ΤΙ ΚΟΛΟΜΒΟΙ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ... ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ 3.500 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ!!!

Μελετώντας τον Πλούταρχο (46-120 μ.Χ), επιχειρούμε να αναδείξουμε τις πρώτες κρητομυκηναικές αποικίες στην Αμερική 3.500 χρόνια πριν το...

Μελετώντας τον Πλούταρχο (46-120 μ.Χ), επιχειρούμε να αναδείξουμε τις πρώτες κρητομυκηναικές αποικίες στην Αμερική 3.500 χρόνια πριν τον Κολόμβο.
Στο έργο του Πλουτάρχου “Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης”, στις παραγράφους 941Α-942F ο συντονιστής του διαλόγου ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από του υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα, που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο το 86 μ.Χ.
Εκτός της περιγραφής του κειμένου μπορέσαμε αποδείξουμε μέσω Η/Υ την αποκατάσταση μιας λησμονημένης ιστορικής πραγματικότητας, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς ερευνητές2.

Στη μελέτη του υποδηλώνει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν, ότι “δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας” υπήρχε μία μεγάλη ήπειρος. Είναι προφανές ότι η μεγάλη ήπειρος, που περιέβαλλε το μεγάλο Ωκεανό, είναι η σημερινή Βόρεια Αμερική, όπως πριν δύο χρόνια είχε εντοπίσει και o καθηγητής Η. Μαριολάκος.
Στη μελέτη αυτή φαίνεται, ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μια επικοινωνία που ξεκινά από την Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν στη λίμνη Superior του Καναδά. Φαίνεται ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες, συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμιξίες με του ντόπιους.

Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.

Το αρχαίο κείμενο του Πλουτάρχου αναφέρει ότι ο συντονιστής του διαλόγου, ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από τους υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα, Την ιστορία που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο. Τελικά τα δεδομένα που αναφέρει το κείμενο επιβεβαιώνουν, όπως δείχνει η μελέτη με τη χρήση Η/Υ, την περιγραφή ενός ταξιδιού το 86 μ.Χ. που πραγματοποιήθηκε από τον Καναδά στην Καρχηδόνα. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στα παρακάτω:

1. Το αποκαλυπτικό κείμενο προσδιορίζει σωστά την απόσταση από την Βρετανία στο νησί της Ωγυγίας- την Ισλανδία με καράβι με κουπιά που πλέει 5 ημέρες (880 km).

2. Aναφέρει μια μεγάλη ηπειρωτική γη που στην περιοχή της υπήρχαν τρία νησιά (Γροιλανδία, Νήσο Baffin, Newfoundland) που ισαπείχαν, βορειοδυτικά της Βρετανίας.

3. Προσδιορίζει ότι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (στην ίδια ευθεία) βρίσκεται η είσοδος του κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου(Gulf of St. Laurence) με την Κασπία θάλασσα, γεγονός που παρατηρούμε στην ευθεία της.

4. Προσδιορίζει ορθά ότι ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου είναι λίγο μεγαλύτερος από την Μαιώτιδα λίμνη, τη σημερινή Αζοφική.

Στις ακτές του κόλπου αναφέρει ότι κατοικούσαν Έλληνες από παλιά και μετά την αποστολή του Μυκηναΐου Ηρακλή, πιθανόν τον 15ο αι. π.Χ, αναθερμάνθηκε το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε από τις επιμειξίες με τους ντόπιους (Εννοείται ότι ο Ηρακλής δεν πήγε μόνος με τον Ιόλαο αλλά ήταν μια εκστρατεία εκατοντάδων Ελλήνων που άλλαξαν δημογραφικά την περιοχή μέσα στον κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου που κατοίκησαν).

5. Καθορίζει περίοδο τριάντα χρόνων, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον 1ο αί. μ.Χ., η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του 86 μ.Χ.

6. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφή ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία.

7. Ο λόγος των μεγάλων ταξιδιών την Εποχή του Χαλκού τεκμηριώνεται από τον καθαρό χαλκό, που βρισκόταν σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά. Από την περιοχή αυτή εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού μεταξύ 2400 και 1200 π.Χ

8. Στην εποχή του Πλουτάρχου ο ίδιος αναφέρει, ότι δεν μετέφεραν χαλκό αλλά χρυσές κούπες και αγγεία που μέσα είχαν τις προμήθειες του ταξιδιού.

