ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ 2880 ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ 867 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΟΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ... ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΒΕΒΑΙΑ! ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝ ΕΧΕΙ...
.jpg)
Υπάρχει περίπτωση σε 867 χρόνια από σήμερα η Γη να καταστραφεί; Μάλλον απίθανο, αν κι είναι ένα σενάριο που δεν πρέπει να... αποκλειστεί εντελώς, σύμφωνα με τη ΝΑSΑ. Επιστήμονες της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος προβλέπουν ότι στις 16 Μαρτίου του 2880 ένας τεράστιος αστεροειδής ονόματι 1950 DA ενδέχεται να προσκρούσει στην επιφάνεια της Γης, και συγκεκριμένα κάπου στον Ατλαντικό, προκαλώντας ένα τεράστιο τσουνάμι που θα πνίξει όλη την Ανατολική ακτή των ΗΠΑ.
Ο αστεροειδής έχει διάμετρο ενός χιλιομέτρου και ταξιδεύει με ταχύτητα 15 χλμ./δευτερόλεπτο προς τον πλανήτη μας. Σύμφωνα με τις αναλύσεις των επιστημόνων, ο αστεροειδής θα προσκρούσει στον πλανήτη μας με ταχύτητα 60.800 χλμ/ώρα και παρόλο που η πιθανότητα που δίνουν για να συμβεί κάτι τέτοιο είναι μόλις 0,3%, το ποσοστό αυτό είναι 50% υψηλότερο από κάθε άλλον από τους 1.400 δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς.
Ο εν λόγω αστεροειδής εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 23 Φεβρουαρίου 1950, παρέμεινε ορατός για 17 ημέρες και στη συνέχεια εξαφανίστηκε για το υπόλοιπο μισό του περασμένου αιώνα, μέχρι που στις 31 Δεκεμβρίου 2000 έκανε και πάλι την εμφάνιση του βάζοντας σε εγρήγορση τους αστρονόμους. Από τα στοιχεία που περισυλλέχθηκαν τότε, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες παρατηρήσεις των ραντάρ από το παρατηρητήριο του Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο τον Μάρτιο του 2001, προέκυψε ότι η τροχιά του 1950 DA είναι τέτοια που θα τον φέρει στις 16 Μαρτίου του 2880 «πολύ κοντά» στη Γη - πόσο ακριβώς, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια.
Σύμφωνα με τη ΝΑSΑ οι πιθανότητες να προσκρούσει στη Γη είναι μία στις 300, δηλαδή κατά 50% υψηλότερος συγκριτικά με τον κίνδυνο πρόσκρουσης οποιουδήποτε άλλου διαστημικού αντικειμένου. Ωστόσο, οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδρομή ενός αστεροειδούς στο αχανές διάστημα είναι πολλοί κι αστάθμητοι και περιλαμβάνουν τον ρυθμό περιστροφής του, την ανακλαστικότητά του, τη σύνθεση, τη μάζα του, τις βαρυτικές επιδράσεις με άλλα σώματα κλπ.
Αν πέσει στη Γη, η πτώση του θα λάβει χώρα στον Ατλαντικό, κοντά στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ και η ισχύς της πρόσκρουσης θα ισοδυναμούσε με περίπου 44.800 μεγατόνους δυναμίτη ΤΝΤ ! Αυτό σημαίνει μεν πως ο υπόλοιπος πλανήτης θα σωθεί (ή τουλάχιστον οι περιοχές που θα είναι πολύ μακριά από τη σημείο της πτώσης), αλλά πολλές αμερικανικές μεγαλουπόλεις θα καταστραφούν μαζί με τους κατοίκους τους, αφού η πτώση μπορεί να δημιουργήσει ένα πρωτοφανές κύμα ύψους 174 μέτρων, ένα φονικό τσουνάμι που μπορεί να «καταπιεί» πόλεις όπως η Νέα Υόρκη κι η Βοστόνη.
Δεδομένου ότι πολλά στοιχεία δεν είναι ακόμα γνωστά για τον 1950 DA, οι επιστήμονες συνιστούν ψυχραιμία, αφού όπως υποστηρίζουν, ο αστεροειδής ενδέχεται να αλλάξει τροχιά, ενώ ακόμα κι αν τελικώς ακολουθήσει μια πορεία πρόσκρουσης, τότε η τεχνολογία σε 800 χρόνια θα έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που πιθανότατα η εκτροπή του θα είναι... παιχνιδάκι. Γιαυτό είναι εξαιρετικά κρίσιμης σημασίας η επόμενη παρατήρηση του όταν ξαναθεαθεί το 2032. Τότε, οι επιστήμονες θα μπορούν να πουν με μεγαλύτερη σιγουριά αν ο Γαλάζιος Πλανήτης διατρέχει σοβαρό κίνδυνο αφανισμού ή όχι.
