ΜΙΑ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΘΡΑΣΥΤΑΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΧΑΡΙΤΟΠΟΥΛΟ: ΥΠΟΚΟΣΜΟΣ ΗΤΑΝ Ο… ΠΟΥΣΤΟΜΑΓΚΑΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ!

Γράφει ο Αντίοχος. Συνέντευξη στο «Βιβλιοδρόμιο» της καθεστωτικής φυλλάδας «Τα Νέα» έδωσε ο κομμουνιστής- καθεστωτικός (που όμως τ...

Γράφει ο Αντίοχος.

Συνέντευξη στο «Βιβλιοδρόμιο» της καθεστωτικής φυλλάδας «Τα Νέα» έδωσε ο κομμουνιστής- καθεστωτικός (που όμως το παίζει… αντικαθεστωτικός) συγγραφέας Διονύσης Χαριτόπουλος, με  αφορμή  την επικείμενη έκδοση του βιβλίου του «Πρόβες Πολέμου». Η αβανταδόρικη συνέντευξη, με μπόλικες δόσεις τεχνητής… μαγκιάς (για να τσιμπάνε τα κοροιδάκια…), έχει τον προκλητικό τίτλο: «Χαριτόπουλος: Χαρίσαμε την πατρίδα στον υπόκοσμο». Για να δούμε τι εννοεί ο… «ποιητής» του κομμουνιστικού καθεστωτισμού:

«Μιλάτε για το τσίρκο της Χρυσής Αυγής; Αυτοί μόνο μάγκες δεν είναι. Μόνο που φταίμε όλοι για τη ΧΑ και ιδίως η Αριστερά. Από τη Μεταπολίτευση και μετά χαρίσαμε εύκολα την πατρίδα στον υπόκοσμο εν ονόματι μιας δήθεν κοσμοπολίτικης, κοινωνικής αντίληψης. Ψευτίσαμε, ξεφτίσαμε, την πατήσαμε. Καιρός να αναθεωρήσουμε σε ζητήματα που όσο κι αν τα θάβουμε είναι υπαρκτά και τα βρίσκουμε μπροστά μας… Ο Πειραιάς είναι λιμάνι, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ. Ζόρικη κατάσταση. Έχει πολλών ειδών υφάσματα. Δεν θα μπορούσε να μην έχει το δικό του μερίδιο στις λινάτσες της ΧΑ… Ασφαλώς υπάρχει ένα φασιστικό παρελθόν. Αντίθετα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία και το Βέλγιο όπου το κράτος κυνήγησε, συνέλαβε και εκτέλεσε κατά χιλιάδες τους συνεργάτες των Γερμανών, στην Ελλάδα τους παραδώσαμε σχεδόν το μεταπολεμικό κράτος και ιδιαίτερα κατά τον Εμφύλιο κυριάρχησαν. Το σημερινό τομάρι της ΧΑ έχει πατέρα ή παππού που δεν φυλακίστηκε ή εκτελέστηκε ατιμωτικά ως προδότης, αλλά τιμήθηκε ως σωτήρας από τον κομμουνισμό και έχει την ηθική επίνευση να συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση. Κοντά σε αυτούς κολλάνε και διάφοροι ανεγκέφαλοι για τους δικούς τους λόγους».

