Ὀπως γνωρίζαμε μέχρι τώρα, η αργία της Κυριακής ήταν αφ’ ενός ένα θρησκευτικό καθήκον για εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, αφετέρου μία ...
Κανένας αλλόφυλος, αλλόγλωσσος και αλλόθρησκος κατακτητής από αυτούς που πέρασαν από τον τόπο μας, δεν διανοήθηκε ποτέ να την αλλάξει… εκτός από τις Ἑλληνικές’ Μνημονιακές Κυβερνήσεις.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός πλήρωσε με την ζωή του, την υπεράσπιση της αργίας της Κυριακής. Όπου πήγαινε, προέτρεπε τους Χριστιανούς να μην κάνουν παζάρια τις Κυριακές, ούτε άλλες εργασίες, αλλά να πηγαίνουν στην Εκκλησία και να ακούνε τον λόγο του Θεού.
Έτσι, όμως, προκάλεσε την μήνιν των Εβραίων των Ιωαννίνων, [και] επειδή οι Χριστιανοί άλλαξαν την ημέρα του κοινού παζαριού από Κυριακή σε Σάββατο, προκαλώντας τους μεγάλη χρηματική ζημία. Για αυτό πήγαν στον Κουρτ Πασά του Βερατίου και του έδωσαν πολλά χρήματα για να του αφαιρέσει την ζωή. Ὀταν ο Κοσμάς πήγε στο χωριό Κολικόντασι, ο εκεί Χότζας, σε συνεννόηση πάντα με τον Κουρτ Πασά, του είπε ότι θα τον έστελνε με συνοδεία στο Βεράτι. Πράγματι, 7 δήμιοι Τούρκοι τον έβαλαν πάνω σε ένα άλογο, δήθεν ότι θα τον πήγαιναν στο Βεράτι, αλλά στον δρόμο τον κρέμασαν από σε ένα δέντρο. Τρεις μέρες μετά τον θάνατό του, ένας ευσεβής ιερέας, (ο παπα –Μάρκος, εφημέριος του Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Κολικόντασι), είδε το άγιο λείψανο του πατρο-Κοσμά να επιπλέει ΟΡΘΙΟ στον ποταμό. Ο ιερέας το πήρε και το ενταφίασε χριστιανικά στο νάρθηκα της εκκλησίας, αρχιερατεύοντος του εν Βελεγράδης Ιωάσαφ. Ο Κουρτ Πασάς μετάνοιωσε για αυτή του την πράξη και διέταξε τον Χότζα του να αφήσει ελεύθερους τους καλογήρους του πατρο–Κοσμά, τους οποίους είχε στην φύλαξή του. Και ο μεν Κουρτ Πασάς μπορεί να μετάνιωσε, αλλά δεν μετάνιωσαν, ως φαίνεται, οι απόγονοι εκείνων που ζήτησαν τον θάνατό του, ούτε και οι διάφοροι κρατικοί αξιωματούχοι. Ας ελπίσουμε ότι η θυσία του πατρο – Κοσμά δεν πήγε χαμένη.
Θωμαϊς Παριανού
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.