Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου. Εντάξει, όπως και να το κάνουμε οι άνθρωποι παράγουν «ουσιαστικό» έργο, δεν είναι όπως τους χαρακτηρίσαμε...
Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.
Εντάξει, όπως και να το κάνουμε οι άνθρωποι παράγουν «ουσιαστικό» έργο, δεν είναι όπως τους χαρακτηρίσαμε τόσο χαβαλέδες.
Ο λόγος για τον ευρωβουλευτή του Ποταμιού κύριο Γιώργο Γραμματικάκη, ο οποίος συμμετείχε στη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτισμού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Συγκεκριμένα δήλωσε ότι οι αιώνιες αξίες του πολιτισμού αποτελούν απαραίτητη ανάσα στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα που κυριαρχείται από τη δυσκολία επιβίωσης και τους φόβους για το μέλλον, επισημαίνοντας τη σημασία που θα έχει η θεσμική και οικονομική ενίσχυση της πολιτιστικής ζωής.
Τελικά θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε ότι για μια ακόμη φορά τα στελέχη του άχρωμου, άοσμου και άγευστου Ποταμιού βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου ασχολούμενοι όπως πάντα, όχι με τα ουσιαστικά και σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ελληνικός Λαός, αλλά με έπεα πτερόεντα.
Γιατί σαφώς καλός είναι ο πολιτισμός, η διανόηση και η κουλτούρα, αλλά δυστυχώς η πνευματική τροφή δεν γεμίζει το στομάχι, ούτε πληρώνει λογαριασμούς ΔΕΚΟ και υγειονομική περίθαλψη, οπότε σε ανθρώπους στερημένους που ζουν στο όριο της φτώχειας είναι τόσο περιττή πολυτέλεια, όσο ένα πολύχρωμο και εντυπωσιακό περιτύλιγμα σε ένα άδειο κουτί.
Τώρα θα σχολιάσει κάποιος, όταν η κρίση δεν σε έχει αγγίξει στιγμή, όταν δεν έχεις στερηθεί τίποτα, όταν είσαι το συνεχώς ενισχυόμενο και επιδοτούμενο φερέφωνο των μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεργολάβων, όπως ο κύριος Θεοδωράκης και η παρέα του, δεν έχεις λόγο να αναφέρεσαι στην κοινωνική ανισότητα και στην οικονομική υποδούλωση της Ελλάδας. Άλλωστε γι αυτά, ήδη ομιλούν πάμπολλοι επαναστάτες του καναπέ.
Εσύ για να διαφέρεις θα ασχοληθείς με άλλα πράγματα όχι τόσο «χαμερπή», όπως ο άρτος ο επιούσιος και τα απαραίτητα βασικά αγαθά, όχι με την «υποτιμημένη» ύλη, αλλά με το πνεύμα (!!!!!!), αφού άλλωστε τον όλο πολιτικό και προεκλογικό σου αγώνα δεν θα τον διεξάγεις στο πεζοδρόμιο δίπλα στον απολυμένο και στον αναξιοπαθούντα, δίπλα στον πένητα και τον οικονομικά κατακερματισμένο από το άθλιο καθεστώς, δίπλα στον κάτοικο του Αθηναϊκού κέντρου που βιώνει τον καθημερινό εφιάλτη της αλλοδαπής εγκληματικότητας, ούτε φυσικά σπαταλώντας το παραμικρό ποσό από την κομματική σου επιδότηση για δωρεάν διανομή τροφίμων, αλλά στις παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που πρόκειται να μεταφερθεί στο νέο Κέντρο Πολιτισμού που δημιουργεί το Ίδρυμα Νιάρχος, πλάι στην κλίκα των υποστηρικτών και των κατευθυνόντων, που δεν είναι άλλη από αυτή των μεγαλοκαναλαρχών, των μεγαλοαστών επιχειρηματιών, των βαρόνων των ΜΜΕ και γενικότερα του enfant gate (ανφαν γκατέ) της Αθηναϊκής κοινωνίας.
Άλλωστε αυτός ο κύκλος, ως άλλος δόκτωρ Φρανκενστάιν σε δημιούργησε, σε ανέστησε, σε ενίσχυσε, σε πρόβαλε και σε κατέβασε στον πολιτικό στίβο για να εκπροσωπήσεις αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα και τα σχέδια του, καθώς και την απόλυτη διαπλοκή του με το άθλιο και ανέντιμο πολιτικό κατεστημένο.
Τελικά το Ποτάμι δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια πολιτική επένδυση μιας οικονομικής ολιγαρχίας, προκειμένου να αποτελέσει ένα χαρτί διαπραγμάτευσης, ένα δεκανίκι εξασφάλισης του υπολειπόμενου ποσοστού για την επίτευξη κυβερνητικής αυτοδυναμίας. ethnikismos.net
Εντάξει, όπως και να το κάνουμε οι άνθρωποι παράγουν «ουσιαστικό» έργο, δεν είναι όπως τους χαρακτηρίσαμε τόσο χαβαλέδες.
