Πώς είναι δυνατόν να εξαφανιστεί ένα τόσο μεγάλο αεροσκάφος, όπως είναι ένα Μπόινγκ 777, ξαφνικά από τα ραντάρ; «Αυτό πάντως δεν σημαί...
Πώς είναι δυνατόν να εξαφανιστεί ένα τόσο μεγάλο αεροσκάφος, όπως είναι ένα Μπόινγκ 777, ξαφνικά από τα ραντάρ;
«Αυτό πάντως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κατέπεσε», σχολιάζει ο γερμανός πιλότος Γιοργκ Χάντβεργκ, προσθέτει ωστόσο ότι μετά από ορισμένο χρόνο «θα πρέπει κάπου να εμφανιστεί και πάλι».
Όπως εξηγεί ο ειδικός, τα συστήματα ραντάρ αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της επιτήρησης εναέριων χώρων, ωστόσο δεν χρησιμοποιούνται παντού. «Πάνω από θαλάσσιους χώρους δεν έχουμε κάλυψη με ραντάρ, επειδή το εύρος αυτής της τεχνολογίας είναι περιορισμένο».
Το μαύρο κουτί εκπέμπει άμεσα σήμα σε περίπτωση πρόσκρουσης
Προκειμένου να εντοπίσουν τη θέση ενός επιβατικού αεροπλάνου, οι χερσαίοι σταθμοί ραντάρ εκπέμπουν σήματα τα οποία αντανακλώνται από τα αεροσκάφη.
Δεδομένου όμως ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι σταθμοί στις θάλασσες, τα αεροπλάνα εξαφανίζονται μόλις απομακρυνθούν από τη στεριά. Μόλις όμως πλησιάσουν τις ακτές, εντοπίζονται και πάλι από τα ραντάρ, όπως εξηγεί ο Γιοργκ Χάντβεργκ.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα αεροπλάνα είναι αόρατα όταν πετούν πάνω από τους ωκεανούς.
Ένα ακόμη μέσο παρακολούθησης, πέρα από τα ραντάρ, είναι και η ασύρματη επικοινωνία η οποία λειτουργεί «σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο».
Σύμφωνα με τον Γιοργκ Χάντβεργκ οι πιλότοι έχουν τακτική επαφή με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, μεταφέροντάς τους την ακριβή τους θέση. «Συνήθως πετάς σε προκαθορισμένες διαδρομές. Είναι όπως στον αυτοκινητόδρομο. Υπάρχουν κάποια στάνταρ σημεία τα οποία και μεταφέρεις στους ελεγκτές», εξηγεί ο γερμανός πιλότος.
Ακόμη όμως και σε περιπτώσεις ατυχήματος, στις περιπτώσεις δηλαδή που δεν λειτουργεί η παρακολούθηση μέσω ραντάρ και ασύρματου, είναι δυνατός ο εντοπισμός ενός αεροσκάφους, για παράδειγμα, μέσω του blackbox. Το μαύρο κουτί εκπέμπει άμεσα σήμα σε περίπτωση πρόσκρουσης, ωστόσο, όπως λέει ο πιλότος, «κάτω από το νερό το κουτί δεν έχει μεγάλη εμβέλεια. Όταν λοιπόν ένα αεροσκάφος καταπέσει στη θάλασσα, είναι σχεδόν αδύνατη η λήψη του σήματος πάνω από την επιφάνεια του νερού».
Για τον εντοπισμό ενός αεροπλάνου στο βυθό της θάλασσας μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία sonar η οποία στηρίζεται, όπως και το ραντάρ, στην αντανάκλαση σημάτων.
Όπως εξηγεί ο Πέτερ Χέρτσιγκ, από το Ινστιτούτο Λάιμπνιτς: «(Στο βυθό) Δεν μπορούμε να εξακριβώσουμε το είδος του πετρώματος, μέσω της αντανάκλασης των ηχητικών σημάτων όμως, μπορούμε να αναγνωρίσουμε εάν πρόκειται για έναν σκληρό ή έναν μαλακό ανακλαστήρα». Ο σκληρός θα μπορούσε να παραπέμπει σε κομμάτι μετάλλου ενός αεροσκάφους.
ΠΗΓΗ DW
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.