Περισσότεροι από 10.000 κομήτες και αστεροειδείς που πλησιάζουν τη Γη σε «σχετικά κοντινή» απόσταση 45 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ωστόσο μόνο 1.000-1.500 από αυτούς είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να προκαλέσουν καταστροφές σε περίπτωση πρόσκρουσης.
tovima.gr
Ο αστεροειδής έχει διάμετρο ενός χιλιομέτρου και ταξιδεύει με ταχύτητα 15 χλμ./δευτερόλεπτο προς τον πλανήτη μας. Σύμφωνα με τις αναλύσεις των επιστημόνων, ο αστεροειδής θα προσκρούσει στον πλανήτη μας με ταχύτητα 60.800 χλμ/ώρα και παρόλο που η πιθανότητα που δίνουν για να συμβεί κάτι τέτοιο είναι μόλις 0,3%, το ποσοστό αυτό είναι 50% υψηλότερο από κάθε άλλον από τους 1.400 δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς.
Ο εν λόγω αστεροειδής εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις 23 Φεβρουαρίου 1950, παρέμεινε ορατός για 17 ημέρες και στη συνέχεια εξαφανίστηκε για το υπόλοιπο μισό του περασμένου αιώνα, μέχρι που στις 31 Δεκεμβρίου 2000 έκανε και πάλι την εμφάνιση του βάζοντας σε εγρήγορση τους αστρονόμους. Από τα στοιχεία που περισυλλέχθηκαν τότε, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες παρατηρήσεις των ραντάρ από το παρατηρητήριο του Αρεσίμπο στο Πουέρτο Ρίκο τον Μάρτιο του 2001, προέκυψε ότι η τροχιά του 1950 DA είναι τέτοια που θα τον φέρει στις 16 Μαρτίου του 2880 «πολύ κοντά» στη Γη - πόσο ακριβώς, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια.
Σύμφωνα με τη ΝΑSΑ οι πιθανότητες να προσκρούσει στη Γη είναι μία στις 300, δηλαδή κατά 50% υψηλότερος συγκριτικά με τον κίνδυνο πρόσκρουσης οποιουδήποτε άλλου διαστημικού αντικειμένου. Ωστόσο, οι παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδρομή ενός αστεροειδούς στο αχανές διάστημα είναι πολλοί κι αστάθμητοι και περιλαμβάνουν τον ρυθμό περιστροφής του, την ανακλαστικότητά του, τη σύνθεση, τη μάζα του, τις βαρυτικές επιδράσεις με άλλα σώματα κλπ.
Αν πέσει στη Γη, η πτώση του θα λάβει χώρα στον Ατλαντικό, κοντά στις ανατολικές ακτές των ΗΠΑ και η ισχύς της πρόσκρουσης θα ισοδυναμούσε με περίπου 44.800 μεγατόνους δυναμίτη ΤΝΤ ! Αυτό σημαίνει μεν πως ο υπόλοιπος πλανήτης θα σωθεί (ή τουλάχιστον οι περιοχές που θα είναι πολύ μακριά από τη σημείο της πτώσης), αλλά πολλές αμερικανικές μεγαλουπόλεις θα καταστραφούν μαζί με τους κατοίκους τους, αφού η πτώση μπορεί να δημιουργήσει ένα πρωτοφανές κύμα ύψους 174 μέτρων, ένα φονικό τσουνάμι που μπορεί να «καταπιεί» πόλεις όπως η Νέα Υόρκη κι η Βοστόνη.
Δεδομένου ότι πολλά στοιχεία δεν είναι ακόμα γνωστά για τον 1950 DA, οι επιστήμονες συνιστούν ψυχραιμία, αφού όπως υποστηρίζουν, ο αστεροειδής ενδέχεται να αλλάξει τροχιά, ενώ ακόμα κι αν τελικώς ακολουθήσει μια πορεία πρόσκρουσης, τότε η τεχνολογία σε 800 χρόνια θα έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που πιθανότατα η εκτροπή του θα είναι... παιχνιδάκι. Γιαυτό είναι εξαιρετικά κρίσιμης σημασίας η επόμενη παρατήρηση του όταν ξαναθεαθεί το 2032. Τότε, οι επιστήμονες θα μπορούν να πουν με μεγαλύτερη σιγουριά αν ο Γαλάζιος Πλανήτης διατρέχει σοβαρό κίνδυνο αφανισμού ή όχι.
Περισσότεροι από 10.000 κομήτες και αστεροειδείς που πλησιάζουν τη Γη σε «σχετικά κοντινή» απόσταση 45 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, ωστόσο μόνο 1.000-1.500 από αυτούς είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να προκαλέσουν καταστροφές σε περίπτωση πρόσκρουσης.
tovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.