ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ ΣΤΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΛΕΣΧΗ ΠΕΙΡΑΙΑ Μια άκρως διεισδυτική όσο και επίκαιρη ομιλία με θέμα το σήμερα, το αύριο κα...
Μια άκρως διεισδυτική όσο και επίκαιρη ομιλία με θέμα το σήμερα, το αύριο και το μέλλον της Ελλάδας, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν διακεκριμένοι παράγοντες του ελληνικού εφοπλισμού σε εκδήλωση που διοργάνωσε η Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά την περασμένη εβδομάδα, με αφορμή τις δυσμενείς εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Επίτιμος ομιλητής ήταν ο Στρατηγός ε.α, επίτιμος Αρχηγός ΓΕΣ και πρώην Υπουργός Άμυνας, κ. Φράγκος Φραγκούλης, ο οποίος επικεντρώθηκε στο γεωπολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στην Λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου και πιο συγκεκριμένα στις προκλητικές βλέψεις της εξ Ανατολών γείτονος σε συνάρτηση με τη δεινή οικονομική συγκυρία που βιώνει η χώρα μας.
Με δεδομένο ότι η Άγκυρα επιδιώκει, στα πλαίσια του νέο-οθωμανικού της οράματος, να επιβληθεί ως ηγέτιδα δύναμη στην ευρύτερη περιοχή, εκμεταλλεύεται την μειονεκτική οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα. Έτσι, «αργά αλλά σταθερά, μεθοδικά και με προσεκτικά μελετημένες κινήσεις, βάζει ολοένα και περισσότερο πόδι στο Αιγαίο, στη Θράκη και στην Κύπρο», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Φράγκος ώστε να δημιουργήσει υποδομές και συνθήκες που θα επιφέρουν τα μέγιστα δυνατά οφέλη στον τομέα της τουρκικής διπλωματίας.
Η Ελλάδα οφείλει –όπως εξάλλου πράττει – να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων αλλά παράλληλα να απαιτήσει από την Τουρκία «να σταματήσει τη μόνιμη επωδό του casus belli, να πάψει τις αμφισβητήσεις για τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα, να υπογράψει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και να αποδεχθεί τη δυνατότητα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα και να προβεί στον καθορισμό της ΑΟΖ», υπογράμμισε ο κ. Φράγκος.
«Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας αποτελεί και το μεγαλύτερό όπλο της», τόνισε ο Στρατηγός Φράγκος.
Ωστόσο, αυτό που απαιτείται είναι ένας γεωπολιτικός σχεδιασμός που θα βασίζεται στο Διεθνές Δίκαιο και στη δημιουργία ευρύτερων συμμαχιών, προκειμένου η χώρα να εκμεταλλευτεί τα τεράστια ενεργειακά της αποθέματα σε αργό πετρέλαιο και φυσικό αέριο έτσι ώστε να μπορέσει να επιτύχει την οικονομική της ανόρθωση.
Ο κ. Φράγκος εκτίμησε ότι θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές στη διεθνή κοινότητα ότι η χώρα μας «δεν είναι μέρος του προβλήματος, αλλά αποτελεί λύση τόσο στο ενεργειακό ευρωπαϊκό πρόβλημα αλλά και στην ευρωπαϊκή κρίση και ως εκ τούτου να τυγχάνει ανάλογης συμπεριφοράς και σεβασμού του λαού μας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στον τρόπο και στις δυνατότητες των ελλήνων εφοπλιστών για την ανάδειξη των λιμανιών σε διεθνείς εμπορικούς κόμβους. «Αναδείξτε τα λιμάνια σε εμπορικά κέντρα. Όχι να μεταφέρουμε κι άλλους τουρίστες προς την Ίμβρο, την Τένεδο και την Καλλίπολη. Φθάνει το κεφάλαιο που έχει δοθεί σε τουρκικά χέρια. Καιρός να καταλάβουμε ότι η αξιοποίηση των λιμανιών θα γίνει με την έλευση εμπορευμάτων», ανέφερε ο κ. Φράγκος.
Οι θέσεις αυτές έτυχαν μεγάλης ανταπόκρισης από τα παρευρισκόμενα μέλη τα οποία εξέφρασαν τις «ανησυχίες, τον πόνο, την αγάπη και το ενδιαφέρον» του εφοπλιστικού κόσμου για το αύριο της χώρας, όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Ναυτιλιακής Λέσχης Πειραιά, κος Γουρδομιχάλης.
ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ*
Η Τουρκία, αναφορικώς με την Ελλάδα επιδιώκει την επιβολή των γεωπολιτικών της βλέψεων στους εξής συγκεκριμένους στόχους:
Στην Κύπρο, με την παρελκυστική της πολιτική και τη χρήση απειλών, επιδιώκει την παγίωση του υφιστάμενου status quo.
Στο Αιγαίο, με σειρά μονομερών διεκδικήσεων (χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, εθνικός εναέριος χώρος FIR Αθηνών, ΑΟΖ, απομάκρυνση του αμυντικού δυναμικού από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, επιχειρησιακός έλεγχος στα πλοία του ΝΑΤΟ, ευθύνη έρευνας και διάσωσης, αμφισβήτηση εθνικής κυριαρχίας) καθώς και με την εκτόξευση απειλών περί πολέμου επιδιώκει τη διανομή του με όρια που θα εφάπτονται του 25ου μεσημβρινού.
Στην Θράκη, επιδιώκει την ολοκλήρωση του εκτουρκισμού της μουσουλμανικής μειονότητας μέσω της επιχειρούμενης ομογενοποίησης του Τουρκικού, Πομακικού και Αθιγγανικού στοιχείου με όχημα μια τεχνηέντως καλλιεργούμενη κοινή μειονοτική «Τουρκική», εθνοτική συνείδηση, αλλά και με μεταφορά μειονοτικού δυναμικού στο Νομό Έβρου, και τέλος με την καλλιέργεια της ιδέας της αυτονομίας, σε συνδυασμό και με την μουσουλμανική μειονότητα που διαβιώνει στη Ν. Βουλγαρία.
* Οι θέσεις αυτές βρίσκονται καταγεγραμμένες στο βιβλίο που εξέδωσε πρόσφατα ο Στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, υπό τον τίτλο «Ποια Τουρκία, ποιοι Τούρκοι;», εκδ. Λιβάνη.
-----------------------------
MPRABO STON STRATOGO!!!! AKSIOTATOS.
ΑπάντησηΔιαγραφή