ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ. ΑΠΛΑ ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ: Όλο και συχνότερα το τελευταίο διάστημα πολλοί αναρωτιούνται εάν είναι ρεαλιστικό η Αρι...
Ο στρατός αποτελεί οργανικό κομμάτι του συστήματος και βραχίονα του αστικού καθεστώτος. Ας αναρωτηθούμε αν ένας εκ φύσεως σκληρός και ένοπλος μηχανισμός άσκησης μαζικής βίας κατά ανθρώπινων ζωών (δηλαδή φαντάρων - μελών της εργατικής τάξης της «αντίπαλης χώρας»), και δη σε τόσο μεγάλη έκταση, είναι συμβατός με τις βασικές ανθρωπιστικές αρχές και αξίες που επιθυμεί να προωθήσει μια αριστερή διακυβέρνηση. Υποστηρίζω ότι το τετριμμένο επιχείρημα περί μιας (δήθεν) διαρκούς κατάστασης βίωσης εξωτερικών απειλών για τη χώρα μας έχει γίνει αβασάνιστα αποδεκτό, σε μια εποχή που οι διεθνείς συγκρούσεις εντός του δυτικού κόσμου έχουν εντελώς άλλες μορφές. Κι αυτό διότι η υιοθέτηση επιθετικής φρασεολογίας από ποικίλα κράτη, γειτονικά ή μη, δεν σημαίνει και ύπαρξη ρεαλιστικής πιθανότητας διατάραξης της γεωπολιτικής ισορροπίας εκ μέρους τους και άρα το παρωχημένο δόγμα «άμα θες ειρήνη, να ετοιμάζεις πόλεμο» θα ήταν προτιμότερο να μην αποτελεί πυξίδα άσκησης μιας σύγχρονης πολιτικής.
Συνοπτικά, οι άξονες μιας αριστερής αμυντικής πολιτικής θα έπρεπε να είναι οι ακόλουθοι:
α) Στενή διασύνδεση της εξωτερικής με την αμυντική πολιτική, με άμεση διακήρυξη στόχου επίτευξης ειρήνης και φιλίας με όλες τις γειτονικές χώρες μέσα από απευθείας διαπραγματεύσεις ή παραπομπή εκκρεμοτήτων σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα, με εκ προοιμίου αποδοχή ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα υπάρξουν και θέματα που δεν θα κερδηθούν, πράγμα λογικό και αναπόφευκτο.
β) Με δεδομένη την πάση θυσία επίτευξη συμφωνιών ειρήνης και φιλίας, θέσπιση χρονοδιαγράμματος για δραστική μείωση του μεγέθους του στρατεύματος, συρρίκνωση των ενόπλων δυνάμεων, κλείσιμο στρατοπέδων και σταδιακή μετατροπή της αμυντικής βιομηχανίας σε βιομηχανία παραγωγής ειρηνικών αγαθών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, χωρίς να χαθεί καμία θέση εργασίας. Στόχος της Αριστεράς πρέπει να είναι μια κοινωνία στην οποία θα πρυτανεύει το ιδεώδες της Ειρήνης σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με τους άλλους λαούς και όχι μια κοινωνία σε φάση μόνιμης πολεμικής προετοιμασίας. Ο πόλεμος δεν είναι απλά ένα φαινόμενο που ρημάζει ζωές και καταστρέφει οικονομίες, αλλά έχει και ταξικό πρόσημο, διότι εξοντώνει κυρίως τα φτωχά στρώματα που γίνονται κρέας στα κανόνια, ενώ πολλοί πλούσιοι θησαυρίζουν από τους εξοπλισμούς. Αυτή η θεμελιώδης ριζοσπαστική αλήθεια ενοχλεί βαθύτατα τους κήρυκες του «αριστερού πατριωτισμού» και γι' αυτό παραβλέπεται.
γ) Εγκατάλειψη του ανελεύθερου μοντέλου της υποχρεωτικής θητείας (όπως έχει ήδη γίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες), καθώς στρατιωτικοποιεί στο έπακρο τα μυαλά και τις συνειδήσεις της νεολαίας. Υπάρχουν άλλοι τρόποι ουσιαστικού «λαϊκού ελέγχου» και όχι η επίκληση της δήθεν λαϊκότητας που διασφαλίζει η παρουσία φαντάρων (γεγονός ιστορικά αναληθές).
δ) Συστηματική προώθηση μιας κουλτούρας ειρήνης και συνύπαρξης μέσα στην ίδια την κοινωνία.
Το μήνυμα μιας αριστερής κυβέρνησης προς το ελληνικό Πεντάγωνο θα πρέπει να είναι: “Δεν έχουμε λόγο να ανοίξουμε μέτωπο απέναντι σας, αλλά θα προσπαθήσουμε μέσα σε λίγα χρόνια να σας έχουμε μετατρέψει σε κάτι διαφορετικό, συρρικνώνοντας τον υπάρχοντα θεσμό και σεβόμενοι τα εργασιακά σας δικαιώματα”.
* Ο Νάσος Θεοδωρίδης είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Αμπελοκήπων
--------------------------------
Γουδί που σου χρειάζεται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κατεβάσουμε τα παντελόνια ωρέ?
Ευτυχως τον εβγαλε ο σιριζα και ησυχασαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε συ αυτοί όλοι θανε ευχαριστημένοι μόνο αν παραδώσουν στον οποιοδήποτε τη χώρα με ένα 108 ( το μόνο στρατιωτικό προσδιορισμό που αποδέχονται )δεν είχαν προγόνους που πολέμησαν για την ελευθερία αυτού του τόπου?
ΑπάντησηΔιαγραφή