Ο λόγος για τον ευρωβουλευτή του Ποταμιού κύριο Γιώργο Γραμματικάκη, ο οποίος συμμετείχε στη χθεσινή πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτισμού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Συγκεκριμένα δήλωσε ότι οι αιώνιες αξίες του πολιτισμού αποτελούν απαραίτητη ανάσα στην σημερινή ελληνική πραγματικότητα που κυριαρχείται από τη δυσκολία επιβίωσης και τους φόβους για το μέλλον, επισημαίνοντας τη σημασία που θα έχει η θεσμική και οικονομική ενίσχυση της πολιτιστικής ζωής.
Τελικά θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε ότι για μια ακόμη φορά τα στελέχη του άχρωμου, άοσμου και άγευστου Ποταμιού βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου ασχολούμενοι όπως πάντα, όχι με τα ουσιαστικά και σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Ελληνικός Λαός, αλλά με έπεα πτερόεντα.
Γιατί σαφώς καλός είναι ο πολιτισμός, η διανόηση και η κουλτούρα, αλλά δυστυχώς η πνευματική τροφή δεν γεμίζει το στομάχι, ούτε πληρώνει λογαριασμούς ΔΕΚΟ και υγειονομική περίθαλψη, οπότε σε ανθρώπους στερημένους που ζουν στο όριο της φτώχειας είναι τόσο περιττή πολυτέλεια, όσο ένα πολύχρωμο και εντυπωσιακό περιτύλιγμα σε ένα άδειο κουτί.
Τώρα θα σχολιάσει κάποιος, όταν η κρίση δεν σε έχει αγγίξει στιγμή, όταν δεν έχεις στερηθεί τίποτα, όταν είσαι το συνεχώς ενισχυόμενο και επιδοτούμενο φερέφωνο των μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοεργολάβων, όπως ο κύριος Θεοδωράκης και η παρέα του, δεν έχεις λόγο να αναφέρεσαι στην κοινωνική ανισότητα και στην οικονομική υποδούλωση της Ελλάδας. Άλλωστε γι αυτά, ήδη ομιλούν πάμπολλοι επαναστάτες του καναπέ.
Εσύ για να διαφέρεις θα ασχοληθείς με άλλα πράγματα όχι τόσο «χαμερπή», όπως ο άρτος ο επιούσιος και τα απαραίτητα βασικά αγαθά, όχι με την «υποτιμημένη» ύλη, αλλά με το πνεύμα (!!!!!!), αφού άλλωστε τον όλο πολιτικό και προεκλογικό σου αγώνα δεν θα τον διεξάγεις στο πεζοδρόμιο δίπλα στον απολυμένο και στον αναξιοπαθούντα, δίπλα στον πένητα και τον οικονομικά κατακερματισμένο από το άθλιο καθεστώς, δίπλα στον κάτοικο του Αθηναϊκού κέντρου που βιώνει τον καθημερινό εφιάλτη της αλλοδαπής εγκληματικότητας, ούτε φυσικά σπαταλώντας το παραμικρό ποσό από την κομματική σου επιδότηση για δωρεάν διανομή τροφίμων, αλλά στις παραστάσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, που πρόκειται να μεταφερθεί στο νέο Κέντρο Πολιτισμού που δημιουργεί το Ίδρυμα Νιάρχος, πλάι στην κλίκα των υποστηρικτών και των κατευθυνόντων, που δεν είναι άλλη από αυτή των μεγαλοκαναλαρχών, των μεγαλοαστών επιχειρηματιών, των βαρόνων των ΜΜΕ και γενικότερα του enfant gate (ανφαν γκατέ) της Αθηναϊκής κοινωνίας.
Άλλωστε αυτός ο κύκλος, ως άλλος δόκτωρ Φρανκενστάιν σε δημιούργησε, σε ανέστησε, σε ενίσχυσε, σε πρόβαλε και σε κατέβασε στον πολιτικό στίβο για να εκπροσωπήσεις αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα και τα σχέδια του, καθώς και την απόλυτη διαπλοκή του με το άθλιο και ανέντιμο πολιτικό κατεστημένο.
Τελικά το Ποτάμι δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια πολιτική επένδυση μιας οικονομικής ολιγαρχίας, προκειμένου να αποτελέσει ένα χαρτί διαπραγμάτευσης, ένα δεκανίκι εξασφάλισης του υπολειπόμενου ποσοστού για την επίτευξη κυβερνητικής αυτοδυναμίας. ethnikismos.net
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ Ο ΘΕΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠΡΩΧΝΕΙ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΝ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΕ Ο ΜΠΟΜΠΟΛΑΣ ΘΑ ΤΟΕΙΧΑ ΡΙΞΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΝΟΗΣΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφή