ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΡΑΓΙΑΔΕΣ

Γράφει ο Αθανάσιος. Αγαπητοί συναγωνιστές, χαίρετε. Η Ιστορία του Έθνους μας είναι εξόχως διδακτική και άκρως επίκαιρη σε κάθε στιγμή ...

Γράφει ο Αθανάσιος.

Αγαπητοί συναγωνιστές, χαίρετε.

Η Ιστορία του Έθνους μας είναι εξόχως διδακτική και άκρως επίκαιρη σε κάθε στιγμή κατά την οποία δημιουργούνται συνθήκες αποφασιστικές και κρίσιμες για το μέλλον της Φυλής μας.
Σε πολλές περιπτώσεις οι πρόγονοί μας επικαλέσθηκαν ιστορικές στιγμές του παρελθόντος, προκειμένου να σφυρηλατήσουν και να χαλυβδώσουν το ηθικό του Έθνους, ώστε αυτό να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις και τους αγώνες που κλήθηκε να διεξάγει για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του.

Ο μεγαλύτερος εχθρός του Έθνους σε αυτές τις Ιστορικές – κοσμογονικές συγκυρίες, υπήρξε ανέκαθεν η αναποφασιστικότητα, η διχόνοια και η ύπαρξη ιδιοτελών – οικονομικών συμφερόντων κάποιων ολίγων, κατά συνθήκη προδοτικών στοιχείων.

Το κέντρο βάρους λοιπόν του εκάστοτε Εθνικού Αγώνα, υπήρξε αδιαμφισβήτητα η βούληση του απλού λαού να συνεχίσει να ακολουθεί το παράδειγμα των προγόνων του και η δυνατότητα που υπήρχε ώστε αυτή η βούληση να αναδειχθεί και να επικρατήσει, ενάντια στα εκάστοτε ιδιοτελή και ολιγαρχικά συμφέροντα, αλλά και στην ποδηγέτηση που ιστορικά υφίστατο η Φυλή μας από τους λίγους αυτούς εξωμότες.

Λαμβάνοντας (ως προσωπική επιλογή) ένα αντιπροσωπευτικό ιστορικό παράδειγμα, θα μνημονεύσω ως πρότυπο τον “Μπουρλοτιέρη των Ψυχών” τον Γρηγόριο Δικαίο, αυτόν που πέρα από κάθε “λογική” κατάφερε να εμψυχώσει, να ξεσηκώσει και να μεταλαμπαδεύσει το όνειρο της ελευθερίας του Γένους σε ένα ετερόκλητο και ποδηγετημένο από την προπαγάνδα των τουρκόδουλων κοτζαμπάσηδων ελληνικό λαό.

Το παγκόσμια θαυμαστό γεγονός του ξεσηκωμού μίας χούφτας ελλήνων απέναντι στο απάνθρωπο και απεχθές καθεστώς της οθωμανικής τυρρανίας, δεν ήταν απλά απόρροια μίας συσσωρευμένης οργής του Έθνους μας απέναντι στον τύρρανό του.

Ούτε συνετελέσθη ένεκα της “ανοχής” ή της “βοήθειας” των τότε υπολοίπων κραταιών μεγάλων δυνάμεων, όπως ισχυρίζεται το ανθρωποειδές παχύδερμο που ακούει στο όνομα “Πάγκαλος”.
Ήταν αποτέλεσμα μίας άμεσης και ιστορικά τεκμηριωμένης, προσπάθειας μερικών “παράλογων” και “ρομαντικών” αγωνιστών, με εμπροσθοφυλακή τον (κατά τους Οθωμανούς) “Σεϊτάν Παππά”.
Στην ιστορική σύσκεψη της Βοστίτσας (28-1-1821) ο Ήρωας του Έθνους Παπαφλέσσας, έθεσε προ των ευθυνών τους, τους κοτζαμπάσηδες, τους προεστούς και κάθε τουρκόδουλο ιδιοτελή “άρχοντα” λέγοντάς τους “όποιον πιάσουν χωρίς όπλα οι Τούρκοι, ας τον θανατώσουν”…

Ο παραλληλισμός με τη σημερινή ζοφερή οικονομική, νεοταξική δουλεία που βιώνουν οι έλληνες είναι οφθαλμοφανής.

Επίσης, οι προεστοί και οι κοτζαμπάσηδες φρόντισαν προ της συσκέψεως, να “ειδοποιήσουν” τους ομοίους τους που θα μετείχαν σε αυτή, για το “ποιόν” του Παπαφλέσσα…”ΑΤΙΘΑΣΟΣ, ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΣ, ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ”, αποδέχομαι πλήρως για εμάς και το Κίνημά μας τους ανωτέρω χαρακτηρισμούς, αποπειράμενος να ενστερνιστώ και να συνεχίσω, μέσα από το Κίνημά μας, τον αγώνα που μας κληροδότησε αυτός ο σπουδαίος πρόγονός μας.

Είμαστε “ατίθασοι” διότι, ούτε οι παράνομες φυλακίσεις, ούτε η τρομοκρατία, ούτε οι δολοφονίες μας πτοούν.

Είμαστε “απείθαρχοι” στις επιταγές της εβραιόδουλης νέας τάξης πραγμάτων, η οποία κινεί τις εντόπιες πολιτικές μαριονέτες.

Είμαστε “απρόβλεπτοι”, διότι δεν είμαστε μέρος του δόλιου συστήματος και αποκαλύπτουμε τις βρωμιές και τις ανομίες του.

Τέλος, είμαστε ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ διότι απειλούμε άμεσα με κατάρρευση αυτό το σάπιο και ξενόδουλο καθεστώς των σύγχρονων και ειδεχθέστερων κοτζαμπάσηδων.

Θα κλείσω με μία ιστορική και κεφαλαιώδους σημασίας φράση, του “Μπουρλοτιέρη των Ψυχών”, την οποία είπε στη σύσκεψη του Ισμαηλίου, την 10-10-1820, με την ελπίδα να τη διαμηνύσουμε όλοι προς τους κοιμώμενους και ποδηγετημένους συμπατριώτες μας – ραγιάδες μίας ξενόδουλης και ανθελληνικής ολιγαρχίας…

“Το γένος δεν χρειάζεται τα χαρτιά κανενός για τη λευτεριά του. Έχετε πίστη; Έχετε καρδιά; Αλλιώς καθίστε εκεί που κάθεστε. Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας.”

Τιμή μας η Πίστη!
Ζήτω η Νίκη!