.

Την νύκτα της 13.12.1967 ωρκίσθην ως Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως και Υπουργός Εσωτερικών, αποστρατευθείς με τον βαθμόν του Υποστρατήγου. Την 08.10.1973 παρητήθην, μετά των λοιπών στρατιωτικών μελών της Επαναστατικής Κυβερνήσεως, και ιδιώτευσα.

Την 23ην Οκτωβρίου 1974 εξετοπίσθην εις την νήσον Κέαν με κατηγορίαν ψευδή.

Την 20ην Ιανουαρίου 1975 προεφυλακίσθην με βούλευμα στηριχθέν εις ποινικόν Νόμον αναδρομικής ισχύος (!), το Δ΄ Ψήφισμα.

Την 23ην Αυγούστου 1975 κατεδικάσθην εις θάνατον, βάσει του ανωτέρω απανθρώπου νόμου. Η θανατική ποινή μετετράπη εις ισόβιον κάθειρξιν, την οποίαν εκτίω επί 19ον ήδη έτος με διακοπήν από 28.09.1990, λόγω ανηκέστου βλάβης της υγείας μου, ανανεουμένης, της διακοπής, ανά 5μηνον κατόπιν δικαστικής αποφάσεως 3μελούς Εφετείου Κακουργημάτων. (Απρίλιος 1999).

--------------------------------