www.stoxos.gr_ Σαν σήμερα στα 1821 ο Εμμανουήλ Παπάς που λίγες μέρες πριν στις 17 Μαίου είχε κυρρήξει την έναρξη της επανάστασης στην Μ...
Για εκείνες τις μέρες και την νικηφόρα προέλαση των Ελλήνων Επαναστατών στην Γαλάτιστα, ο Αυστριακός πρόξενος της Θεσσαλονίκης σε διπλωματικό έγγραφο γράφει:
Η Ελληνική επανάσταση, που έχει ξεσπάσει κιόλας σε πολλές επαρχίες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, προκαλεί τη γενική κατάπληξη. Σταματούν οι δουλειές και όπου υπάρχουν πολλοί Έλληνες οι εχθροπραξίες είναι ανοιχτές… Κινήσεις ζωηρές γίνονται και στη Θεσσαλονίκη μέρα μεσημέρι, επειδή οι επαναστάτες βρίσκονται μόνο λίγες ώρες μακρυά. Βρίσκονται σε ένα χωριό που ονομάζεται Γαλάτιστα και ξεσηκώνουν παντού τις ψυχές των κατοίκων… Πολυάριθμα πολεμικά καράβια με ξεχωριστή καινούρια σημαία λυμαίνονται τη Θάλασσα, συλλαμβάνουν τουρκικά πλοία, κάνουν νηοψίες στα πλοία των Ευρωπαϊκών δυνάμεων, που όμως τα σέβονται...Στο μεταξύ εδώ αυξάνονται οι αταξίες. Η αδημονία και ο γενικός φόβος, μήπως οι Έλληνες χτυπήσουν από στεριά και Θάλασσα την πόλη υπάρχει διάχυτος, αν και η κυβέρνηση έχει συλλάβει ως ομήρους τους πιο πλούσιους Έλληνες που ασκούν και την πιο μεγάλη επιρροή...Γεννημένος στη Δοβίστα Σερρών ο Εμμανουήλ Παππάς (σημερινή η Δόβιστα έχει πάρει το όνομα του) το 1772, ήταν γιος κληρικού. Ανέπτυξε, παρά τις περιορισμένες γραμματικές του γνώσεις, μεγάλη εμπορική δραστηριότητα στις Σέρρες και αναδείχτηκε σε μεγαλέμπορο και τραπεζίτη με καταστήματα στη Βιέννη και την Κωνσταντινούπολη.
Ηγήθηκε της επανάστασης στη Μακεδονία, παραχώρησε ολόκληρη την προσωπική του περιουσία για τον αγώνα, οργάνωσε ένοπλο σώμα 4000 μακεδόνων αγωνιστών (οι 1000 αγιορείτες μοναχοί). Λόγω των δυσμενών συνθηκών (απουσία στήριξης, εγγύτητα περιοχής στην Κωνσταντινούπολη που ήταν κέντρο των στρατευμάτων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, απουσία αξιόλογων ορεινών όγκων στην περιοχή για ανταρτοπόλεμο) και παρά τις ηρωικές του προσπάθειες, ηττήθηκε και αναγκάστηκε να φύγει στην Ύδρα για να συνεχίσει εκεί τον Αγώνα.
Άγαλμα του Εμμανουήλ Παππά, στην πλατεία Ελευθερίας στις Σέρρες.
Στην πορεία του ταξιδιού από τη Μονή Εσφιγμένου προς το νησί το 1821, εξαντλημένος από τον μακραίωνο αγώνα και τις κακουχίες, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και πέθανε.
Προς τιμήν του, ο δήμος στον οποίο ανήκει και ο τόπος καταγωγής του πήρε το όνομά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.