Εδώ κι έναν χρόνο, χτυπάμε το καμπανάκι για την παλινόρθωση του καπιταλισμού από τους πουλημένους αδερφούς Κάστρο, χαμπάρι δεν παίρνει ...
Εδώ κι έναν χρόνο, χτυπάμε το καμπανάκι για την παλινόρθωση του καπιταλισμού από τους πουλημένους αδερφούς Κάστρο, χαμπάρι δεν παίρνει η… επαγρύπνηση (του ΚΚΕ). Χτυπάμε την… κουδούνα, τα ίδια. Χτυπάμε καμπάνα ολόκληρη, τίποτα δεν παίρνουν χαμπάρι τα συντρόφια. Εμείς τα λέγαμε, εμείς τ’ ακούγαμε! Και ιδού τa αποτελέσματα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του βρετανικού Independent:
«Στο μονοπάτι της ανοικτής κι ελεύθερης αγοράς δείχνει να μπαίνει για τα καλά πλέον μια χώρα-προμαχώνας του υπαρκτού σοσιαλισμού. Η Κούβα, με οδηγό τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις του προέδρου Ραούλ Κάστρο, δείχνει πλέον να «αγκαλιάζει» ένα είδος πρωτόλειου καπιταλισμού.
Η ελεύθερη αγορά μπορεί ακόμη να είναι περιορισμένη στη Κούβα, αλλά ήδη έχει αρχίσει να αλλάζει τις ζωές των κατοίκων της χώρας και να επαναπροσδιορίζει οικονομικές συμπεριφορές… Οι νόμοι του ήπιου και νεοπαγούς καπιταλισμού made in Cuba βρίσκουν την εφαρμογή τους σε κεντρικές λεωφόρους της πρωτεύουσας Αβάνα όπως η οδός Εγκίντο, όπου έχουν στήσει τις επιχειρήσεις τους πολλοί νέοι Κουβανοί με την ελπίδα να επωφεληθούν από το άνοιγμα των αγορών: στο δρόμο αυτό έχουν ανοίξει πρόσφατα 13 λουλουδάδικα κι επτά μπαρ-εστιατόρια… Μετά τις απολύσεις περισσότερων του ενός εκατομμυρίου δημοσίων υπαλλήλων εντός του 2011, από τις αρχές του 2012 η Κούβα «απελευθέρωσε» δεκάδες επαγγέλματα (όπως επιπλοποιούς, κλειδαράδες, φωτογράφους, ρολογάδες, υποδηματοποιούς, οδηγούς ταξί και ανθοπώληδες) δίνοντας στους πολίτες για πρώτη φορά ύστερα από μισόν αιώνα τη δυνατότητα να αυτοαπασχολούνται νόμιμα, να λειτουργούν ιδιωτικές επιχειρήσεις, να προσλαμβάνουν άλλους πολίτες, να καθορίζουν την τιμή των υπηρεσιών τους και των προϊόντων τους, μαζί όμως µε την υποχρέωση να πληρώνουν και φόρους.
Στόχος του προέδρου Ραούλ Κάστρο δεν είναι, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, να εγκαταλειφθεί το σοσιαλιστικό μοντέλο, αλλά να εκσυγχρονιστεί, ώστε «να εξαλειφθεί επιτέλους η ιδέα ότι η Κούβα είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο όπου μπορεί κανείς να ζει χωρίς να εργάζεται».
Ως τώρα το 85% των Κουβανών εργαζόταν για τον δημόσιο τομέα, όμως σύμφωνα µε τα σχέδια της κυβέρνησης Κάστρο ως το 2016 το 40% του εργατικού δυναμικού των 5,1 εκατομμυρίων πολιτών θα έχει μεταπηδήσει στον «µη κρατικό τομέα».
(ΥΓ): Και καλά οι… αναίσθητοι σύντροφοι της… επαγρύπνησης, κοιμόντουσαν ολόρθοι. Αλλά τόσοι και τόσοι κνίτες με… αγωνιστική ιστορία, που έχουν μαζέψει τη δεκαετία του ’80… τόνους και τόνους καφέ στην Κούβα, κανένας δε συγκινήθηκε να πάρει μια… βίτσα, να πάει στην Κούβα και να πλακώσει τους Κάστρο στις… γρήγορες, για να μπει επιτέλους μία… τάξη και να σωθεί ο… σοσιαλισμός και οι… καταχτήσεις του κουβανέζικου λαού;
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.