9. Τέλος είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα τα μαντεία ήταν κέντρα καταγραφής γεωγραφικής γνώσης, με αποτέλεσμα να συμβουλεύουν για μελλοντικές αποικίσεις. Έτσι είναι αποδεκτό ότι ο Πλούταρχος μετά το 86 μ.Χ. που ήταν ιερέας στο Μαντείο των Δελφών, έχει αυτή τη γνώση.

10. Από βόρεια της Βρετανίας, ταξίδευαν στην Ισλανδία, το ανατολικό ρεύμα τους πήγαινε στη Γροιλανδία (νησί του Κρόνου) και από εκεί το ρεύμα του Λαμπραντόρ τους οδηγούσε στον κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου στον Καναδά. Στοιχείο επιβεβαίωσης αυτής της διαδρομής είναι το νησί σταθμός, που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα Μυκήνες (Mykines) το δυτικότερο νησί των Faeroe. Η επιστροφή ήταν συντομότερη, αν έπερναν το ρεύμα του κόλπου τους οδηγούσε έξω από την Ισπανία στο λιμάνι της Ταρτησού.

Τελικά η περιγραφή του Πλουτάρχου ελεγχόμενη με προγράμματα3 αστρονομίας επιβεβαιώνει ότι πραγματοποιήθηκε ταξίδι από τον Καναδά στην Καρχηδόνα τέλος Μαίου του 86 μ.Χ.

Έτσι δεχόμενοι και τις άλλες περιγραφές του αποδεχόμαστε, ότι στα αρχαία χρόνια πριν την εκστρατεία του Ηρακλή είχαν πάει στην περιοχή και αρχαιότεροι Έλληνες, δηλ πιθανότατα οι Μινωίτες.

Τα στοιχεία αυτά έρχονται και επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά διάσπαρτα ευρήματα γραφής – και όχι μόνο – από περιοχές στην Αμερική. Τελικά πριν τον Κολόμβο, τους Κινέζους και τους Βίκινγκς είχαν πάει στην Αμερική και Έλληνες τουλάχιστο τον 1ο αι. μ.Χ. και πιθανόν ήδη τη 2η χιλιετία π.Χ. Επομένως, δεν είναι άσχετη η αφιέρωση αυτής της μελέτης στην αυθόρμητη παγκόσμια κίνηση στήριξης της Ελλάδας «Είμαστε όλοι Έλληνες». Πιθανόν σε όλες τις Μινώες ανά την υφήλιο να ξύπνησε στο DNA κάποιο γονίδιο Ελληνικής Φιλοσοφικής Σκέψης!

1 Η μελέτη αυτή προέκυψε όταν η πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Θέμις Τσικριτσή μελετώντας στον Πλούταρχο την κίνηση της ψυχής μετά το θάνατο, εντόπισε αναφορές που σχετίζονταν με ταξίδια των Αρχαίων Ελλήνων στην Αμερική.

2 Εκτός από αυτή την πρόταση που καθορίζει αποικίες Ελλήνων στο Καναδά και την περίοδο που γινόταν το ταξίδι της επιστροφής υπήρξαν και άλλοι ερευνητές που έχουν προτείνει ταξίδια αρχαίων Ελλήνων στην Αμερική.

Πρώτη η Αμερικανίδα Henriette Mertz υποστήριξε ότι με την βοήθεια του ρεύματος Γκόλφ-Στρήμ ήταν εφικτά τα ταξίδια από την Μεσόγειο στην ήπειρο της Αμερικής.

Δεύτερος ο E.Matievich έχοντας ίδια άποψη με τον τρόπο των ταξιδιών που αναφέρει η H. Mertz στηρίζει την δικιά του θεωρία στην ομοιότητα της γλώσσας των Ίνκας με την Μυκηναϊκή της γραμμικής Β όπου υπάρχουν αυτούσιες ελληνικές λέξεις.

Συσχετίζει ακόμα αρχαιολογικά ευρήματα μεταξύ των Ατζέκων και Μάγια με Ελληνικά. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης Nors. S. Josephson έγραψε μια μελέτη που δείχνει τα “Ελληνικά Γλωσσικά Στοιχεία στις Πολυνησιακές Γλώσσες του Ειρηνικού. Ακόμα και ο Charles Berlitz στο βιβλίο του “Μυστήρια από ξεχασμένους κόσμους” αναφέρει την επίδραση των Ελλήνων στου Ινδιάνους των Άνδεων.

Τέλος ψάχνοντας στο διαδίκτυο εντοπίστηκε ότι ο καθηγητής Η. Μαριολάκος πριν δύο χρόνια έχει αναφερθεί σε παρόμοια συμπεράσματα χωρίς τα αστρονομικά στοιχεία που παραθέτουμε σ’ αυτή τη μελέτη.
lykavitos.gr