ΔΟΓΜΑ ΕΡΕΥΝΑ | Όταν ο Σοφοκλής έγραφε, την τραγωδία που περιγράφει τις προσπάθειες της Αντιγόνης να θάψει τον αδερφό της και να του απο...
Κι όμως, κοντά 25 αιώνες μετά την συγγραφή της «Αντιγόνης» ο λαός που τιμούσε τους νεκρούς του όσο κανείς σήμερα αδυνατεί να φροντίσει έστω για τα απαραίτητα.
Σύμφωνα με έρευνα του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων dogma.gr, σε κοιμητήρια, γραφεία τελετών και κατασκευαστές μνημείων, το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που αδυνατούν να κατασκευάσουν τάφους για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Σε πολλά κοιμητήρια, ειδικά στις οικονομικές ζώνες, η θέα των τάφων που αντί για μνήμα έχουν μόνο το καρτελάκι με τον αριθμό που παραπέμπει στα στοιχεία του νεκρού, γίνεται όλο και πιο συχνή.
«Είμαι πέντε χρόνια σε αυτή τη θέση. Το τελευταίο διάστημα το φαινόμενο αυτό έχει γίνει πολύ σύνηθες» είπε στο dogma.gr η διευθύντρια του δημοτικού κοιμητηρίου της Ελευσίνας κα. Κατερίνα Μουντη.
«Κάποιοι φροντίζουν να στρώσουν λίγο χαλίκι αλλά ακόμη κι αυτό το χρωστάνε» συμπλήρωσε χαρακτηριστικά. Όσο τραγικό κι αν φαίνεται, η οικονομική κρίση έχει επιβαρύνει τόσο πολύ τους απλούς πολίτες, που μπροστά στον αγώνα της επιβίωσης η κατασκευή ενός ταφικού μνημείου θεωρείται πολυτέλεια!
ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΕΛΕΤΩΝ ΜΕ… ΤΕΦΤΕΡΙΑ
«Έρχονται και μας ζητούν μια όσο το δυνατόν οικονομικότερη τελετή» λέει στο dogma.gr ο ιδιοκτήτης γραφείου τελετών κ. Γιώργος Ζόγκος.
«Ο κόσμος δεν έχει χρήματα και πολλοί αδυνατούν ακόμη και να μας πληρώσουν στο τέλος» συμπληρώνει επισημαίνοντας πως παρά το γεγονός πως οι πραγματικά άποροι είναι πολλαπλάσιοι από αυτούς που μπορούν με χαρτιά να το αποδείξουν, ώστε να ενταχθούν στις σχετικές ρυθμίσεις.
Στην περίπτωση των γραφείων τελετών το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο αφού πολλοί περιμένουν να εισπράξουν από τα Ταμεία των νεκρών τα έξοδα κηδείας ώστε να πληρώσουν μετά.
Ανάλογα όμως με το ταμείο είναι και η καθυστέρηση. Στην καλύτερη περίπτωση μιλάμε για λίγες μέρες ενώ σε κάποια ταμεία η κηδεία μπορεί να πληρωθεί ακόμη 9 μήνες μετά. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι πολλά γραφεία να έχουν ανοίξει βιβλία και να αποπληρώνονται με δόσεις.
Όσο για τα ποσά; Τα ταμεία καταβάλλουν από 600 έως και 750 ευρώ στην καλύτερη, ποσά τα οποία καλύπτουν το μισό κόστος της πιο οικονομικής κηδείας χωρίς λουλούδια και υπερβολές.
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑΦΟΥΣ
Η εταιρεία του κ. Β. Καλαρύτη κατασκευάζει ταφικά μνημεία στα νεκροταφεία του Γέρακα και της Αγίας Παρασκευής. Και εκεί το φαινόμενο είναι πλέον εμφανές. «Ο κόσμος δεν έχει χρήματα. Έρχονται και μας ζητούν ότι πιο οικονομικό μπορεί να κατασκευαστεί αλλά και πάλι κάποιοι δεν μπορούν ούτε και αυτό και βάζουν έστω έναν σταυρό για να υπάρχει» λέει στο dogma.gr η κα. Ευαγγελία Καλαρύτη
. «Στο θέμα της κηδείας δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα, οι άνθρωποι. Ο νεκρός πρέπει να κηδευτεί. Όταν όμως έρχονται στο θέμα του τάφου το ξανασκέφτονται γιατί δεν έχουν».
Ένας οικονομικός τάφος μπορεί να κατασκευαστεί με 300 ή 350 ευρώ όπως μας είπαν διάφοροι κατασκευαστές που επικοινωνήσαμε. Ποσό μικρό ίσως να σκεφτούν κάποιοι. Αν όμως αυτό προστεθεί στα περίπου 1200 με 1300 που υπολογίζεται πως κοστίζει μια οικονομική κηδεία, μαζί με άλλα έξοδα όπως καφέδες κ.α. εύκολα το ποσόν φθάνει στα 2.000 μίνιμουμ.
Στο τεράστιο κοιμητήριο του Σχιστού όπου ανήκουν οι περιοχές του Πειραιά και των γύρω Δήμων η κατάσταση είναι εξίσου τραγική.
