Ε-Ε-ΕΡΧΕΤΑΙ.... ΚΑΙ ΣΤΑΡ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ Ο ΚΡΑΣΟΦΤΙΑΧΤΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ! ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΘΑ ΠΑΙΧΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!

Ε-Ε-ΕΡΧΕΤΑΙ.... ΚΑΙ ΣΤΑΡ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ Ο ΚΡΑΣΟΦΤΙΑΧΤΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ! ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΘΑ ΠΑΙΧΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ! Τρελαθ...

Ε-Ε-ΕΡΧΕΤΑΙ.... ΚΑΙ ΣΤΑΡ ΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ Ο ΚΡΑΣΟΦΤΙΑΧΤΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ! ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΕΜΠΤΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΘΑ ΠΑΙΧΤΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!

Τρελαθήκαμε στο γέλιο και δεν μπορούμε να μην το μοιραστούμε μαζί σας, για να γελάσει και εσάς το χειλάκι σας... Ο κρασοφτιάχτης Μπουτάρης και σταρ του σινεμά, με ένα λιβανιστικό ντοκυμαντέρ για τον εαυτό του που δείχνει πόσο... ανατρεπτικός είναι ο παππούς με το σκουλαρίκι στ' αυτί και τις προκλητικές, ανθελληνικές θέσεις και απόψεις. Διαβάστε λοιπόν το γλείψιμο από ΤΟ ΒΗΜΑ του περιβόητου συγκροτήματος και ετοιμαστείτε... Την επόμενη Πέμπτη 11 Απριλίου θα προβληθεί και στην Αθήνα:

«Ενα βήμα μπροστά» (Ελλάδα, 2013), ντοκυμαντέρ του Δημήτρη Αθυρίδη

Πλεονέκτημα σε αυτό το ντοκυμαντέρ που γυρίστηκε το 2010, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για τη δημαρχία Θεσσαλονίκης του οινοπαραγωγού Γιάννη Μπουτάρη, είναι ότι σε ορισμένα σημεία ξεχνιέσαι τόσο που νομίζεις ότι παρακολουθείς ταινία φιξιόν. Ο βίος του Γιάννη Μπουτάρη είναι τόσο συναρπαστικός που θα είχε πολύ ενδιαφέρον αν κάποιος ηθοποιός τον υποδυόταν σε μια ταινία μυθοπλασίας (παρεμπιπτόντως, ακόμη και ο ίδιος ο Μπουτάρης έχει μορφή ηθοποιού - σε ορισμένα σημεία μου θύμιζε τον Ιαν Μακ Κέλεν κοντύτερο).

Το «Ενα βήμα μπροστά» είναι η ιστορία ενός ανθρώπου χορτασμένου στη ζωή του, ο οποίος κάποια στιγμή αποφάσισε να εισχωρήσει στον χώρο της πολιτικής επειδή πολύ απλά ένιωσε την υποχρέωση να κάνει κάτι για την πόλη του. «Η ταυτότητα δεν κατασκευάζεται αλλά αποκαθίσταται»  ακούμε να λέει ο Μπουτάρης μιλώντας για την πόλη του, τη Θεσσαλονίκη. «Συντηρητική πόλη είναι αυτή που δεν θέλει να αλλάξει τίποτε» και υπό τη διοίκηση των Βασίλη Παπαγεωργόπουλου και Παναγιώτη Ψωμιάδη η Θεσσαλονίκη είχε γίνει ταυτόσημη με την έννοια του συντηρητισμού.

Αλλαγή όμως σημαίνει ρήξη όχι μόνον με το σύστημα ή την αντίπαλη πλευρά αλλά και με τους ίδιους τους πολίτες. Ο Μπουτάρης τόλμησε να έλθει σε ρήξη. Αποκάλεσε «κάπηλο» τον Μητροπολίτη Ανθιμο, πρότεινε ζώνη πορνό στο κανάλι TV 100 της Μακεδονίας, είχε την ιδέα της ίδρυσης μουσείου στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην πόλη προκειμένου να είναι δέλεαρ για τον τουρισμό της Θεσσαλονίκης, μεγάλο ποσοστό του οποίου είναι Τούρκοι.

Ενώ το τέμπο της ταινίας κρατά η «μονομαχία» του Μπουτάρη με τον Κώστα Γκιουλέκα, η κάμερα του Αθυρίδη τρυπώνει στις πιο προσωπικές στιγμές του πρώτου σκάβοντας βαθιά μέσα στην ψυχή του. Τον βλέπουμε να πίνει τον καφέ του και να διαβάζει λογοτεχνία, να κάνει γιόγκα, να λαμβάνει μέρος στις συναντήσεις των ανώνυμων αλκοολικών, να εξομολογείται στη μητέρα του ότι «σούφρωσε» κουβέρτες από τη Λουφτχάνσα...

Τον βλέπουμε επίσης να δέχεται κατάμουτρα την προσβολή όταν ένας πολίτης αρνείται να του σφίξει το χέρι καθότι διαφωνεί με τη ζώνη πορνό και το σπίτι του Κεμάλ. Και φυσικά, οι στιγμές όπου ο Μπουτάρης μιλάει με απίστευτη τρυφερότητα για την πολυαγαπημένη του σύζυγο, την Αθηνά Μιχαήλ, τον εφηβικό έρωτά του, μπορούν να φέρουν δάκρυα στα μάτια του θεατή. Ο βίος τους ήταν εξίσου θυελλώδης με χωρισμούς και επανασυνδέσεις αλλά τελικά το ζεύγος ήταν ενωμένο σαν γροθιά όταν η Αθηνά πέθανε από καρκίνο.

Το μεγάλο όπλο του Μπουτάρη, ενός «μη ψυλλιασμένου πολιτικά» όπως τον χαρακτηρίζει μια βοηθός του, ήταν πάντοτε η ωμή ειλικρίνεια. «Εκανα μόνον μαλακ...» λέει κάποια στιγμή και είναι τόσο φυσικός που σχεδόν δεν πιστεύεις αυτό που βλέπεις! Η ικανότητά του να λέει αυτό που νιώθει και να μην κρύβει ποτέ κάτι από την πολυτάραχη ζωή του λειτούργησε προς όφελός του. Και αυτήν την ειλικρίνεια που βγαίνει χύμα και τσουβαλάτα στο ντοκυμαντέρ ήταν που αγάπησα.