ΟΙ “ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ” ΚΑΙ ΤΑ “ΚΟΥΚΙΑ” ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ, ‘Η ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΙΡΟΣΚΟΠΟ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου. Εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία, όπως αναφέρθηκε από τα ΜΜΕ από την κεντρική επιτροπή σου ΣΥΡΙΖΑ το σχέδιο για...

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.

Εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία, όπως αναφέρθηκε από τα ΜΜΕ από την κεντρική επιτροπή σου ΣΥΡΙΖΑ το σχέδιο για την πολιτική συμμαχιών και τη εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας, σύμφωνα με την στρατηγική που καθόρισε ο κύριος Τσίπρας, ο οποίος απαίτησε από το κόμμα να λάβει μια απόφαση για το αν θα αφήσει την κυβέρνηση Σαμαρά να βράσει στο ζουμί της μέχρι να πέσει σαν ώριμο φρούτο, ή αν θα προκαλέσει άμεση προσφυγή στις κάλπες εντός του 2014.

Οι δυο κυρίαρχες απόψεις που εκφράστηκαν κατά την διάρκεια του συνεδρίου, ήταν η προαναφερόμενη του κυρίου Τσίπρα και αυτή της αριστερής φράξιας του κυρίου Λαφαζάνη, βάσει της οποίας πρέπει να αναζητήσουν άλλου είδους συμμαχίες με κοινωνικοπολιτικά χαρακτηριστικά, εννοώντας σαφώς το ΚΚΕ και τα διάφορα ακροαριστερά μορφώματα τύπου ΑΝΤΑΡCIA, με κύρια επισήμανση ότι δεν χρειάζεται συμμαχία με την κεντροαριστερά, αλλά μέτωπο εναντίον της.

Η θέση αυτή έλαβε κατά την ψηφοφορία 59 ψήφους υπέρ, έναντι 84 κατά.

Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι ναι μεν η στρατηγική που πρόβαλε ο κύριος Τσίπρα πλειοψήφησε, αλλά και η αντίθετη γνώμη του κυρίου Λαφαζάνη, μειοψήφησε δε, αλλά με σημαντικό ποσοστό έναντι της επικρατούσας.

Άξιο επισήμανσης επίσης είναι ότι κατά την διάρκεια της συνεδρίασης ακούστηκαν δεκάδες ομιλίες και διατυπώθηκαν έντονοι προβληματισμοί όσον αφορά την στρατηγική συνεργασιών, καθώς και επικρίσεις όσον αφορά την προεκλογική «αδράνεια» των κομματικών οργάνων.

Κατόπιν τούτων μπορούμε με ασφάλεια να προβούμε σε δυο συμπεράσματα.

Πρώτον οι ενδοκομματικές διαμάχες και έριδες εντός του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και η διάσταση απόψεων, θέσεων και πρακτικών συνεχίζει να υφίσταται.

Ο καθένας ακολουθεί την δική του γραμμή πλεύσης, προβάλλοντας τις προσωπικές του τοποθετήσεις και πιστεύω, ως επίσημες θέσεις του κόμματος. Παρόλο δε που πλειοψήφησε η προτεινόμενη από τον κύριο Τσίπρα στρατηγική γραμμή, κανείς δεν είναι τόσο αφελής να πιστέψει ότι η εφαρμογή της και η επιλογή προσώπων δεν θα επιφέρει ισχυρότατους τριγμούς και επικίνδυνους κλυδωνισμούς, όχι μόνο στην ηγετική ομάδα, αλλά και στην βάση του κόμματος. Διότι στο πολιτικό παιχνίδι που πρόκειται να εξελιχτεί τους επόμενους μήνες όσον αφορά την εκλογή προέδρου, οι κύριοι ανταγωνιστές είναι δύο η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση. Και οι δύο για διαφορετικούς λόγους θα προσπαθήσουν να προσεγγίσουν και να κερδίσουν την ψήφο των ανεξάρτητων βουλευτών. Και φυσικά επειδή ως γνωστόν η πολιτική είναι ένα συνεχές δούναι και λαβείν οι ανεξάρτητοι οι οποίοι εν τέλει θα καθορίσουν και το αποτέλεσμα δεν θα κινηθούν προς την μια ή την άλλη πλευρά βάσει ιδεολογικού κριτηρίου, αλλά βάσει του τι έχουν να κερδίσουν. Και όσον αφορά την Νέα δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ που αποτελούν εστίες καιροσκόπων και τυχοδιωκτών, κανείς δεν θα αντιδράσει με τα νέα πρόβατα που θα μπουν στο μαντρί, γιατί πάνω απ όλα προέχει να είναι γεμάτη η ταΐστρα και να χώνουν όλοι τις μουσούδες τους στο κριθάρι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