Παρατήρηση 1^η: Ο τύπος αυτός μας δουλεύει κανονικότατα! Κατ’ αρχάς δηλώνει κομμουνιστής και ψηφοφόρος του ΚΚΕ, άρα μαρξιστής. Αλλά ο Μαρξ ήταν πολύ ξεκάθαρος στα ζητήματα της πατρίδας: «Οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα». Γι’ αυτό και το πρώτο σύνθημα των κομμουνιστών ήταν το «κάτω τα σύνορα και οι πατρίδες». Ο κομμουνιστικού τύπου «πατριωτισμός» είναι μια επινόηση του αρχισφαγέα Στάλιν, το 1941. Βλέποντας ο «πατερούλης» τα σοβιετικά στρατεύματα να υποχωρούν ατάκτως λόγω της γερμανικής εισβολής και πολλούς Ρώσσους να υποδέχονται τους Γερμανούς ως απελευθερωτές, κατάλαβε ότι οι Ρώσσοι δεν πρόκειται να πολεμήσουν για τον κομμουνισμό. Έτσι, έκανε πέρα τον προλεταριακό διεθνισμό και τις υπόλοιπες αηδίες και προέβαλε τον πατριωτισμό της «Αγίας Ρωσσίας», τους «ηρωϊκούς στρατηγούς του Τσάρου που έσωσαν τη Ρωσσία από τον Ναπολέοντα», ακόμα δε και την Ορθοδοξία!!! Βέβαια, μόλις τελείωσε ο πόλεμος, όλα αυτά ξεχάστηκαν κι ήρθε στο προσκήνιο και πάλι ο απεχθής κομμουνισμός. Όποιος, λοιπόν, δηλώνει ταυτόχρονα κομμουνιστής και πατριώτης, ή μέγας πολιτικός απατεών είναι ή δεν ξέρει τι του γίνεται…  Σα να λέμε είναι κάποιος χρυσαυγίτης, αλλά δηλώνει και… διεθνιστής κοσμοπολίτης. Γίνεται; Δε γίνεται!

Παρατήρηση 2^η: Εις ότι αφορά τον χαρακτηρισμό «υπόκοσμος», που αποδίδει στους Έλληνες εθνικιστές, θα αναφερθούμε σ’ ένα από τα… ανδραγαθήματα της… Σουλτάνας (κατά κόσμον Άρη Βελουχιώτη…), του οποίου ο υβριστής της Χρυσής Αυγής είναι γνωστός βιογράφος-υμνογράφος. Το αναφέρει ο αριστερότατος συγγραφέας Ηλίας Πετρόπουλος, στο βιβλίο του «Κουραδοκόφτης»:   

«Γύρω στα 1930 , ο πατέρας μου και ο θείος μου Αλέξης είχανε, για λίγα χρόνια, έναν θερινό κινηματογράφο στο Θησείο, όπου χρησιμοποιούσαν καρέκλες ενοικιασμένες από μία αποθήκη. Ένα φθινόπωρο λοιπόν ήρθανε τα κάρα και φορτώσανε τις επιστρεφόμενες καρέκλες, που, όμως, δεν κατέληξαν ποτέ στον προορισμό τους. Την επομένη κατέφθασε ο ιδιοκτήτης της αποθήκης και ζήταγε τις καρέκλες του, προς μεγάλη απορία του πατέρα μου. Τελικώς, και οι δύο κατέβηκαν στην πιάτσα των κάρων, στο Μοναστηράκι, για να λύσουν το μυστήριο. Οι καραγωγείς τους διαβεβαίωσαν ότι είχανε αφήσει τις καρέκλες στο τάδε οικόπεδο, σύμφωνα με τις οδηγίες που τους είχε δώσει ένας νεαρός ¨απεσταλμένος¨ του πατέρα μου. Όμως , ο πατέρας μου δεν είχε στείλει κανέναν απεσταλμένο. Έτσι, όλοι μαζί , κατέληξαν στη Γενική Ασφάλεια, που εντόπισε, στο τάκa-τάκα ,τον δράστη -ήταν ο Κλάρας , ο μετέπειτα Βελουχιώτης».

Παρατήρηση 3^η: Ο Πετρόπουλος, στο ίδιο βιβλίο, συμπεραίνει για το ποιόν του τύπου αυτού του υποκόσμου που σούφρωνε ακόμα και… καρέκλες: «Ο Βελουχιώτης ήτο πουστόμαγκας».

Παρατήρηση 4^η: Τους λοιπούς υβριστικούς χαρακτηρισμούς που έριξε ο υμνητής του «πουστόμαγκα» Βελουχιώτη στους Έλληνες εθνικιστές, τους επιστρέφουμε μετά χαράς στα μούτρα του!

http://ethnikismosblog.wordpress.com