H γη της Καρπασίας, της χερσονήσου των αγίων και των ηρώων, στο βορειανατολικό άκρο της κατεχόμενης Κύπρου, δέχτηκε το Σάββατο στα σπλάχν...
Η κηδεία έγινε στη γενέτειρά του Αγία Τριάδα, όπου ζουν για σαράντα χρόνια εγκλωβισμένοι οι υπερήλικες γονείς του.
Ο πατέρας του, Σάββας Λιασής, που υπό άλλες συνθήκες θα δεχόταν σήμερα τα φιλιά και τις ευχές των παιδιών του για τα 84α γενέθλιά του, ασπάστηκε με δάκρια στα μάτια, κάτω από τον καυτό μεσημεριανό ήλιο στο κοιμητήριο της Αγίας Τριάδας Γιαλούσας, το κρανίο του αγαπημένου του γιου.
Τραγικότερη μορφή όλων, αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η μάνα του, Μαρούλα, η οποία βρισκόταν σε τροχοκάθισμα και μονολογούσε: «γιε μου χαλάλι για την πατρίδα».
Οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας και πλήθος εκτοπισμένων, που πήγαν στην Αγία Τριάδα, συνόδευσαν τον Γιαννάκη Λιασή στην τελευταία του κατοικία φωνάζοντας «άξιος» και χειροκροτώντας παρατεταμένα.
Επί του τάφου σιγόψαλαν τον Εθνικό Ύμνο, ενώ σε όλη τη διάρκεια της κηδείας υπήρχε ισχυρή αστυνομική δύναμη του κατοχικού καθεστώτος.
Τα οστά μεταφέρθηκαν από τη Λευκωσία στο σπίτι τής οικογένειας Λιασή, στην Αγία Τριάδα, με τη συνοδεία ανδρών της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ και εκπροσώπου της Υπηρεσίας Αγνοουμένων της κυπριακής κυβέρνησης.
Τα οστά ήταν σε μικρό φέρετρο, σκεπασμένα με λευκό ύφασμα, επί του οποίου υπήρχε σταυρός σε γαλανό χρώμα. Σε ένα άλλο μικρό κιβώτιο ήταν προσωπικά αντικείμενα του Γ. Λιασή, που βρέθηκαν μαζί με τα οστά του.
Στο σπίτι εψάλη τρισάγιο από τον επίσκοπο Καρπασίας Χριστοφόρο, ο οποίος στη συνέχεια χοροστάτησε στη νεκρώσιμη ακολουθία.
Ο ναός της Αγίας Τριάδας και ο περίβολος ήταν κατάμεστος από κόσμο. Με προτροπή του επισκόπου όλοι έψαλαν μαζί το «Μακαρία η οδός, η πορεύη σήμερον, ότι ητοιμάσθη σοι τόπος αναπαύσεως» και το «αιωνία η μνήμη».
Εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, τον Γ. Λιασή αποχαιρέτισε ο διευθυντής του γραφείου του, Παναγιώτης Αντωνίου, ο οποίος τόνισε: «Σήμερα η γη που τον γέννησε θα δεχτεί με δέος το άξιο τέκνο της».
Ο κ. Αντωνίου χαρακτήρισε τον Λιασή «έναν λαμπρό και ενάρετο νέο, με ήθος και όνειρα για τον ίδιο, την οικογένειά του και την πατρίδα του».
Αναφερόμενος στο θέμα των αγνοουμένων ο κ. Αντωνίου είπε ότι ο στόχος είναι να τεθεί επιτέλους τέρμα στο ανθρωπιστικό αυτό πρόβλημα που εξακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια να πονάει πολύ κόσμο,
Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, ειδικά τους συγγενείς, οι οποίοι έχουν την απαίτηση και το δικαίωμα να πάρουν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους και να μπορέσουν να τελέσουν τις κηδείες τους, σύμφωνα με τη θρησκεία και τις ιερές τους παραδόσεις.
Εκ μέρους της οικογένειας η αδελφή του, Τούλα, του είπε το στερνό αντίο με στίχους, που έγραψε για την περίσταση: «
Ούτε τάφος, ούτε στεφάνια, ούτε επικήδειοι. Ανώνυμα μετάλλια για κείνους που τολμούν να πέφτουν για την ελευθερία».
Χειροκροτήθηκαν η γυναίκα Τουρκοκύπριου αγνοουμένου και η δημοσιογράφος Σεβκιούλ Ολουτάγκ, όταν κατέθεσαν στεφάνι στο φέρετρο με τα οστά του Γ. Λιασή.
Ο Γιαννάκης Λιασής γεννήθηκε στις 4 Μαΐου 1953. Το 1974 ήταν 21χρονών, φοιτητής στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Με την εισβολή κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά. Τα οστά του εντοπίστηκαν από τη Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοουμένους στο κατεχόμενο χωριό Κλεπίνη της Κερύνειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.