ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΩΝ ΦΟΝΩΝ ΤΩΝ ΤΑΣΟΥ ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ ΣΟΛΩΜΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ

ο ημερολόγιο έδειχνε 11 Αυγούστου του 1996. Ακριβώς δεκαεπτά χρόνια πριν. Ήταν η ημέρα που επρόκειτο να γραφεί ακόμη μία εθνική τραγωδία...

ο ημερολόγιο έδειχνε 11 Αυγούστου του 1996. Ακριβώς δεκαεπτά χρόνια πριν. Ήταν η ημέρα που επρόκειτο να γραφεί ακόμη μία εθνική τραγωδία, αλλά και να γεννηθεί ένας νέος εθνομάρτυρας, ο οποίος δεν μπορούσε να αντέξει το ζυγό της κατοχής της Κύπρου μας από τους μογγόλους. Η 11η Αυγούστου ήταν η ημέρα που ο Τάσος Ισαάκ θα άφηνε για πάντα τη βιολογική οικογένειά του, για να ενταχθεί και αυτός στην ακόμη μεγαλύτερη οικογένεια των Ηρώων του ελληνικού Έθνους.

Ανήμερα της κηδείας του Ισαάκ 14 Αυγούστου του 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Αμμοχώστου, ένας ακόμη εθνομάρτυρας επρόκειτο να πολιτογραφηθεί στο μέγιστο των βιβλίων της Ιστορίας μας. Επρόκειτο να γράψει ο ίδιος με την αυτοθυσία του για την Πατρίδα, το όνομά του με χρυσά γράμματα στο βιβλίο των Ελλήνων Ηρώων, άξιος συνεχιστής των Ανταρτών της Ε.Ο.Κ.Α. που έδωσαν τις ζωές τους για την Ένωση της Μεγαλοννήσου με τη Μητέρα Πατρίδα. Το όνομά του έγινε σύμβολο νέων αγώνων και τραγούδι που εμπνέει όλους τους Έλληνες Εθνικιστές. Αυτός ήταν ο Σολωμός Σολωμού.

Τα χρόνια μπορεί να κυλούν και ίσως κάποιοι στο διάβα της ιστορίας να λησμόνησαν αυτούς τους δύο νέους που έφυγαν σκεπασμένοι με τη Γαλανόλευκη και διψασμένοι για εκδίκηση. Αυτές οι λιγοστές γραμμές αποτελούν τον ελάχιστο φόρο τιμής που μπορούμε να αποτίσουμε στην Ιερή Μνήμη των δύο παλικαριών. Οι Εθνικιστές του Πατριωτικού Ελληνικού Συνδέσμου, αμετανόητοι για τις ιδέες μας συνεχίζουμε να προσευχόμαστε για τη στιγμή που η εκδίκηση θα γίνει πραγματικότητα. Συνεχίζουμε να ελπίζουμε στην άγια εκείνη ημέρα που οι ελληνικές ξιφολόγχες θα περνούν τα άτιμα οδοφράγματα και οι ερπύστριες των αρμάτων μας θα συνθλίβουν ό,τι θυμίζει κατοχή, ό,τι θυμίζει το βάρβαρο ασιάτη.