Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου. Κάποιες φορές, λόγω καταστάσεων και γεγονότων και λόγω κάποιων ενεργειών και πράξεων από δημόσια...
Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.
Κάποιες φορές, λόγω καταστάσεων και γεγονότων και λόγω κάποιων ενεργειών και πράξεων από δημόσια πρόσωπα και φορείς, φθάνουμε στο σημείο να αναρωτηθούμε και να αναλογιστούμε εκ νέου, για ποιο λόγο η Πατρίδα μας κατέληξε οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά υπόδουλη.
Πολλές φορές έχουμε μιλήσει για τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, για τους οικονομικούς εγκληματίες που κατείχαν και κατέχουν ανώτατα δημόσια αξιώματα, για τα σκάνδαλα επί σκανδάλων που διαδέχονταν το ένα το άλλο, τις τέσσερεις δεκαετίες που η αστική δημοκρατία κυβέρνησε αυτόν τον τόπο. Για την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, για τις καταχρήσεις και τους χρηματισμούς, υπουργών και διοικητών διαφόρων δημόσιων οργανισμών, για το πελατειακό κράτος των ψηφοφόρων και γενικότερα για όλα αυτά που οδήγησαν τον Ελληνικό Λαό στην αθλιότητα της καθημερινότητας του, άνεργο, καταχρεωμένο σε ένα κράτος-ληστή και σε οικονομικές συμμορίες που ονομάζονται τράπεζες, χωρίς ηλεκτρική ενέργεια και θέρμανση, χωρίς κοινωνικές παροχές, να επαιτεί σε ανθρώπινες ουρές για μια τσάντα τροφίμων.
Και εδώ λοιπόν, πέρα από τα τετριμμένα και τα επαναλαμβανόμενα γεννάται και η σκέψη, ότι ένας κύριος παράγοντας πέρα από την ανέντιμη, διακυβέρνηση των ανθελλήνων και ριψάσπιδων πολιτικών που έπαιξε τεράστιο ρόλο στην εξέλιξη της παρακμιακής κατάληξης, ήταν και η παντελής έλλειψη σοβαρότητας από την Ελληνική κοινωνία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.