Διαβάστε τους ύμνους που γράφει σήμερα η διαδικτυακή φωνή των ροζουλί της Κουμουνδούρου, το left.gr, για τα δυο χρόνια απο τον θάνατο του ...
Πριν απο δυο χρόνια πέθανε ο Λεωνίδας Κύρκος, ενας από τους μεγάλους και πρωτοπόρους της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αριστεράς. Τιμούμε τον Λεωνίδα Κύρκο για την προσφορά και τους αγώνες του. Δεν είναι μόνο οι φυλακές, οι εξορίες, η καταδίκη σε θάνατο που υπέστη μαζί με άλλους αγωνιστές της αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος για τις ιδέες, τις αξίες και τις αρχές του που τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων.
Το πάθος του να αγωνίζεται για τις απόψεις του και να τις υπερασπίζεται μέχρι τέλους χωρίς ίχνος προσωπικής υστεροβουλίας, η αναζήτηση σε νέους πολιτικούς ορίζοντες, η απόρριψη των στερεοτύπων, η απόλυτη καταδίκη ιδεοληψιών και κάθε λογής δογματισμού, η οξυδέρκεια και η διορατικότητα του, η απέχθεια στο λαϊκισμό και στη δημαγωγία αλλά και η αυτοκριτική του ματιά, τον έκαναν ξεχωριστό .
Οι όποιες διαφωνίες – διαφορές, σημαντικές ιδίως τα τελευταία χρόνια της ζωής του, δεν διαγράφουν, δεν απισχναινουν τον σεβασμό στον άνθρωπο και τον πολιτικό Λεωνίδα Κύρκο. Ο Κύρκος εξέπεμψε τον πόθο ενός σημαντικού τμήματος της ελληνικής αριστεράς για κοινωνικό μετασχηματισμό με βάση τον διαρκή αγώνα για Δημοκρατία, Είρηνη, Σοσιαλισμό, Μη βία, Ελευθερία, διαρκή ανανέωση με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Τον Κύρκο τον τιμούμε, δεν τον αγιοποιούμε, άλλωστε τις απεχθάνονταν τις αγιοποιήσεις…
Το αποχαιρετιστήριο σημείωμά του τα λέει όλα, σύντομα και περιεκτικά:
«Φεύγω.
Ζήσαμε – η γενιά μου – μια συναρπαστική περιπέτεια, γνώρισα από κοντά τη φτώχεια, τους κατατρεγμούς, τη φρίκη. Αλλά σε διαλείμματα και τη χαρά. Και έβαλα το λιθαράκι μου στον αγώνα για το φως, το δίκαιο και την ανθρωπιά.
Ένιωσα συντετριμμένος όταν έσβησε το κόκκινο αστέρι στην κορυφή του Κρεμλίνου βουτηγμένο στη βία, στο ψέμα και στη ντροπή. Άλλα πίστεψαν οι άνθρωποι, άλλα λάλησαν οι προφήτες. Όπως άλλος ήταν ο σοσιαλισμός για τον οποίο αγωνιστήκαμε και γι’ αυτόν τον σοσιαλισμό, με δημοκρατία, ελευθερία και σεβασμό στον κάθε άνθρωπο να συνεχίσετε τον αγώνα, γιατί δεν έχει άλλη λύση ο κόσμος.
Φεύγω, σας χαιρετώ όλους, και εσάς που πορευτήκαμε μαζί και εσάς τους άλλους της κάθε φορά αντίπερα όχθης, και έχω μόνο ένα να σας πω: σύγκρουση ιδεών, όχι βία και μισαλλοδοξία, δεν οδηγούν πουθενά, γεια σας».
left.gr
Φίλτατοι συνέλληνες καί φίλτατες συνελληνίδες, επί του προκειμένου, αν καί θα το θεωρούσαν ορισμένοι "αντιφατικό", βάσει των "Ζηνωνείων παραδόξων" του Ζήνωνα του Ελεάτη(490-430π.α.χ.χ.), επί του προκειμένου εδράζεται στην ωμή, κυνική καί ανάλγητη Αριστοτελική, αλλά καί Κυνική λογική, καθώς το 1.989μ.α.χ.χ. ο τότε ιδρυθείς καί ισχυρός "Συνασπισμός της Αριστεράς καί της Προόδου", περιλαμβάνων σχεδόν το σύνολο της Αριστεράς, λόγω του εκλογικού νόμου με το περιβόητο "+1", υπεστήριξε μετεκλογικώς την καθιέρωση κυβέρνησης με την "δεξιά" την εκφραζομένην από τη "Νέα Δημοκρατία". Μάλιστα, κατ' αυτήν ακριβώς τη μετεκλογική συνεργασίαν, απεφασίσθη καί πυρπολήθησαν οι φάκελλοι των κατηγορηθέντων επί αδικημάτων κατά την περίοδο 1.944-1.949μ.α.χ.χ., όπως καί προφανώς υπουργοί διετέλεσαν τότε σε διάφορες θέσεις ο Φώτιος-Φανούριος Κουβέλης, ο Ιωάννης Δραγασάκης, όπως καί πλείστοι άλλοι. Άρα, προφανώς καί δεν πρόκειται να κατηγορήσουν τους ευεργέτες τους, αφού εξ αυτών απολαύουν τώρα τα κεκτημένα τους. Αυτό τουλάχιστον οφείλουμε να τους το αναγνωρίσουμε.-
ΑπάντησηΔιαγραφή