ΠΑΡΤΑ ΡΕ ΞΕΦΤΙΛΑ ΨΕΥΤΟΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΗ ΑΓΑΘΩΝΑ... ΚΑΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΡΕ ΧΛΕΧΛΕ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΜΠΑΤΣΟ" ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΣΦΑΞΕ Ο ΓΥΦΤΟΣ...;;; Ή ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΧΙΖΟΦΕΡΝΗ ΑΛΒΑΝΟ ΣΦΑΓΕΑ ΚΑΡΕΛΙ ΣΥΓΚΟΙΝΗΘΗΚΕΣ;

Θυμόμαστε όλοι το τραγικό περιστατικό που συνέβη στις 25 Μαρτίου στις φυλακές Μαλανδρίνου. Ένας βαρυποινίτης προμελεμετημένα όπως φάνηκ...

Θυμόμαστε όλοι το τραγικό περιστατικό που συνέβη στις 25 Μαρτίου στις φυλακές Μαλανδρίνου. Ένας βαρυποινίτης προμελεμετημένα όπως φάνηκε, αφού είχε γράψει και σημείωμα για να δικαιολογήσει την πράξη του, επιτέθηκε στον σωφρονιστικό υπάλληλο Γιώργο Τσιρώνη με αυτοσχέδιο μαχαίρι. Αποτέλεσμα της επίθεσης ο θανάσιμος τραυματισμός του 46χρονου υπαρχιφύλακα πατέρα 2 ανήλικων παιδιών.

Λίγες μέρες αργότερα ο Αλβανός βαρυποινίτης αφήνει την τελευταία του πνοή σε κελί των φυλακών στην Νιγρίτα Σερρών ύστερα από τρίωρο βασανισμό από σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Κάποιοι μίλησαν για δικαίωση του νεκρού υπαρχιφύλακα, κάποιοι άλλοι για καταπάτηση δικαιωμάτων του βαρυποινίτη. Πολλές οι εκδοχές, πολλές οι απόψεις ανάλογα την οπτική γωνία και τη θέση που βλέπει κάποιος το γεγονός. Η δική μας θέση; Καταδικαστέα κάθε πράξη βίας!! Είτε αυτή είναι σωματική, είτε ψυχολογική είτε λεκτική. Δεν μπορεί μία πράξη που καταπατεί ανθρώπινα δικαιώματα, πόσο μάλλον όταν αυτή στερεί ακόμα και την ίδια τη ζωή, να γίνεται αποδεκτή. Από κανέναν και για κανένα λόγο!!

Δυο εβδομάδες περίπου μετά τον θάνατο του Καρέλι, κυκλοφορεί στο you tube ένα τραγούδι από καλλιτέχνη, που εκπροσώπησε την Ελλάδα στην περυσινή Eurovision, το οποίο μυθοποιεί τον Αλβανό βαρυποινίτη και χαρακτηρίζει ανθρωπάρια τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Δικαίωμα αδιαμφισβήτητο του καλλιτέχνη να τοποθετείται, μέσα από τη μουσική του όπως εκείνος θέλει, απέναντι σε ένα γεγονός που τον ευαισθητοποίησε και μάλιστα τόσο πολύ που το τραγούδι γράφτηκε και κυκλοφόρησε σε χρόνο ντε τε. Άσχετα αν η ευαισθητοποίηση ήταν μονόπλευρη. Δικαίωμα του, επαναλαμβάνουμε.

Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ένας αστυνομικός αφήνει την τελευταία του πνοή στην προσπάθεια του να αποτρέψει διάρρηξη -εκτός υπηρεσίας- σε σπίτι στην Ανδραβίδα. Τριανταπέντε μόλις χρονών, παντρεμένος με δυο παιδιά ηλικίας πέντε και έντεκα ετών.

Αλήθεια, για τον Βασίλη Μαρτζάκλη πόσα τραγούδια θα γραφτούν; Πόσοι «ευαισθητοποιημένοι» καλλιτέχνες θα εξυμνήσουν την ηρωική πράξη αυτού του παλικαριού που προσπάθησε να σώσει την περιουσία του συμπολίτη του;

Κανείς!!! Γιατί ο Βασίλης Μαρτζάκλης ήταν απλώς ένας …μπάτσος!!!!! Και του μπάτσου η ζωή δεν έχει αξία. Οι γονείς του δεν πονάνε, η γυναίκα του δεν υποφέρει, τα παιδιά του δεν ορφάνεψαν. Ένας μπάτσος λιγότερος. Κι ας χρειάστηκε να αποδείξει με τη ζωή του ότι η αστυνομία γι΄ αυτόν δεν ήταν επάγγελμα αλλά λειτούργημα. Ένας μπάτσος που είχε ύψιστο χρέος να υπηρετεί και να προστατεύει τη ζωή και την περιουσία του Έλληνα πολίτη και το έπραξε και πέραν της «εκτός διατεταγμένης υπηρεσίας» δίνοντας μαθήματα ήθους, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης.

Για τον Βασίλη Μαρτζάκλη μπορεί να μη γραφτούν τραγούδια, άλλωστε η θυσία ενός μπάτσου δεν πουλάει. Θα τον θυμούνται όμως και θα τον τιμούν οι δικοί του άνθρωποι και η οικογένεια της Ελληνικής Αστυνομίας που γνωρίζει τι αξία έχει να σε σκεπάζει η γαλανόλευκη. makeleio.gr