Με αφορμή το κόμμα «Ποτάμι» που ίδρυσε το γνωστό «Σημιτόσκυλο» Σταύρος Θεοδωράκης, ο «Στόχος» σάς παρουσιάζει μιά ελάχιστα γνωστή μετάφρασ...
Ας δούμε κατ' αρχάς το πρωτότυπο Δημοτικό μας τραγούδι στην Δημοτική:
«Του Κίτσου η μάνα ΄κάθουνταν στην άκρη στο ποτάμι
με το ποτάμι μάλωνε και το πετροβολούσε.
Ποτάμι για ΄λιγόστεψε, ποτάμι στρέψε ΄πίσω,
για να περάσω αντίπερα, κάτω στα κλεφτοχώρια,
πούχουν οι κλέφταις μάζωψι πούχουνε τα λημέρια.
… Τον Κίτσο τον επιάσανε και πάν’ να τον κρεμάσουν
Χίλιοι τον πάν’ από μπροστά και δυο χιλιάδες ΄πίσω,
κ’ ολοξοπίσω πήγαινε η μαύρη του μανούλα !
-Κίτσο μου πούναι τάρματα τα έρμα τα τσαπράζια;
Μάνα μ’ τρελλή, μάνα μ’ λωλή μάνα μ’ ξεμυαλισμένη,
μάνα μ’ δεν κλαις τα νειάτα μου δεν κλαις την λεβεντιά μου
μον’ κλαις τα μαύρα τάρματα τα έρμα τα τσαπράζια;»
Και η μετάφραση του Καμπούρογλου στην καθαρεύουσα, που την ξέρουν ελάχιστοι...
«Του Κίτσου η μήτηρ ΄κάθητο επ’ όχθης ποταμίου,
ήριζε τοίνυν μετ’ αυτού και το ελιθοβόλει …
μειώθητι, ω ποταμέ, τράπηθι κατά νώτου,
ίν’ αντιπέραν πορευθώ εις των κλεπτών τους τόπους,
ένθ΄ έχουσ’ ούτοι σύγκλητον και δη ολημερίας.
… Τον Κίτσον φευ ! συνέλαβον άγουσι δ’ εις αγχόνην,
χίλιοι προηγούνται μεν δισχίλιοι δε τούτω
έπονται, πόρωθ’ έβαινε δ’ η τάλαινά του μήτηρ.
-Ποι εισί, Κίτσε, η οπλή σαπράσσα τα μονήρη;
-Παράφρων μήτερ, φρεναλγής, κενή δε εγκεφάλου,
την τάλαινάν μου ου θρηνείς νεότητα κι’ ανδρείαν,
πλην όπλα μου τα αμαυρά σαπράσσα τα μονήρη;»
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.