Ο κ. Χρήστος Παγώνης είναι επαγγελματίας κατασκευαστής μνημείων και όπως είπε στο dogma.gr «κάθε μέρα που περνά η κατάσταση γίνεται χειρότερη». «Στο Σχιστό έρχονται άνθρωποι από το Κερατσίνι, τη Δραπετσώνα, τον Πειραιά. Είναι συνοικίες που ζουν απλοί άνθρωποι του μεροκάματου , άνθρωποι που δυσκολεύονται να επιβιώσουν» μας είπε χαρακτηριστικά.
Όσο για τα «φέσια»; «Υπάρχουν και αυτοί που παραγγέλνουν αλλά μετά εξαφανίζονται γιατί δεν έχουν να πληρώσουν. Εμείς τι να κάνουμε να πάρουμε πίσω τα μάρμαρα; Δεν το κάνουμε» μας λέει ο κ. Παγώνης.
Πάντως δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι οι Δήμοι θα πρέπει να μειώσουν τα δικαιώματα ταφής που ξεκινούν από 200 ευρώ στις πιο οικονομικές ζώνες.
Ναί, αλλά φίλτατοι συνέλληνες καί φίλτατες συνελληνίδες, υπάρχει καί η πρακτική επιλογή της καύσης των νεκρών, αφού είναι αμεσότερη καί φθηνότερη, καθώς εν συνεχεία δεν πληρώνονται φόροι χάριν διατήρησης τάφων, δεν αντιμετωπίζονται οι δυσάρεστες στιγμές για κάποιους των εκταφών, δεν επιβαρύνονται οι υδροφόροι ορίζοντες λόγω της διαρκούς συσσώρευσης των χημικών ουσιών από τους νεκρούς, όπως τα εν ζωή καταναλωθέντα φάρμακά τους, τα εν ζωή τοποθετηθέντα τεχνητά μηχανήματα υποστήριξης της αξιοπρεπούς διαβίωσής τους(π.χ. βηματοδότες, τεχνητά χέρια ή πόδια, τεχνητοί οφθαλμοί, τεχνητές καρδιές κ.λ.π.), τα οποία μεταθανατίως επιβάρύνουν τους υροφόρους ορίζοντες, ενώ αντιθέτως με την επιλογή της καύσης των νεκρών, τα συγκκεκριμένα τεχνητά μέλη αφαιρούμενα δίνονται σε άλλους συμπολίτες καί σε άλλες συμπολίτιδές μας, ενώ το φυσικό σώμα καιόμενον εξοικονομεί χώρον ως προς άλλες χρήσεις, χάριν απτής ωφελείας των ζωντανών ανθρώπων. Εξ άλλου, οι θρησκευτικοί κανόνες δεν προσδιορίζουν με κατηγορηματικό τρόπο την επιβολή της ταφής ή της καύσης, καθώς η λέξη "κηδεία", σημαίνουσα "φροντίδα", "μέριμνα", ως παράγωγο της λέξης "κήδος"="φροντίδα", μέριμνα", προερχομένης από το μέσο ρήμα "κήδομαι"="φροντίζω", "μεριμνώ", είναι μία ουδέτερη έννοια, ενώ αντιθέτως η "ταφή" καί η "καύση" είναι κατηγορηματικές ως έννοιες. Άρα, θα πρέπει να διευρυνθούν κάποιες εννοιολογικές θεωρήσεις εκ μέρους των συνελλήνων καί των συνελληνίδων εν πολλοίς. Εξ άλλου, ήδη εν Ελλάδι ακόμα καί τώρα υπάρχουν συνέλληνες καί συνελληνίδες, υπέρμαχοι της καύσης των σωμάτων, μη όντες καί μη ούσες ορθόδοξοι χριστιανοί καί ορθόδοξες χριστιανές, μεταξύ των οποίων καί εγώ. Μάλιστα, προσωπικώς διέγραψα το θρήσκευμα "Ορθόδοξος Χριστιανός", αποκηρύξας ταυτοχρόνως σύμπαντα τον Χριστιανισμό, τον Ισλαμισμό καί τον Ιουδαϊσμόν, αλλά καί το σύνολο των μονοθεϊστικών θρησκειών, χωρίς να είμαι άθεος ή άθρησκος ή αγνωστικιστής, ήδη από της 1ης Μαρτίου 2.011μ.α.χ.χ., με αποτέλεσμα όταν σε δεδομένη στιγμή πεθάνω, διότι κάποια στιγμή βάσει των βιολογικών νόμων αυτό θα συμβεί, εφ' όσον η κυβέρνησή μας αρνείται να δεχθεί την ωμή, κυνική καί ανάλγητη πραγματικότητα της ύπαρξής μας, εμάς των αλλοθρήσκων, αθέων, αθρήσκων καί αγνωστικιστών/αγνωστιστριών, αποτελούντων/αποτελουσών ένα σοβαρό αριθμητικό τμήμα του πληθυσμού, θα πρέπει να σκεφθεί τί θα χάνει σε χρήμα, όταν ετησίως κάθε ένας ή κάθε μία από εμάς πεθαίνοντας, το σώμα του θα εξάγεται σε άλλες χώρες, όπως λόγου χάριν στη Βουλγαρία, προς καύσιν, ζημιουμένου του Ελληνικού Δημοσίου εξ αυτού ακριβώς του γεγονότος από καθέναν ή κάθε μίαν εξ ημών κατ' ελάχιστον 3.500 ευρώ. Άρα πλέον αμπελοφιλοσοφίες τέλος.-
ΑπάντησηΔιαγραφή